Modryń
wieś
Ilustracja
Kościół Matki Boskiej Królowej Polski w Modryniu, dawna cerkiew unicka, następnie prawosławna
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

hrubieszowski

Gmina

Mircze

Liczba ludności (2011)

236[1][2]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-530[3]

Tablice rejestracyjne

LHR

SIMC

0895190[4]

Położenie na mapie gminy Mircze
Mapa konturowa gminy Mircze, u góry znajduje się punkt z opisem „Modryń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Modryń”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Modryń”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Modryń”
Ziemia50°40′37″N 23°53′36″E/50,676944 23,893333[5]

Modryń – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Mircze[4][6]. Leży przy drodze nr DW844.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Modryń, po jej zniesieniu w gromadzie Mircze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Mircze[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 266 mieszkańców i była jedenastą co do wielkości miejscowością gminy[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Mirczu[9].

Części wsi

Integralne części wsi Modryń[4][6]
SIMCNazwaRodzaj
0895209Anusinczęść wsi

Historia

Wieś wzmiankowana w 1396 r. Występuje początkowo pod nazwą Modryń Wielki. W okresie XV-XVII w. stanowi część starostwa hrubieszowskiego. Zaś w początkach XVIII w. przyłączona zostaje do dóbr starostwa grabowieckiego. W 1564 były tu: drewniana cerkiew prawosławna i karczma. Na 5 łanach kmiecych (84 ha) siedziało wówczas 21 kmieci Wieś dawała dochodu rocznego 56 zł. 2 gr[10]. W końcu XVIII w. władze austriackie sprzedały ją w ręce prywatne. W 1825 r. do pułkownika Michała Koźmińskiego, później do Milowiczów, do nich jeszcze w 1905 roku[10]. W 1827 r. wieś liczyła 65 domów i 368 mieszkańców[11]. Natomiast spis z r. 1921 stwierdzał 89 domów oraz 504 mieszkańców, w tym 37 Żydów i 402 Ukraińców. == Opis wydarzeń ze strony polskiej: 24 grudnia 1943 roku, dwa plutony BCh „Rysia” przyszły z pomocą napadniętej przez bojówkę UPA (Ukraińskiej Powstańczej Armii) polskiej ludności w Kol. Modryń. W wyniku potyczki zginęło 14 Ukraińców i 7 Polaków. Partyzanci zdobyli na wrogu 3 kb."[12].

Opis wydarzeń ze strony ukraińskiej: 24 grudnia 1943 r. (w wigilię Bożego Narodzenia według kalendarza gregoriańskiego) wieś została zaatakowana przez oddział BCh pod dowództwem Stanisława Basaja "Rysia". "O godzinie 22.00 w pobliżu cerkwi i budynków parafialnych, w kierunku na szosę, wieś i mleczarnię, rozpoczęła się strzelanina - pisał później do abp. Iłariona (Iwana Ohijenki) proboszcz miejscowej parafii prawosławnej. - Wielka banda rzuciła się na wieś i na ludzi, którzy zgromadzili się tu na noc z innych ulic. Niemal we wszystkich chałupach domach wybito szyby w oknach i powyłamywano ramy". Tak wspominał to wydarzenie jeden z ukraińskich mieszkańców wsi: "Wieczorem, na Wigilię, na podwórzu była mgła. Jutro - katolickie Boże Narodzenie. Trwamy w naprężonej ciszy, tylko w lasach słychać pojedyncze strzały. [...] Zaczęli schodzić się sąsiedzi. Zgasili lampę. Wartownicy poszli pilnować, gdzieś o północy wszedł ojciec; powiedział: "wstawajcie, we wsi strzelanina". Zerwaliśmy się. Wybiegliśmy na dwór. Nie pamiętam kto to zaproponował, ale kobity z dziećmi (w tym my z bratem) pobiegliśmy w kierunku Hanuszówki. Wtedy było niemało śniegu i my, przebijając się przez zaspy, przez rowy i błoto biegliśmy nie zastanawiając się nad tym, że na Hanuszówce mogą nas bandyci powystrzelać. Strach zastąpił rozum. Biegliśmy i biegliśmy. Gdy byliśmy na miejscu zobaczyliśmy dwie łuny nad Modryniem"[13]. Zabito wówczas 22 Ukraińców (w tym 1 kobietę i 1 dziecko) oraz 1 Polaka. 13 marca 1944 r. nieznany polski oddział - prawdopodobnie BCh - po raz drugi zaatakował wieś zabijając 13 osób (w tym 12 kobiet i 1 dziecko). Trzy dni później oddziały "Rysia" ostatecznie spaliły wieś zabijając wówczas 15 osób (w tym 5 kobiet i 1 dziecko).

Nocą 12 lutego 1944 roku nacjonaliści ukraińscy z Ukraińskiej Samoobrony Narodowej dokonali napadu na młyn, gdzie na noc chronili się miejscowi Polacy. Nacjonaliści wymordowali cały personel młyna wraz z ukrytą tam ludnością a następnie podpalili młyn i kilka przyległych zabudowań. Z ponad 30 znajdujących się tam ludzi ocalała tylko jedna osoba. Ofiarą Ukraińców tej nocy były jeszcze dwie inne osoby z gospodarstwa położonego w pobliżu młyna."[14].

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wieś Modryń w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-03].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 791 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 3 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 82411
  6. 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Strona gminy, sołectwa [dostęp 2024-01-01]
  8. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. ↑ Opis parafii na stronie diecezji
  10. 1 2 Bondyra 1993 ↓, s. wg indeksu.
  11. ↑ Modryń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 572.
  12. ↑ Ewa Niedźwiedź, Józef Niedźwiedź, Ewa Prusicka-Kołcon, Lech Szopiński, Marek Kołcon, Dzieje miejscowości gminy Mircze powiat hrubieszowski, Mircze-Zamość 2008, s. 84
  13. ↑ І. Пущук, Волинь та Холмщина в 1943-1944 роках, Львів 2014, с. 330 - wspomnienia Witalija Siwaka.
  14. ↑ Ewa Niedźwiedź, Józef Niedźwiedź, Ewa Prusicka-Kołcon, Lech Szopiński, Marek Kołcon, Dzieje miejscowości gminy Mircze powiat hrubieszowski, Mircze-Zamość 2008, s. 83-84

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.