Morfologia zwierząt (gr. μορφῇ morphē = kształt, λόγος logos = nauka) – podstawowa gałąź wiedzy o zewnętrznej i wewnętrznej budowie zwierząt. Obejmuje całość wiedzy o ukształtowaniu i budowie zwierząt, opiera się na wynikach anatomii, zwłaszcza porównawczej i embriologii[1].

Historia

Rozwój nauk morfologicznych, a więc przede wszystkim anatomii zwierząt, przypadał na początek XIX w[2]. Była wówczas integralną częścią nauk przyrodniczych[3] i miała znaczny wpływ na szereg gałęzi nauk z zakresu biologii. Naukowcy opisywali budowę nowych gatunków zwierząt i badali rządzące nią prawa[2]. Nie funkcjonowały wówczas żadne stowarzyszenia morfologiczne, a sama dziedzina nie wykształciła specjalizujących się w tej problematyce profesorów. Potrzebę opisywania widzieli naukowcy z zakresu anatomii, zoologii, historii naturalnej i fizjologii, a badania które prowadzili byłyby dzisiaj lokowane jako elementy embriologii, systematyki, morfologii funkcjonalnej, fizjologii porównawczej, ekologii, behawioru, teorii ewolucji, czy histologii[3].

Przypisy

  1. ↑ morfologia zwierząt, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2013-07-23].
  2. 1 2 Kazimierz Kowalski (red. naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
  3. 1 2 Lynn K. Nyhart: Biology Takes Form: Animal Morphology and the German Universities. Chicago: University of Chicago Press, 1995, s. 414. ISBN 0-226-61086-1. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.