Podstawa prawna

• Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1997 r. w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra – członka Rady ministrów Zbigniewa Siemiątkowskiego (Dz.U. z 1997 r. nr 5, poz. 27)

Zadania

• Przygotowywanie i przedstawienie Prezesowi Rady Ministrów oraz – po uzyskaniu jego zgody – Radzie Ministrów^[10]:
  • projektów założeń polityki w zakresie bezpieczeństwa państwa i ochrony jego porządku konstytucyjnego,
  • projektów ustaw i rozporządzeń, dotyczących bezpieczeństwa,
  • oceny stanu bezpieczeństwa państwa,
  • projektów planów i kierunków działania służb specjalnych,
  • projektów dotyczących działań zmierzających do stworzenia zintegrowanego systemu służb specjalnych oraz innych jednostek wykonujących zadania na rzecz bezpieczeństwa państwa.

• Wykonywanie, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, czynności wynikających ze sprawowania przez Prezesa Rady Ministrów funkcji nadzoru nad działalnością szefa UOP oraz związanych z odpowiedzialnością za działalność służb specjalnych, w tym^[10]:
  • przygotowywanie projektów wytycznych Prezesa Rady Ministrów w sprawie działalności służb specjalnych,
  • sprawowanie bieżącego nadzoru oraz podejmowanie działań w celu ochrony bezpieczeństwa państwa działań Policji, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej i innych jednostek,
  • przygotowywanie opinii o kandydatach na stanowiska szefa UOP, szefa WSI i ich zastępców,
  • przygotowywanie oceny stanu realizacji wytycznych Prezesa Rady Ministrów.

• Wykonywanie oraz nadzorowanie zadań i misji specjalnych w dziedzinie bezpieczeństwa państwa, wyznaczonych przez Prezesa Rady Ministrów^[10].
• Reprezentowanie Prezesa Rady Ministrów w kontaktach międzynarodowych związanych z działalnością służb specjalnych^[10].

Uprawnienia

• Minister może żądać od służb specjalnych niezbędnych do wykonania jego zadań informacji dotyczących zwłaszcza^[10]:
  • planowania,
  • współdziałania służb specjalnych z partnerami zagranicznymi,
  • planowania działań mających istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa,
  • zasad realizacji zadań służb,
  • polityki kadrowej.

Działalność

Zbigniew Siemiątkowski 27 sierpnia 1997 r. poinformował publicznie, że w UOP w latach 1991–1997 działalność prowadził specjalny zespół inspekcyjno-operacyjny, kierowany przez płk. Jana Lesiaka. Zespół ten zajmował się zbieraniem informacji na temat partii prawicowych, takich jak Porozumienie Centrum, Ruch dla Rzeczypospolitej, czy Ruch Trzeciej Rzeczypospolitej, w celu dezintegracji frakcji opozycyjnych wobec prezydenta Lecha Wałęsy. Data ujawnienia tych informacji nie była przypadkowa, gdyż miała miejsce na miesiąc przed planowaną datą wyborów parlamentarnych, w których według sondaży największym poparciem cieszyła się Akcja Wyborcza Solidarność. 17 września 1997 r. zaledwie kilka dni przed wyborami szef UOP gen. Andrzej Kapkowski złożył w prokuraturze zawiadomienie, z którego wynikało, że nie tylko zespół płk. Jana Lesiaka był związany ze sprawą dotyczącą inwigilacji, ale również były szef UOP Jerzy Konieczny oraz były minister spraw wewnętrznych Andrzej Milczanowski^[12].

W 1997 r. Zbigniew Siemiątkowski publicznie wypowiedział się o działalności rosyjskich służb specjalnych w Polsce. W jednym z wywiadów stwierdził, że rosyjska agentura wpływu działa w polskim środowisku gospodarczym i politycznym, usiłując przez to utrudnić Polsce drogę do NATO, a działania te w dłuższej perspektywie mają służyć budowie prorosyjskiego lobby. Po opublikowaniu wywiadu Zbigniew Siemiątkowski udał się z wizytą do RFN, aby wraz z niemieckim koordynatorem służb specjalnych – Berndem Schmidbauerem – dokonać oceny rosyjskiego wpływu na rozszerzenie NATO o nowe państwa byłego bloku wschodniego. Rozmawiał wówczas z szefem niemieckiego wywiadu (BND), szefem niemieckiego kontrwywiadu (BfV) oraz szefem komisji ds. służb specjalnych Bundestagu^[13].

