Mirosław Sawicki
Ilustracja
Mirosław i Paula Sawiccy (2012)
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1946
Warszawa

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 2016
Warszawa

Minister edukacji narodowej
Okres

od 2 maja 2004
do 31 października 2005[1]

Poprzednik

Krystyna Łybacka

Następca

Michał Seweryński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Mirosława i Ludwika Sawickich na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Mirosław Sawicki (ur. 10 lutego 1946 w Warszawie, zm. 31 stycznia 2016[2] tamże) – polski nauczyciel i urzędnik państwowy, minister edukacji narodowej i sportu w latach 2004–2005, minister edukacji narodowej w 2005.

Życiorys

Od 1954 działał w harcerstwie w ramach Hufca Walterowskiego Jacka Kuronia. Uczęszczał do VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie[3]. W 1963 rozpoczął studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1968 w ramach wydarzeń marcowych brał udział w wiecu na UW w obronie spektaklu Dziady oraz relegowanych z uczelni Adama Michnika i Henryka Szlajfera. Wówczas został zawieszony w prawach studenta, które przywrócono mu w 1970. W 1971 uzyskał absolutorium, tytuł zawodowy magistra uzyskał w białostockiej filii UW w 1982.

W latach 1971–1990 był zatrudniony jako nauczyciel fizyki w warszawskich liceach, w tym w XLI Liceum Ogólnokształcącym im. Joachima Lelewela. W drugiej połowie lat 70. współpracował z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, gdzie kierował zespołami zajmującymi się oświatą. W 1989 stanął na czele Komitetu Obywatelskiego Warszawa-Śródmieście.

W latach 1990–1997 był urzędnikiem w Ministerstwie Edukacji Narodowej, pełnił funkcję dyrektora Departamentu Kształcenia Ogólnego (do 1996), następnie podsekretarza stanu w tym resorcie. W latach 1998–2002 zajmował stanowisko radcy ministra w Ambasadzie RP w Waszyngtonie.

W 2002 otworzył przewód doktorski na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W tym samym roku wygrał konkurs na stanowisko dyrektora Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. 2 maja 2004 został ministrem edukacji narodowej i sportu w pierwszym rządzie Marka Belki, stanowisko to utrzymał w następnym gabinecie. Po wyodrębnieniu resortu sportu od 1 września 2005 do 31 października 2005 był ministrem edukacji narodowej. Powrócił następnie do kierowania CKE, z funkcji tej został odwołany w marcu 2006. W 2008 wszedł w skład Rady Edukacji Narodowej, organu doradczego przy minister Katarzynie Hall. W tym samym roku ponownie stanął na czele CKE (jako p.o. dyrektora), pełniąc tę funkcję do stycznia 2009, później został wicedyrektorem tej instytucji. Był także członkiem Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Warszawie[4].

Syn Ludwika i Czesławy z domu Żochowskiej. Był mężem Pauli Sawickiej[5].

W 1998 odznaczony Krzyżem Kawalerskim[6], a w 2008 Krzyżem Oficerskim[7] Orderu Odrodzenia Polski.

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B32–20–5)[8].

Przypisy

  1. ↑ Do 1 września 2005 minister edukacji narodowej i sportu.
  2. ↑ Żegnamy Mirka Sawickiego. otwarta.org, 1 lutego 2016. [dostęp 2016-02-01].
  3. ↑ Wiekowe liceum. wp.pl, 10 czerwca 2005. [dostęp 2020-11-18].
  4. ↑ Stowarzyszenie Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego – O Stowarzyszeniu. wolnaeuropa.pl. [dostęp 2023-12-14].
  5. ↑ Joanna Derda: Paula Sawicka: Lekcje tolerancji. zwierciadlo.pl, 11 grudnia 2012. [dostęp 2022-02-27].
  6. ↑ M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 307
  7. ↑ M.P. z 2008 r. nr 71, poz. 646
  8. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2020-03-08].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.