Moskiewski Dworzec Autobusowy (nie istnieje)
Маскоўскі аўтавакзал
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Mińsk

Lokalizacja

ul. Filimonaua 63

Data otwarcia

19 sierpnia 1999

Infrastruktura i dane przewozowe
Rodzaje transportu

autobusy

Położenie na mapie Mińska
Mapa konturowa Mińska, u góry znajduje się punkt z opisem „Moskiewski Dworzec Autobusowy (nie istnieje)”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Moskiewski Dworzec Autobusowy (nie istnieje)”
53°55′42,9600″N 27°38′12,8400″E/53,928600 27,636900

Moskiewski Dworzec Autobusowy (biał. Маскоўскі аўтавакзал, Maskouski autawakzał, ros. Московский автовокзал, Moskowskij awtowokzał) – nieistniejący dworzec autobusowy w Mińsku na Białorusi. Znajdował się pod adresem ul. Filimonowa 63, we wschodniej części miasta, w pobliżu skrzyżowania prospektu Niepodległości z ul. Filimonowa. Obsługiwał międzynarodowe, międzymiastowe i podmiejskie rejsy w kierunku Witebska i Moskwy[1].

Historia

Budynek dworca został zaprojektowany w latach 80. XX w.[2] Jego architektem był Mikałaj Nawumau, a konstruktorami Juryj Ryszau i Leanid Wauczecki. Budowa obiektu trwała 13 lat[1]. Otwarcie nastąpiło 19 sierpnia 1999 roku[3]. W kompleksie dworca znajdowały się kasy, kawiarnia na 60 miejsc, mini-kawiarnia, hotel dla kierowców, salon fryzjerski, punkty handlowe, poczekalnie. Dworzec mógł obsługiwać do 15 tysięcy osób dziennie i odprawić do 60 autobusów na godzinę[4].

W 2014 roku ogłoszono decyzję o rozbiórce dworca, na miejscu którego planowano budowę nowego kompleksu rosyjskiej firmy „Gazprom”, a na skrzyżowaniu ul. Filimonowej i Prospektu Niepodległości - węzła komunikacyjnego. Od kwietnia tego roku autobusy podmiejskie zostały przeniesione do zajezdni autobusowej i trolejbusowej przy ulicy Slawinskiego[5], a także kilku otwartych placów w pobliżu Biblioteki Narodowej i stacji metra Uruczcza. Latem 2014 roku rozpoczęto wyburzanie zespołu budynków dworca. Pod koniec czerwca 2016 roku ukończono budowę węzła na skrzyżowaniu ul. Filimonowa i Prospektu Niepodległości.

Do lat 90. XX w. na pobliskim wzgórzu znajdował się cmentarz, na którym w latach 20. - 30. XX w. rozstrzeliwano ludzi[6].

Nagrody

Budynek dworca otrzymał wiele nagród z dziedziny architektury: nagrodę Ministerstwa Architektury Białoruskiej SRR[1], grand-prix za najlepszą budowę roku na VII Republikańskim Forum Architektonicznym „Brześć 99”, a w 2002 roku został uznany za najlepszy pod względem architektury budynek roku[3]. Posiadał też srebrny dyplom z konkursu w Moskwie i inne dyplomy z konkursów międzynarodowych[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Арцём Мартыновіч: Архітэктар вакзала: З аднаго боку — кітайцы, з іншага — “Газпрам". Europejskie Radio dla Białorusi, 2012-04-10 18:37. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-30)]. (biał.).
  2. ↑ Автовокзал Московский, Минск [online], ru.poezdka.de [dostęp 2020-10-31].
  3. 1 2 Ладуцька: знос аўтавакзала «Маскоўскага» не стане стратай для горада. Nasza Niwa, 2012-04-10 10:32. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-03)]. (biał.).
  4. ↑ Автовокзал Московский в Минске [online], turist.by [dostęp 2020-10-31].
  5. ↑ Дмитрий Исайчук, Автовокзал «Московский» расстался с автобусами пригородных маршрутов [online], «Минск-Новости», 1 kwietnia 2014 [dostęp 2020-10-31] (ros.).
  6. ↑ Mińsk. 10 najbardziej mrocznych miejsc, o których władze wolą milczeć [online], Kresy24.pl - Wschodnia Gazeta Codzienna [dostęp 2020-10-31] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.