Zadania

• Przygotowywanie i przedstawianie Prezesowi Rady Ministrów – oraz po uzyskaniu jego zgody – Radzie Ministrów^[15]:
  • projektów założeń polityki w zakresie bezpieczeństwa państwa i ochrony jego porządku konstytucyjnego,
  • projektów ustaw i rozporządzeń, dotyczących bezpieczeństwa państwa, w tym także projektów dotyczących lustracji (z zastrzeżeniem kompetencji właściwych ministrów),
  • ocen stanu bezpieczeństwa państwa,
  • projektów planów i kierunków działania służb specjalnych,
  • ocen wykonywania przez służby specjalne powierzonych im działań,
  • projektów aktów normatywnych oraz działań zmierzających do udostępnienia obywatelom akt dotyczących bezprawnych postępowań prowadzonych przeciwko nim przez służby specjalne i inne właściwe organy,
  • projektów działań zmierzających do stworzenia zintegrowanego systemu służb specjalnych oraz innych jednostek wykonujących zadania na rzecz bezpieczeństwa państwa.
• Wykonywanie, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, czynności wynikających ze sprawowania przez Prezesa Rady Ministrów funkcji nadzoru nad działalnością szefa UOP oraz związanych z odpowiedzialnością za działalność służb specjalnych, w tym^[15]:
  • przygotowywanie projektów wytycznych prezesa Rady Ministrów w sprawie działalności służb specjalnych,
  • sprawowanie bieżącego nadzoru i koordynowanie działań służb specjalnych oraz podejmowanych w celu ochrony bezpieczeństwa państwa działań Policji, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej i innych jednostek,
  • koordynowanie działań służb specjalnych oraz podejmowanych w celu ochrony bezpieczeństwa państwa działań Policji, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej i innych jednostek,
  • przygotowywanie opinii o kandydatach na stanowiska szefa UOP, szefa WSI i ich zastępców,
  • przygotowywanie oceny stanu realizacji wytycznych Prezesa Rady Ministrów,
  • przeprowadzanie, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów kontroli postępowań sprawdzających, o której mowa w art. 43 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. nr. 11, poz. 95)^[17],
  • wydawanie w imieniu Prezesa Rady Ministrów postanowień i decyzji, o których mowa w art. 48c i 48f ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247 i Nr 27, poz. 298)^[16].

• Wykonywanie oraz nadzorowanie zadań i misji specjalnych w dziedzinie bezpieczeństwa państwa, wyznaczonych przez Prezesa Rady Ministrów^[15].

• Reprezentowanie Prezesa Rady Ministrów w kontaktach międzynarodowych związanych z działalnością służb specjalnych^[15].

Uprawnienia

• Minister w zakresie realizacji swoich zadań może żądać od służb specjalnych wszelkich informacji, w szczególności dotyczących^[15]:
  • planowania budżetu oraz jego wykonania,
  • planowanych działań mających istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa,
  • zasad i trybu realizacji zadań służbowych,
  • polityki kadrowej,
  • współdziałania służb specjalnych z partnerami zagranicznymi.

Działalność

Działalność Janusza Pałubickiego jako ministra koordynatora służb specjalnych nie znajdowała się w szczególnym zainteresowaniu mediów i opinii publicznej. Według sondażu CBOS z grudnia 1998 r. jedynie 30% respondentów deklarowało znajomość postaci Janusza Pałubickiego^[18]. Z wypowiedzi Janusza Pałubickiego można wnioskować, że w czasie pełnienia przez niego urzędu ministra koordynatora, instytucja ta wyróżniała się silnym, antykomunistycznym charakterem, przekładającym się zwłaszcza na niechęć wobec dawnego, komunistycznego aparatu bezpieczeństwa państwa. Jedynym z wydarzeń potwierdzających stanowisko, jakie ówcześnie zajmował Janusz Pałubicki odnosi się do weta prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w sprawie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej. Janusz Pałubicki nazwał go wówczas „prezydentem wszystkich ubeków”^[19].

Zadania

• Wykonywanie czynności wynikających ze sprawowanej przez Prezesa Rady Ministrów funkcji nadzoru nad działalnością ABW i AW oraz funkcji kontrolnych wobec WSI, realizowanych za pośrednictwem ministra obrony narodowej oraz związanych z odpowiedzialnością za działalność tych służb^[22].
• Wykonywanie i nadzorowanie zadań oraz misji specjalnych w dziedzinie bezpieczeństwa państwa, wyznaczonych przez Prezesa Rady Ministrów^[22].

