Iridosornis porphyrocephalus[1] | |||
Sclater, PL, 1856 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
modraszek złotogardły | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
Modraszek złotogardły[3][5] (Iridosornis porphyrocephalus) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae), występujący w północno-zachodniej Ameryce Południowej. Nie wyróżnia się podgatunków[6][7]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN klasyfikowany jest jako gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened)[4].
Systematyka
Pierwszego naukowego opisu gatunku dokonał angielski przyrodnik Philip Lutley Sclater w 1856 roku, nadając mu nazwę Iridornis porphyrocephala. Opis ukazał się na łamach czasopisma „Proceedings of the Zoological Society of London”. Jako miejsce typowe autor wskazał Republikę Nowej Granady i Ekwador[8], co uściślono później na okolice Quito w Ekwadorze[2]. Gatunek monotypowy, blisko spokrewniony z modraszkiem żółtogardłym[9][6][10].
Etymologia
Morfologia
Niewielki ptak o krótkim, grubym i lekko zaokrąglonym dziobie – górna szczęka czarniawa, nieco dłuższa, żuchwa niebieskawo-szara. Czoło, okolice dzioba i oczu czarne, pokrywy uszne czarniawe. Podgardle i gardło żółte, reszta głowy, kark i szyja ciemnoniebieskie z lekkim odcieniem purpury. Górne części ciała ciemnoniebieskie przechodzące w niebiesko-zielony na kuprze. Ogon ciemnoniebieski, matowy z jaśniejszymi obrysami bocznych sterówek. Skrzydła czarne z szerokimi matowoniebieskimi obrzeżami lotek 2. i 3. rzędu. Lotki 1. rzędu czarne z wąskimi obrzeżami. Pierś i górna część brzucha ciemnoniebieskie. Środkowa część piersi i brzuch płowożółte, przechodzące w kasztanowaty na pokrywach podogonowych. Nogi ciemnobrązowo-szare, tęczówki czerwonawobrązowe. Nie występuje dymorfizm płciowy. Długość ciała 14 cm, masa ciała: samce 20,3–23 g, jedna zważona samica – 21,5 g[6].
Zasięg występowania
Modraszek złotogardły występuje na terenach położonych na wysokości 750–2700 m n.p.m., głównie jednak na wysokościach 1500–2200 m n.p.m. W Kolumbii zamieszkuje zachodnie stoki Andów, a lokalnie także ich wschodnie stoki. Występuje także w północno-zachodnim Ekwadorze (w prowincjach Carchi, Imbabura i Pichincha) oraz prawdopodobnie także lokalnie w południowym Ekwadorze w prowincji Loja[4][6]. Jego zasięg występowania według szacunków organizacji BirdLife International obejmuje tylko około 94,4 tys. km²[13].
Ekologia
Jego głównym habitatem jest bardzo wilgotny las mglisty, także o wtórnym wzroście, oraz jego obrzeża. Żywi się jagodami i owadami, które podejmuje z drzew i krzewów na wys. 2–10 m nad powierzchnią ziemi. Występuje pojedynczo, w parach, a czasami w grupach rodzinnych, podążając za mieszanymi stadami innych tanagr[6]. Jest najprawdopodobniej gatunkiem osiadłym, chociaż obserwacje na skrajnych wysokościach mogą sugerować niewielkie migracje pionowe[6]. Długość pokolenia jest określana na 3,7 roku[13].
Rozmnażanie
Niewiele wiadomo o rozrodzie tego gatunku. Młodego ptaka domagającego się od dwóch dorosłych osobników pożywienia obserwowano w Kolumbii w czerwcu, a ptaki w stanie lęgowym w północnym krańcu zasięgu występowania w maju i czerwcu[6][9].
Status i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN modraszek złotogardły jest klasyfikowany jako gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako niepospolity[4][13]. Trend populacji określany jest jako umiarkowanie spadkowy z powodu utraty i degradacji siedlisk. Główne zagrożenie dla gatunku to wylesianie na potrzeby budownictwa, rolnictwa, pozyskiwania drewna oraz górnictwa i wydobycia minerałów[4][6][13]. BirdLife International wymienia 21 ostoi ptaków IBA, w których ten gatunek występuje: 3 w Ekwadorze i 18 w Kolumbii. Są to m.in. Park Narodowy Tatamá, Park Narodowy Munchique, Park Narodowy Las Orquídeas[13].
Przypisy
- ↑ Iridosornis porphyrocephalus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Denis Lepage: Purplish-mantled Tanager Iridosornis porphyrocephalus (Sclater, PL 1856) – synonyms. Avibase. [dostęp 2022-12-24]. (ang.).
- 1 2 P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 387, 1999.
- 1 2 3 4 5 Iridosornis porphyrocephalus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: THRAUPIDAE Cabanis, 1847 - TANAGROWATE - TANAGERS (wersja: 2022-08-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-12-24].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Steven Hilty: Purplish-mantled Tanager Iridosornis porphyrocephalus, version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, and E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2022-12-23]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tanagers and allies. IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-12-24]. (ang.).
- ↑ P.L. Sclater. Characters of two new species of Tanager. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 23, s. 227–228, pl. CX, [„1855”]. (ang.).
- 1 2 Josep del Hoyo, Andrew Elliott, David Christie (red.): Handbook of the Birds of the World. T. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 208. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.).
- ↑ Alan P. Peterson , PASSERIFORMES (Wersja: 2021-12-25) [online], Zoonomen Nomenclatural data, 2022 [dostęp 2022-12-23] (ang.).
- ↑ Iridosornis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ porphyrocephalus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- 1 2 3 4 5 Purplish-mantled Tanager Iridosornis porphyrocephalus. BirdLife International, 2022. [dostęp 2022-12-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Nagrania głosów. [w:] xeno-canto [on-line].