Dzieciństwo i młodość

Urodził się w Elanthoor w dystrykcie Pathanamthitta w Kerali^[3] jako drugi syn Vishwanathana Naira i Santhakumari Ammal^[4]. Jego ojciec był prawnikiem pracującym dla rządu stanowego^[5][4]. Mohanlal dorastał w Thiruvananthapuram. Uczęszczał do Mudavanmukal Law Primary School, następnie zaś do Model School w tym mieście. Talent sceniczny ujawniał już w okresie edukacji szkolnej, zdobył szereg nagród^[4], między innymi dla najlepszego aktora szkoły (1972)^[3]. Kształcił się w Mahatma Gandhi College w Thiruvananthapuram^[3]. Uzyskał licencjat w zakresie handlu^[3][5].

Działalność artystyczna

W filmie zadebiutował w 1978 w obrazie Thiranottam, który jednak ze względu na interwencję cenzury nie doczekał się wówczas premiery (odbyła się ona dopiero w 2005, po uzyskaniu zezwolenia od prezydenta Indii)^[6]. Mohanlal wcielił się w nim w postać Kuttappana, chorego psychicznie służącego^[7][8]. W 1980 zagrał jedną z głównych ról w wyreżyserowanym przez Fazila Manjil Virinja Pookkal. Obraz ten odniósł ogromny sukces, rozpoczął również karierę Mohanlala. Lata 80. były dla niego okresem licznych sukcesów zawodowych. Grywał głównie bohaterów negatywnych^[9], pracując niekiedy nawet przy dwudziestu produkcjach równocześnie^[10]. Status supergwiazdy przyniósł mu występ w Rajavinte Makan (1986)^[3]. Stał się ponadto idolem keralskiej młodzieży, między innymi dzięki Chithram i Kilukkam^[5]. W latach 90. występował zarówno w filmach o charakterze artystycznym jak i komercyjnym. Sukces odniosły np. His Highness Abdullah, Midhunam, Minnaram, Manichithrathazhu czy Vaanaprastham^[3]. Uznanie przyniosła mu także główna rola w Iruvarze (1997), gdzie wcielił się w postać wzorowaną na M.G. Ramachandranie^[11][12]. W 2000 zagrał w Narasimham, który okazał się jednym z najbardziej kasowych filmów w historii kinematografii w malajalam^[5]. Wystąpił także w dobrze przyjętych Rasathanthram (2006)^[13] i Hello (2007)^[5]. W 2009 wcielił się w rolę keralskiego policjanta pracującego w Tamil Nadu w Unnaipol Oruvan^[5][14]. Również ten film spotkał się z pozytywnym odzewem^[15][16]. Ostatni z nakręconych z jego udziałem filmów z 2013, Drishyam, odniósł spektakularny sukces. Określano go jako najlepszy malajalamski thriller od czasu Yavaniki (1982), wskazywano także, iż żaden film Mohanlala od czasu Manichithrathazhu (1993) nie wywołał podobnego poruszenia w Kerali^[17]. W styczniu 2014 stał się najbardziej dochodowym obrazem w historii keralskiego kina komercyjnego^[18]. Gra Mohanlala w Drishyam spotkała się z jednoznacznie pozytywnymi reakcjami krytyki^[19][20], w jednej z recenzji wskazano, że rola ta jest jego powrotem do formy^[21].

Mohanlal uznawany jest za największą gwiazdę Mollywood^[11]. Gra też w językach tamilskim^[22], kannada^[23], telugu^[24] czy hindi^[25]. W wywiadzie z września 2009, udzielonym S. Warrier, wskazał na potrzebę ściślejszej współpracy indyjskich przemysłów filmowych. Podkreślił zwłaszcza wagę wymiany doświadczeń z filmowcami z Kollywood^[14]. Jego filmografia (jako aktora) do 2022 obejmuje 346 tytułów^[26].

Zajmuje się także produkcją filmów (jako właściciel Pranavam Arts)^[27], podkłada głos w piosenkach filmowych^[28], jest twórcą fabuł^[29] i dystrybutorem filmowym (należą do niego Max Lab Entertainments oraz Pranamam Release)^[27]. Wystąpił w kilku sztukach teatralnych (między innymi w sanskryckiej Karnabharam)^[30]. Opublikował Hridhayathinte Kaiyoppu, książkę zawierającą fragmenty prowadzonego przezeń bloga (2012)^[31]. Pełnił funkcję sekretarza generalnego Association of Malayalam Movie Artists (AMMA)^[32][33] (od 2006 do 2015). Od 1994 wchodzi w skład komitetu wykonawczego tej organizacji (z przerwą w latach 1997–2000). Trzykrotnie był jej wiceprzewodniczącym (1994–1997, 2000–2003 i od 2015)^[34][35].