• Koordynowanie^[20]:
  • działalności ABW, AW i WSI,
  • współdziałania służb specjalnych z właściwymi organami i służbami innych państw, także w zakresie zadań i misji specjalnych w dziedzinie bezpieczeństwa państwa,
  • działalności służb specjalnych z Policją, Strażą Graniczną, Żandarmerią Wojskową, Służbą Więzienną, Służbą Celną, organami: celnymi, skarbowymi, kontroli skarbowej, informacji finansowej i służbami rozpoznania Sił Zbrojnych RP oraz ich współdziałania w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa.

• Przygotowywanie i przedstawianie Prezesowi Rady Ministrów – oraz po uzyskaniu jego zgody, Radzie Ministrów^[20]:
  • projektów założeń polityki w zakresie bezpieczeństwa państwa i ochrony jego porządku konstytucyjnego,
  • projektów ustaw i rozporządzeń, dotyczących bezpieczeństwa państwa, w tym także projektów dotyczących lustracji, z zastrzeżeniem kompetencji właściwych ministrów,
  • opinii w sprawie projektów aktów prawnych i innych dokumentów rządowych w zakresie związanym z bezpieczeństwem państwa,
  • ocen stanu bezpieczeństwa państwa,
  • projektów planów i kierunków działania służb specjalnych,
  • ocen wykonywania przez służby i organy powierzonych im zadań, w tym także ocen dotyczących współdziałania z organami i instytucjami państwowymi oraz z innymi zobowiązanymi podmiotami,
  • projektów działań zmierzających do stworzenia zintegrowanego systemu służb specjalnych oraz innych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na rzecz bezpieczeństwa państwa,
  • projektów wytycznych Prezesa Rady Ministrów w sprawie działalności służb specjalnych oraz oceny stanu ich realizacji^[22],
  • projektów wytycznych Prezesa Rady Ministrów wiążących właściwych ministrów w sprawie współdziałania służb specjalnych oraz oceny stanu ich realizacji.
• Kontrolowanie realizacji zadań służb i organów w zakresie działań podejmowanych w celu ochrony bezpieczeństwa państwa^[20].
• Sprawowanie bieżącego nadzoru i kontroli, a także koordynowanie działań ABW i AW w zakresie ich kompetencji ustawowych^[22].
• Sprawowanie bieżącej kontroli wobec WSI poprzez „żądanie od ich Szefa informacji, dokumentów i sprawozdań, po uprzednim zawiadomieniu ministra obrony narodowej^[22].
• Opracowywanie i przedstawianie Prezesowi Rady Ministrów projektów wytycznych dla ministra obrony narodowej w odniesieniu do działalności WSI i ŻW, w celu zapewnienia wymaganego współdziałania służb specjalnych^[22].
• Stosowanie środków nadzoru określonych w ustawach, wynikających z odpowiedzialności za działania służb specjalnych^[22].
• Wnioskowanie do Prezesa Rady Ministrów o zastosowanie środków nadzoru, określonych w ustawach i wynikających z odpowiedzialności za działanie służb i organów^[20].
• Wydawanie w imieniu Prezesa Rady Ministrów postanowień i decyzji, o których mowa w art. 48c i 48f ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631), oraz wypełnianie innych zadań wynikających z ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową^[20].
• Przygotowanie opinii o kandydatach na stanowiska szefa ABW, szefa AW i szefa WSI oraz ich zastępców^[22].
• Reprezentowanie Prezesa Rady Ministrów w kontaktach międzynarodowych związanych z działalnością służb specjalnych^[20].
• Rozpatrywanie w imieniu Prezesa Rady Ministrów skarg na działalność służb specjalnych^[22].

Uprawnienia

• Minister w zakresie realizacji swoich zadań może żądać od służb specjalnych wszelkich informacji, w szczególności dotyczących^[20]:
  • planowania budżetu oraz jego wykonania,
  • planowanych działań mających istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa,
  • zasad i trybu realizacji zadań służbowych,
  • polityki kadrowej,
  • współdziałania służb specjalnych z partnerami zagranicznymi.
• Organy administracji rządowej są zobowiązane do udzielenia ministrowie koordynatorowi służb specjalnych pomocy w realizacji jego zadań^[20].
• W zakresie niezbędnym do wykonania zadań określonych w rozporządzeniu minister koordynator służb specjalnych może^[20]:
  • powoływać zespoły do opracowania określonych zagadnień,
  • zlecać sporządzanie ekspertyz oraz innych opracowań.

