Budynek muzeum w 2017 roku | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Didžioji Vandens g. 2 |
Data założenia |
20 czerwca 1924 |
Wielkość zbiorów |
132 500 |
Dyrektor |
Jonas Genys |
Oddziały | |
muzeum kowalstwa | |
Położenie na mapie Kłajpedy | |
Położenie na mapie Litwy | |
55°42′26,5″N 21°08′04,9″E/55,707361 21,134694 | |
Strona internetowa |
Muzeum Historii Małej Litwy[1], Muzeum Historyczne Małej Litwy, Muzeum Historyczne Pruskiej Litwy[2] (lit. Mažosios Lietuvos istorijos muziejus) – muzeum w Kłajpedzie założone w 1924 roku[3]. Dyrektorem muzeum od 1992 roku jest Jonas Genys[3].
Muzeum powstało 20 czerwca 1924 roku jako Muzeum Ziemi Kłajpedzkiej (lit. Klaipėdos krašto muziejus)[4]. W 1939 roku działalność obiektu została przerwana, a większość eksponatów zginęła. Po II wojnie światowej muzeum odnowiono i otwarto ponownie 5 lutego 1949 roku jako Muzeum Krajoznawcze w Kłajpedzie (lit. Klaipėdos kraštotyros muziejus). W 1966 roku w Nidzie utworzono filię muzeum, nazwaną Muzeum Historycznym Neryngi (Neringos istorijos muziejus)[4] lub Muzeum Krajoznawczym Mierzei Kurońskiej (Kuršių nerijos kraštotyros muziejus)[3], która od 1987 roku jest niezależną instytucją[4]. Rok później w muzeum otwarto dział morski, który później przekształcił się w Litewskie Muzeum Morskie[4]. Od 17 czerwca 1988 roku muzeum nosi obecną nazwę[4].
W 2020 roku w zasobach muzeum znajdowało się ponad 130 tys. eksponatów[5], m.in. szczegółowe mapy dawnych Prus, stroje regionalne z obszaru Małej Litwy, pogański zegar astrologiczny[2], ikony, monety, prasę, pocztówki, obrazy (głównie przedstawiające Mierzeję Kurońską i Zalew Kuroński)[3].
Muzeum organizuje wyprawy archeologiczne, prowadzi regionalny rejestr zabytków archeologicznych, zajmuje się działalnością edukacyjną, organizuje imprezy związane z historią Kłajpedy, a także wydaje książki o kulturze i historii miasta oraz regionu[3]. Muzeum ma także kilka oddziałów: muzeum kowalstwa, eksponujące narzędzia kowalskie z regionu (od 1992), muzeum zamkowe w Kłajpedzie (od 2002), a także park rzeźby im. Martynasa Mažvydasa (od 1975)[3]. W 2019 roku muzeum odwiedziło ponad 47 tys. turystów[3].
Przypisy
- ↑ Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 4: Ion-Leb. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 420. ISBN 978-83-01-14183-7.
- 1 2 Tomasz Krzywicki: Litwa: przewodnik. Pruszków: Rewasz, 2005, s. 241. ISBN 83-89188-40-6.
- 1 2 3 4 5 6 7 Zita Genienė: Mažosios Lietuvos istorijos muziejus. Visuotinė lietuvių enciklopedija. [dostęp 2021-11-05]. (lit.).
- 1 2 3 4 5 Julius Žukas: Mažosios Lietuvos istorijos muziejus. Mažosios Lietuvos enciklopedija. [dostęp 2021-11-07]. (lit.).
- ↑ Mažosios Lietuvos istorijos muziejus. Ministerstwo Kultury Republiki Litewskiej. [dostęp 2021-11-07]. (lit.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona muzeum (lit. • ang.)