Mora atlantycka

Mora atlantycka
	Mora moro
	Risso, 1810
	; Mora atlantycka wg rysunku T. Aylinga
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	kostnoszkieletowe
Gromada	promieniopłetwe
Podgromada	doskonałokostne
Nadrząd	pseudokolcopłetwe
Rząd	dorszokształtne
Rodzina	morowate
Rodzaj	mora
Gatunek	mora atlantycka
Synonimy
	Asellus canariensis (Valenciennes, 1838); Gadus moro (Risso, 1810); Mora dannevigi (Whitley, 1948); Mora mediterranea (Risso, 1827); Mora mora (Risso, 1810); Mora pacifica (Waite, 1914);
	Asellus canariensis (Valenciennes, 1838); Gadus moro (Risso, 1810); Mora dannevigi (Whitley, 1948); Mora mediterranea (Risso, 1827); Mora mora (Risso, 1810); Mora pacifica (Waite, 1914);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Mora atlantycka, mora^[3] (Mora moro) – gatunek morskiej ryby dorszokształtnej z rodziny morowatych (Moridae)^[3].

Występowanie

Mora występuje w wodach wschodniego Atlantyku, od Islandii i Wysp Owczych, przez Irlandię i Wielką Brytanię, Francję, Hiszpanię i Portugalię, do północno-zachodniej Afryki, włączając w to wody przybrzeżne Azorów i Madery. Zamieszkuje także znaczny obszar Morza Śródziemnego – m.in. Morza Balearskie, Kreteńskie, Jońskie, Liguryjskie i Zatokę Lwią. Obecna w wodach otaczających południową Afrykę od Namibii, przez Południową Afrykę, do Madagaskaru. Na Oceanie Spokojnym występuje wokół południowej i wschodniej Australii, do Nowej Zelandii, oraz na niewielkim obszarze od archipelagu Juan Fernández do wybrzeży Chile na wysokości Valparaíso^[2].

Ekologia i zachowanie

Jest to ryba głębokowodna^[3], bytująca na głębokości od 50 do 2500 m^[2] (wg innych źródeł 450–2500^[4], 300–1500 m^[3]). Odnotowywana głównie w górnych częściach stoków kontynentalnych. Podczas badań nad różnorodnością gatunkową i liczebnością ryb we wschodnim Atlantyku w połowie lat 90. XX wieku w okolicach Wysp Kanaryjskich najwięcej mor złowiono na głębokości 900–1100 m. W Morzu Śródziemnych nie jest uważana za gatunek rzadki, ale też nie należy do szczególnie rozpowszechnionych^[2].

Odżywia się mniejszymi rybami, skorupiakami, mięczakami i innymi bezkręgowcami. Tarło przypada na wczesną jesień^[2].

Morfologia

Dorosłe osobniki osiągają długość maksymalną 80 cm^[2] (100 cm^[3]), średnia długość wynosi około 45 cm^[4] (40–60 cm^[3]). Mora ma około 51 kręgów. Płetwy brzuszne są cienkie i wydłużone. Ma dwie płetwy grzbietowe z odpowiednio 7–8 i 42–44 promieniami miękkimi, dwie płetwy odbytowe (lub jedną głęboko wciętą w połowie^[4]) z odpowiednio 15–18 i 15–20 promieniami miękkimi. Między pierwszą a drugą płetwą odbytową są charakterystyczne trzy kolce^[3]. Oczy ma stosunkowo duże. Jest koloru szarego^[4].

Znaczenie gospodarcze

Nie ma znaczenia gospodarczego. Łowiona jest rzadko, nie stanowi bowiem celu morskiego rybołówstwa komercyjnego^[3]^[2]. Mięso jadalne^[3].

Status

IUCN uznaje ją za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) od 2013. Trend populacji nieznany^[2].

Przypisy

↑ Mora moro, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 3 4 5 6 7 8 Mora moro, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
1 2 3 4 5 6 7 8 9 Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 278.
1 2 3 4 Mora moro (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp: 2018-03-19]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[itis-1] Mora moro, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] 1 2 3 4 5 6 7 8 Mora moro, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Rutkowicz278-3] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 278.

[fishbase-4] 1 2 3 4 Mora moro (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp: 2018-03-19]

[1]

[2]

[3]

[4]