Działalność

Zbigniew Wassermann pełniąc funkcje ministra koordynatora publicznie wypowiadał się m.in. w sprawie afery dotyczącej nielegalnego finansowania Samoobrony, broniąc ABW przed oskarżeniami o bycie źródłem przecieku informacji do mediów^[23]. W grudniu 2005 r. Zbigniew Wassermann odpowiadał przecząco na pytania dotyczącego jego wiedzy na temat tajnych więzień CIA w Polsce^[24]. Do Zbigniewa Wassermanna w grudniu 2005 r. z zapytaniem w sprawie więzień CIA zwrócił się również Rzecznik Praw Obywatelskich, pytając o definitywne i jednoznaczne rozstrzygnięcie doniesień dotyczących przetrzymywania i transportu przez terytorium Polski osób podejrzanych o terroryzm^[25]. W odpowiedzi na pismo Rzecznika Praw Obywatelskich Zbigniew Wassermann podtrzymał stanowisko rządu Kazimierza Marcinkiewicza i zaprzeczył istnieniu więzień CIA w Polsce, traktując sprawę jako zamkniętą^[26].

Zbigniew Wassermann zapowiadał przeprowadzenie reformy w cywilnych służbach specjalnych. Zwracał uwagę na konieczność zwiększenia dynamiki działań i odważniejszego działania w przypadku gdy, dowody mogłyby wskazywać na osoby zajmujące wysokie stanowiska państwowe. Jako minister koordynator służb specjalnych podkreślał również znacznie odpowiednich mechanizmów kontroli i nadzoru nad służbami specjalnymi, tak by spełniały one normy demokratycznego państwa prawa^[27].

Zadania

• Wykonywanie czynności wynikających z bezpośredniej podległości szefów ABW oraz AW Prezesowi Rady Ministrów^[28].
• Wykonywanie czynności wynikających ze sprawowanej przez Prezesa Rady Ministrów funkcji nadzoru nad działalnością ABW, AW oraz CBA, z wyłączeniem nadzoru procesowego określonego w odrębnych przepisach oraz wykonywanie, za pośrednictwem ministra obrony narodowej, funkcji kontrolnych wobec SKW oraz SWW, a do czasu likwidacji również WSI oraz innych czynności związanych z odpowiedzialnością Prezesa Rady Ministrów za działalność służb specjalnych^[28].
• Koordynowanie i kontrolowanie działalności służb specjalnych oraz ich współdziałania z Policją, Strażą Graniczną, Żandarmerią Wojskową, Służbą Więzienną, Służbą Celną, organami: celnymi, skarbowymi, kontroli skarbowej, informacji finansowej i służbami rozpoznania Sił Zbrojnych RP w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa^[28].
• Koordynowanie współdziałania służb specjalnych z właściwymi organami i służbami innych państw^[28].
• Wykonywanie i nadzorowanie innych wyznaczonych przez Prezesa Rady Ministrów zadań w dziedzinie bezpieczeństwa państwa, w tym misji specjalnych^[28].
• Wykonywanie zadań ministra koordynatora służb specjalnych przewidzianych w ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o SKW oraz SWW^[28].
• Przygotowywanie i przedstawianie Prezesowi Rady Ministrów – oraz po uzyskaniu jego zgody, Radzie Ministrów^[28]:
  • projektów założeń polityki w zakresie bezpieczeństwa państwa i ochrony jego porządku konstytucyjnego,
  • projektów ustaw i rozporządzeń, dotyczących bezpieczeństwa państwa, w tym także projektów dotyczących lustracji, z zastrzeżeniem kompetencji właściwych ministrów,
  • opinii w sprawie projektów aktów prawnych i innych dokumentów rządowych w zakresie związanym z bezpieczeństwem państwa,
  • ocen stanu bezpieczeństwa państwa,
  • projektów planów i kierunków działania służb specjalnych,
  • ocen wykonywania przez służby i organy powierzonych im zadań,
  • projektów działań zmierzających do stworzenia zintegrowanego systemu służb specjalnych oraz innych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na rzecz bezpieczeństwa państwa,
  • projektów wytycznych Prezesa Rady Ministrów w sprawie działalności służb specjalnych oraz oceny stanu ich realizacji,
  • projektów wytycznych Prezesa Rady Ministrów wiążących właściwych ministrów w sprawie współdziałania służb specjalnych oraz oceny stanu ich realizacji,
  • projektów wytycznych dla ministra obrony narodowej w odniesieniu do działalności SKW, SWW i ŻW, a do czasu likwidacji również WSI, w celu zapewnienia wymaganego współdziałania służb specjalnych.
• Wnioskowanie do Prezesa Rady Ministrów o zastosowanie środków nadzoru, określonych w ustawach, wynikających z odpowiedzialności za działania służb specjalnych i organów^[28].
• Prowadzenie postępowań kontrolnych realizacji zadań służb specjalnych oraz ich współdziałania w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa^[28].
• Przygotowanie opinii o kandydatach na stanowiska szefa ABW, szefa AW i szefa WSI oraz ich zastępców^[28].
• Wydawanie w imieniu Prezesa Rady Ministrów postanowień i decyzji, o których mowa w art. 48c, 48d, 48e i 48f ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711), oraz wypełnianie innych zadań wynikających z ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową^[28].
• Przygotowywanie lub opiniowanie projektów decyzji Prezesa Rady Ministrów wydawanych na podstawie ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu^[28].
• Rozpatrywanie w imieniu Prezesa Rady Ministrów skarg na działalność służb specjalnych^[28].
• Reprezentowanie Prezesa Rady Ministrów w kontaktach międzynarodowych związanych z działalnością służb specjalnych^[28].