Ceniony za wszechstronność^[36], naturalność^[37], niebanalność^[38] oraz łatwość wcielania się w różnorodne role^[39]. Zestawiany z Robertem De Niro^[36][40] (przez Ram Gopala Varmę^[14]) i Marlonem Brando (magazyn Time)^[41]; bywa nazywany Bogiem kina^[42] oraz jednym z największych aktorów Indii^[14].

O Mohanlalu pozytywnie wypowiadali się liczni filmowcy indyjscy. Sivaji Ganesan, legendarny aktor tamilski, uznał jego aktorstwo za bardzo interesujące. Kamal Haasan, również związany z tamilskim przemysłem filmowym, określił go jako najbardziej elastycznego aktora Indii^[41]. Rajinikanth natomiast przyznał, że czasem czuje zazdrość, widząc z jaką łatwością gra Mohanlal^[41]. Amitabh Bachchan, jeden z czołowych aktorów komercyjnego kina hindi, nazwał go jednym z najbardziej niezwykłych talentów kinematografii w malajalam, podkreślał jednocześnie swój podziw dla spontanicznego stylu gry keralskiego gwiazdora^[43]. Shah Rukh Khan z kolei wskazywał na wielką pokorę charakteryzującą tego aktora^[44]. Krytycy wskazują, że Mohanlal, wraz z Mammoottym i Dileepem, zdominował przemysł filmowy w malajalam, przyczyniając się jednocześnie do jego kryzysu. Zaznacza się, że absolutna dominacja wspomnianych aktorów spowodowała spadek dochodów innych przedstawicieli Mollywood oraz emigrację utalentowanych aktorek z Kerali, przyczyniła się również do tego, że filmy związane z tym przemysłem są w ogromnej większości skierowane wyłącznie do mężczyzn^[45].

Wymienia się kilka charakterystycznych typów postaci odgrywanych przez Mohanlala. Często są to samotnicy, podejmujący niekiedy desperacką walkę z budzącą ich sprzeciw rzeczywistością. Inny typ to zbuntowani, nieco niedorośli młodzi mężczyźni, innym razem zaś – bohaterowie w przesadny sposób demonstrujący swoją męskość^[46]. Część filmów z jego udziałem koncentruje się wokół motywu przyjaźni męsko-męskiej^[47], sam zaś Mohanlal często występuje razem z Mammoottym^[48], uznawanym za jednego z najważniejszych obecnie aktorów malajalam^[49].

Działalność społeczna

W rodzinnym stanie uznawany za ikonę^[50], niekiedy określany jako półbóg^[51] czy najdroższy syn Kerali^[52]. Pojawiają się sugestie, iż jego ewentualne wejście do regionalnej polityki mogłoby się przyczynić do przełamania dominacji Indyjskiego Kongresu Narodowego i Komunistycznej Partii Indii (Marksistowskiej)^[53]. Działa społecznie, jest założycielem, mentorem i ambasadorem dobrej woli Indian Blood Bank Society. Współtworzył Terrorism free Kerala Project^[54]. Propaguje zdrowy styl życia, organizuje, także poprzez swoje organizacje fanowskie, zbiórki krwi, od kilkunastu lat bierze udział akcjach społecznych upowszechniających wiedzę na temat różnych chorób, między innymi cukrzycy. W 2003 został nagrodzony przez Indian Medical Association, natomiast w listopadzie 2012 otrzymał od Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej tytuł bohatera Światowego Dnia Cukrzycy. Angażuje się w kampanie na rzecz wyeliminowania polio, współpracuje z Kerala AIDS Control Society. Otacza opieką ok. 2000 starszych kobiet, finansując ich utrzymanie oraz leczenie. Założył dom spokojnej starości w Thrissur^[55] oraz szkołę kształcącą aktorów głosowych w Thiruvananthapuram^[56].

Działalność biznesowa

Prowadzi również działalność biznesową. Jest właścicielem licznych restauracji, między innymi Harbour Market w Bengaluru^[57], Travancore Court w Koczinie^[58] i Mohanlal's Tastebuds w Dubaju^[59] (otwartej w 2002)^[60], a także partnerem związanej z przemysłem spożywczym firmy Mohanlal's Tastebuds^[61]. Zasiada też we władzach Uniroyal Marine Exports Ltd^[62] oraz (od 2013) w zarządzie Radio Me, nadającej w malajalam rozgłośni ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich^[63]. Współpracuje z wieloma przedsiębiorstwami, jako ambasador marek takich jak Malabar Gold^[64], Pankajakasthuri^[65] czy BPL Mobile^[66]. Grywa w krykieta, występuje w amatorskiej lidze utworzonej dla przedstawicieli różnych indyjskich przemysłów filmowych^[67]. Jest kapitanem^[68] i jednocześnie współwłaścicielem klubu Kerala Strikers^[69]. Fankluby filmowe z nim związane skupia organizacja All Kerala Mohanlal Fans and Cultural Welfare Association (AKMFCWA)^[70], oficjalnie uznana przez aktora w 1998^[71].