Modrosójka błękitna
Cyanocitta cristata[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Modrosójka błękitna, Kanada 2005
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Cyanocitta

Gatunek

modrosójka błękitna

Synonimy
  • Corvus cristatus Linnaeus, 1758[2]
Podgatuinki
  • C. c. bromia Oberholser, 1921
  • C. c. cristata (Linnaeus, 1758)
  • C. c. semplei Todd, 1928
  • C. c. cyanotephra Sutton, 1935
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     letnie lęgowiska

     występuje całorocznie

     zimowiska

Modrosójka błękitna[4] (Cyanocitta cristata) – gatunek średniego ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Zamieszkuje bardzo duży obszar wschodniej części Ameryki Północnej od Nowej Fundlandii na północnym wschodzie do Florydy na południowym wschodzie, ku zachodowi do Teksasu, poprzez środkową część kontynentu, aż po północ stanu Kolorado. Na zachód od Gór Skalistych występuje jego bliski kuzyn, modrosójka czarnogłowa.

Mimo że ptak ten jest generalnie widywany przez cały rok na zamieszkiwanym obszarze, część osobników z północnych terenów migruje na południowe obszary USA[5].

Systematyka

Wyróżniono kilka podgatunków C. cristata[6][2]:

  • C. cristata bromia – południowa Kanada i środkowe USA.
  • C. cristata cristata – wschodnio-środkowe i południowo-wschodnie USA.
  • C. cristata semplei – południowa Floryda.
  • C. cristata cyanotephra – zachodnio-środkowe USA.

Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny
Brak dymorfizmu płciowego, samce są jedynie nieco większe. Upierzenie na czubku głowy i grzbiecie jest lawendowe, im niżej tym odcień niebieskiego jest ciemniejszy. Skrzydła i ogon jasnoniebieskie z gęstym czarnym prążkowaniem oraz pojedynczymi białymi paskami. Spód ciała i kuper białawe. Część twarzowa głowy jest biała, na szyi i boku głowy czarna opaska. Dziób, nogi i oczy czarne. Na czubku głowy ma pióropusz, który może kłaść lub stawiać zależnie od nastroju (u ptaków podekscytowanych czy atakujących jest podniesiony, u przestraszonych – zjeżony, a w spoczynku czy podczas żerowania – położony płasko).
Podobnie jak u innych ptaków o niebieskim upierzeniu, kolor nie pochodzi od barwnika, lecz jest efektem rozszczepienia wiązki światła w specjalnej strukturze pióra i odbicia widma niebieskiego.
Rozmiary
długość ciała ok. 22–30 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 34–43 cm
Masa ciała
ok. 70–100 g
Głos
Modrosójki błękitne mają szeroki repertuar głosów, przy czym poszczególne osobniki mogą różnić się pod tym względem. Podobnie jak inne krukowate, modrosójki potrafią naśladować inne dźwięki, np. wołania ptaków drapieżnych czy mowę ludzką. Najczęstszy głos to głośne, podobne do mewich okrzyki.

Środowisko

Jest to ptak lasów mieszanych z udziałem buków i dębów, jak również ogrodów i parków w małych miejscowościach i miastach.

Pożywienie

Pożywienia poszukuje zarówno na ziemi, jak i wśród drzew. Mocny dziób jest przystosowany do rozłupywania żołędzi, buczyny, nasion chwastów i zbóż czy orzeszków ziemnych, jednak pożywienie zawiera również owoce, mięso, jaja, pisklęta, małe bezkręgowce oraz resztki jedzenia pozostawionego w parkach.

Lęgi

Modrosójka błękitna z orzeszkiem ziemnym w dziobie

Okres lęgowy trwa od połowy marca do lipca, ale jego szczyt przypada na okres od połowy kwietnia do maja.

Do zagnieżdżenia może być użyte każde odpowiednie drzewo lub duży krzew. Gniazdo jest umieszczane na wysokości od 3 do 10 m, zbudowane w formie czarki z gałązek, korzonków, pasków kory, mchu i innych części roślin, a także skrawków tkanin, papieru i piór.

Samiec i samica budują gniazdo i wysiadują jaja, ale tylko samica opiekuje się pisklętami. Samica zazwyczaj znosi 4–5 jaj i wysiaduje je przez okres 16–18 dni. Młode pierzą się po ok. 17–21 dniach od wyklucia. Ptaki tworzą pary na całe życie.

Status

IUCN uznaje modrosójkę błękitną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na około 13 milionów osobników[7]. Trend liczebności populacji oceniany jest jako stabilny[3].

Znaczenie w kulturze człowieka

Modrosójka błękitna jest symbolem kanadyjskiej prowincji Wyspa Księcia Edwarda oraz klubu baseballowego Toronto Blue Jays. Jest także jedną z głównych postaci w serialu animowanym Zwyczajny serial[8].

Przypisy

  1. ↑ Cyanocitta cristata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 Marzluff, J.: Blue Jay (Cyanocitta cristata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
  3. 1 2 Cyanocitta cristata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and jays (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-19].
  5. ↑ Blue Jay Overview, All About Birds, Cornell Lab of Ornithology [online], www.allaboutbirds.org [dostęp 2023-03-26] (ang.).
  6. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-19]. (ang.).
  7. ↑ Blue Jay Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-12]. (ang.).
  8. ↑ Characters [online], Regular Show Wiki [dostęp 2023-10-30] (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.