Modliszewice
wieś
Ilustracja
Ruiny obronnego dworu
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

konecki

Gmina

Końskie

Liczba ludności (2016)

1370[1]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-200[2]

Tablice rejestracyjne

TKN

SIMC

0243820[3]

Położenie na mapie gminy Końskie
Mapa konturowa gminy Końskie, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Modliszewice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Modliszewice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Modliszewice”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Modliszewice”
Ziemia51°12′13″N 20°21′56″E/51,203611 20,365556[4]

Modliszewice – wieś sołecka[5] w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Końskie[6][3].

Prywatna wieś szlachecka Modliszowice, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie opoczyńskim województwa sandomierskiego[7].

W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Modliszewice, po jej zniesieniu w gromadzie Końskie. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 746 oraz przechodzi szlak rowerowy czerwony czerwony szlak rowerowy do Sielpii Wielkiej.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii pw. NMP Matki Kościoła.

Znajduje się tu również jednostka ochotniczej straży pożarnej – OSP Modliszewice.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Modliszewice[6][3]
SIMCNazwaRodzaj
1017528Karolinówczęść wsi
1017630Nowa Drogaczęść wsi
1017770Szpitalczęść wsi
1017801W Gościńcuczęść wsi
1017830Za Karczmączęść wsi
1017853Za Stawemczęść wsi

Historia

Modliszewice w wieku XIX to wieś i folwark w powiecie koneckim, gminie i parafii Końskie, odległe 3 wiorsty od Końskich, przy drodze bitej. W roku 1886 mają 43 domów i 277 mieszkańców. Ziemi dworskiej było 760 mórg, ziemi włościańskiej 445 mórg. Folwark należał do dóbr Końskie.
W 1827 r. było tu 27 domów i 209 mieszkańców. Modliszewice wspominane są już w dokumentach z XIII wieku i w Liber Beneficiorum Łaskiego (t. I, 701). W roku 1367 dziedzicem jest Strasz, krewny Krzesława dziedzica Końskich, który mu udziela prawo polowania w tych dobrach („io districtu dieto Coneczke“). (Kod. małop, s. 111, s.206.)
W XV w. Modliszewice są dziedzictwem Andrzeja Łabędzia Modliszewskiego. Łany kmiece dają dziesięcinę prebendzie sandomierskiej (bielejowskiej) i kustodii, karczmy, zagrodnicy i folwark plebanowi w Końskich (Długosz L.B. t.I s.346 i 360)[8].

Zabytki

Dwór z całym zespołem został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.489/1-4 z 2.10.1956, z 15.02.1967 i z 16.05.1984)[9].

Przypisy

  1. ↑ Statystyka mieszkańców miasta i gminy. Stan na dzień 31-12-2016 [dostęp 2022-03-30]
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 791 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 3 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 82368
  5. ↑ Jednostki organizacyjne gminy Końskie. Urząd Gminy Końskie. [dostęp 2015-04-03].
  6. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  8. ↑ Modliszewice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 568.
  9. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 33–34 [dostęp 2015-11-17].

Bibliografia

  • Sławomir Wróblewski, Zamki i dwory obronne województwa sandomierskiego w średniowieczu, Nowy Sącz: Wydawnictwo Goldruk, 2006, ISBN 83-924034-5-2, ISBN 978-83-924034-5-6, OCLC 177364896.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.