Monaster Narodzenia Pańskiego
Ilustracja
Sobór Narodzenia Pańskiego we Włodzimierzu
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Miejscowość

Włodzimierz

Kościół

Kościół Prawosławny Ukrainy

Rodzaj klasztoru

monaster

Eparchia

włodzimiersko-wołyńska

Ihumenia

Maria (Ihnatenko)[1]

Typ monasteru

żeński

Liczba mniszek (2005)

1

Obiekty sakralne
Sobór

Narodzenia Pańskiego (tymczasowo)

Data budowy

XVIII w.

Data reaktywacji

2002

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Włodzimierz, monaster Narodzenia Pańskiego”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Włodzimierz, monaster Narodzenia Pańskiego”
Ziemia50°50′50″N 24°19′18″E/50,847222 24,321667

Monaster Narodzenia Pańskiego – żeński klasztor prawosławny we Włodzimierzu, w jurysdykcji eparchii włodzimiersko-wołyńskiej Kościoła Prawosławnego Ukrainy (wcześniej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego).

Prawosławny klasztor zajmuje obiekty dawnego klasztoru jezuickiego, a następnie bazyliańskiego[2]. Pierwsza wspólnota prawosławna została utworzona w tych obiektach w 1840[3]. Męski monaster został w 1921 zrewindykowany na rzecz Kościoła katolickiego[4]. Wspólnocie odebrano cały majątek monasteru, pozwalając jednak mnichom pozostać w mieście i osiąść przy cerkwi św. Mikołaja. Trudne warunki materialne, w jakich żyli, skłoniły metropolitę warszawskiego i całej Polski Dionizego do ubiegania się o utworzenie nowej parafii w Kohylnie, gdzie powstałby także klasztor. Wobec braku zgody na powyższe ze strony Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, zakonnicy zamieszkali w innych męskich monasterach w Polsce[5].

Współcześnie istniejący monaster we Włodzimierzu Wołyńskim jest wspólnotą żeńską i uznawał[uwaga 1] jurysdykcję niekanonicznego Patriarchatu Kijowskiego. Został erygowany w 2002[6]. Trwa remont zabudowań mieszkalnych[6]. Monaster działa w sąsiedztwie soboru Narodzenia Pańskiego we Włodzimierzu Wołyńskim, od którego również przyjął swoje wezwanie, planowana jest w nim budowa odrębnej cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej[1].

Uwagi

  1. ↑ Do 2018 r.

Przypisy

  1. 1 2 A. Hnatiuk, МОНАСТИР РІЗДВА ХРИСТОВОГО У ВОЛОДИМИРІ-ВОЛИНСЬКОМУ
  2. ↑ Христорiздвяний собор. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  3. ↑ Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 30. ISBN 978-83-7431-127-4.
  4. ↑ Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 109. ISBN 978-83-7431-127-4.
  5. ↑ Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 112. ISBN 978-83-7431-127-4.
  6. 1 2 A. Lisowa, МОНАХИНЯ У РОЛІ ВИКОНАВЧОГО ДИРЕКТОРА
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.