Morskie Oko
Ilustracja
Widok na skrzydło wschodnie (2015)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kołobrzeg

Adres

aleja Nadmorska 2

Rozpoczęcie budowy

1902

Ukończenie budowy

1903

Ważniejsze przebudowy

1910, 1923-1924

Zniszczono

1916

Rozebrano

1995 (częściowo)

Położenie na mapie Kołobrzegu
Mapa konturowa Kołobrzegu, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Morskie Oko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Morskie Oko”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Morskie Oko”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Morskie Oko”
Ziemia54°11′10,4″N 15°34′25,4″E/54,186222 15,573722

Morskie Oko (Kąpielisko Rodzinne, niem. Familienbad) – dawne kąpielisko nad Morzem Bałtyckim w Kołobrzegu, położone na plaży przy Parku im. Stefana Żeromskiego (zdrojowym), na przedłużeniu dzisiejszej ulicy Ściegiennego. Zlokalizowane na terenie Dzielnicy Uzdrowiskowej.

Historia

Drewniany budynek kąpieliska powstał w latach 1902-1903. Kąpielisko było przeznaczone dla rodzin: kobiet, mężczyzn i dzieci, co było nowym rozwiązaniem w stosunku do dotychczas istniejących w Uzdrowisku Kołobrzeg odrębnych kąpielisk dla pań (Damenbad) i panów (Herrenbad). W 1910 obiekt został rozbudowany o restaurację z widokiem na morze i 185 kabin. Całość posadowiona była na drewnianych palach. Zabudowania spłonęły w grudniu 1916 w wyniku podpalenia. Nowy obiekt powstał w latach 1923-1924 również na palach i bez większych zniszczeń przetrwał bitwę o Kołobrzeg w 1945. Po II wojnie światowej należał do przedsiębiorstwa państwowego Uzdrowisko Kołobrzeg. W latach 60. XX wieku dokonano remontu, w wyniku którego dotychczasowe przebieralnie zostały przekształcone w pokoje dla turystów. Do noclegów przystosowano również poddasze restauracji. W 1992 właścicielem obiektu został Stefan Olszewski, który ze względu na zły stan techniczny podjął decyzję o rozebraniu głównego budynku. Na rozbiórkę wyraził zgodę wojewódzki konserwator zabytków, pod warunkiem jego odbudowy. Stefan Olszewski wkrótce zmarł, co przekreśliło plany odbudowy[1].

Współczesność

Po rozbiórce centralnej części obiektu pozostało nienaruszone skrzydło wschodnie, w kształcie liter L, w którym w okresie letnim wynajmowane są pokoje dla wczasowiczów (z wydzieloną strefą łazienek i wspólną kuchnią). Według danych Urzędu Miasta na ścianach skrzydła wschodniego jest 220 metrów kwadratowych azbestu, czyli prawie cztery tony tej niebezpiecznej substancji[2].

Główny budynek kąpieliska do dnia dzisiejszego (2016) nie został odbudowany.

Od 2017 zarządcą kompleksu jest startup VacationClub który uczynił z niego cel turystyczny – zarówno dla stałych, wieloletnich fanów, jak i nowych gości – często młodych ludzi, którzy chcą doświadczyć klimatu wyjątkowych i nietuzinkowych wakacji nad polskim morzem.

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Piotr Pasikowski, Domki na plaży. Tu nikt nie pyta o standard (galeria) [online], informacje.kolobrzeg.pl [dostęp 2016-06-11].
  2. ↑ Halina Szczepańska: Na kołobrzeskiej plaży na resztkach dawnego Morskiego Oka straszą tony azbestu. Radio Koszalin, 2014-03-20. [dostęp 2015-12-07]. (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.