Mitsubishi Ki-21 II | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
średniopłat o konstrukcji metalowej, podwozie chowane w locie |
Załoga |
5 |
Historia | |
Data oblotu |
18 grudnia 1936 |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Liczba egz. |
2064[1] |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 silniki gwiazdowe, 14-cylindrowy Nakajima Ha-5 kai (Ki-21 I) lub Mitsubishi Ha-101 (Ki-21 II) |
Moc |
850 KM (Nakajima Ha-5 kai) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
22,50 m |
Długość |
16,00 m |
Wysokość |
4,35 m (Ki-21 I) |
Powierzchnia nośna |
69,60 m² |
Masa | |
Własna |
4 691 kg (Ki-21 I) |
Startowa |
7 492 kg (Ki-21 I) |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
432 km/h (Ki-21 I) |
Prędkość przelotowa |
380 km/h (Ki-21 II) |
Prędkość wznoszenia |
6,0 m/s |
Pułap |
8 600 m (Ki-21 I) |
Zasięg |
1 500 km (Ki-21 I) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
750 kg (Ki-21 I), 1000 kg (Ki-21 II) bomb Uzbrojenie obronne – patrz tekst | |
Liczba miejsc | |
9 (MC-21 I) | |
Przestrzeń ładunkowa | |
1000 kg (MC-21 I) | |
Użytkownicy | |
Japonia, Tajlandia | |
Rzuty | |
Mitsubishi Ki-21 (oznaczenie amerykańskie Sally, także Jane, Gwen) – japoński średni samolot bombowy z okresu II wojny światowej.
Historia
Samolot został opracowany w 1936 roku w wytwórni Mitsubishi Jukogyo KK z przeznaczenie dla lotnictwa armii. Jego oblot został dokonany 18 grudnia 1936 roku. Samolot następnie został poddany badaniom i testom. W marcu 1938 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną oprócz wytwórni Mitsubishi Jukogyo KK, także w wytwórni Nakajima Hikoki KK. Otrzymał wtedy oznaczenie Ki-21 I, wersja ta była produkowana do 1941 roku. Samolot budowany był w kilku odmianach różniących się uzbrojeniem obronnym.
W 1940 roku samolot otrzymał nowe silniki o większej mocy i wersja ta otrzymała oznaczenie Ki-21 II, samolot ten został wprowadzony do produkcji seryjnej w 1941 roku. Produkcja samolotu trwała do 1944 roku. Łącznie w latach 1938 – 1944 zbudowano 2064 samolotów Ki-21 wszystkich wersji i odmian.
W 1940 roku w wytwórni Dai Nippon Koku KK przebudowano 100 samolotów wersji Ki-21 I na samoloty transportowe i pasażerski. Tak powstały samolot został oznaczony jako MC-21 I. Jego załoga składała się z 4 osób i mógł przewozić ładunek o masie 1000 kg lub 9 pasażerów.
- Wersje i odmiany samolotu, najważniejsze różnice
- Ki-21 I – wersja wyposażona w silniki Nakajima Ha-5 kai o mocy 850 KM
- Ki-21 IA – odmiana wyposażona w 3 karabiny maszynowe Type 89 kal. 7,7 mm
- Ki-21 IB – odmiana wyposażona w 4 karabiny maszynowe Type 89 kal. 7,7 mm
- Ki-21 IC – odmiana wyposażona w 6 karabinów maszynowych Type 89 kal. 7,7 mm
- Ki-21 II – wersja wyposażona w silniki Mitsubishi Ha-101 o mocy 1450 KM
- Ki-21 IIA – odmiana wyposażona w 6 karabinów maszynowych Type 89 kal. 7,7 mm
- Ki-21 IIB – odmiana wyposażona w 5 karabinów maszynowych Type 89 kal. 7,7 mm i 1 działko lotnicze Type 1 kal. 12,7 mm
- MC-21 I – wersja transportowa i pasażerska, powstała w wyniku przebudowy samolotów Ki-21 I
Użycie w lotnictwie
Samoloty Ki-21 wprowadzone zostały do japońskiego lotnictwa armii w 1938 roku. Od razu też skierowano je do Chin, gdzie wzięły udział w walkach. Następnie używane były w walkach na terenie Indochin. Brały również udział w walkach o Holenderskie Indie Wschodnie, później brały udział w atakach na cele w Australii. Uczestniczyły w walkach armii japońskiej do czasu kapitulacji we wrześniu 1945 roku.
W październiku 1940 roku rząd Tajlandii zamówił 9 samolotów Ki-21 IB, które zostały wybudowane w zakładach Nakajima i dostarczone do Tajlandii w grudniu 1940 roku. W lotnictwie Tajlandii otrzymały one oznaczenie Bin Thing Rabut 4 (pol. Samolot bombowy typ 4). Używano ich do końca II wojny światowej.
Opis konstrukcji
Samolot Ki-21 był wolnonośnym średniopłatem o konstrukcji metalowej. Kabina zakryta. Podwozie klasyczne, chowane w locie.
Napęd samolotu stanowiły dwa silniki gwiazdowe, napędzające trójłopatowe śmigła o stałej prędkości obrotowej.
Samolot mógł przewozić w komorze bombowej 3 lub 4 bomby o masie 250 kg każda. Jego uzbrojenie składało się od 3 do 6 ruchomych karabinów maszynowych kal. 7,7 mm, w zależności od wersji i odmiany. W odmianie Ki-21 IIB samolot oprócz 5 karabinów maszynowych, posiadał 1 ruchome działko lotnicze kal. 12,7 mm, umieszczone w obrotowej wieżyczce.
Bibliografia
- Basil Collier: Japanese aircraft of World War II. London: Sidgwick & Jackson Ltd., 1978, s. 110-111. ISBN 0-283-98399-X.