Uprawnienia

• Żądanie od szefów ABW, AW oraz CBA informacji, dokumentów i sprawozdań dotyczących poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw.
• Żądanie od Szefów SKW, SWW, a do czasu likwidacji równie” WSI, po uprzednim zawiadomieniu ministra obrony narodowej, informacji, dokumentów i sprawozdań dotyczących poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw^[28].
• Żądanie informacji i opinii od służb specjalnych w szczególności dotyczących^[28]:
  • planowania budżetu oraz jego wykonania,
  • planowania działań mających istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa,
  • zasad i trybu realizacji zadań służbowych,
  • akt postępowań karnych,
  • akt czynności operacyjnych,
  • polityki kadrowej,
  • współdziałania służb specjalnych z właściwymi organami i służbami innych państw.
• Organy administracji rządowej są zobowiązane do udzielenia ministrowi koordynatorowi służb specjalnych pomocy w realizacji jego zadań^[28].
• W zakresie niezbędnym do wykonania zadań określonych w rozporządzeniu minister koordynator służb specjalnych może^[28]:
  • powoływać rady i zespoły, jako organy pomocnicze w sprawach należących do zakresu jego działania,
  • zlecać sporządzanie ekspertyz oraz innych opracowań.

Działalność

W mediach pojawiają się doniesienia dotyczące wiedzy Zbigniewa Wassermanna o obecności tajnych więzień CIA w Polsce. Minister koordynator służb specjalnych, powołując się na ochronę tajemnicy państwowej odmówił bezpośredniego odniesienia się do sprawy^[31]. Zbigniew Wassermann odniósł się do śmierci Barbary Bildy i stwierdził, że funkcjonariusze ABW nie popełnili błędów podczas przeszukania mieszkania posłanki. Zlecił zbadania okoliczności jej śmierci Policji oraz szefowi ABW przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego^[32].

Zadania

• Koordynowanie działalności ABW, AW, SKW, SWW i CBA i sprawowanie nadzoru nad nimi^[34].
• Przygotowywanie, uzgadnianie i wnoszenie do rozpatrzenia przez Radę Ministrów projektów: założeń projektów ustaw, ustaw, rozporządzeń i innych aktów prawnych oraz dokumentów rządowych dotyczących służb specjalnych^[34].
• Zapewnia współdziałania służb specjalnych w celu realizacji ich ustawowych zadań^[34].
• Zapoznawanie się z informacjami^[34]:
  • mogącymi mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i międzynarodowej pozycji RP przekazanymi przez służby specjalne,
  • pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych o naruszeniu przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o CBA oraz przepisów o ochronie danych osobowych,
  • CBA w zakresie działalności analitycznej dotyczącej zjawisk występujących w obszarze jego właściwości.
• Zapoznawanie się i opiniowanie rocznych sprawozdań przedstawianych przez pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych^[34].
• Analizowanie składanych przez szefa CBA oraz jego zastępców Prezesowi Rady Ministrów oświadczeń majątkowych^[34].
• Dokonywanie uzgodnień dotyczących kontroli lub poszczególne jej czynności przeprowadzanych przez CBA w obiektach pozostających w zarządzie Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu^[34].
• Dokonywanie czynności wynikających ze stosunku służbowego szefa ABW, szefa AW i szefa CBA z wyłączeniem ich powoływania i odwoływania^[34].

Uprawnienia

• Może żądać od szefów służb specjalnych informacji związanych z planowaniem i wykonywaniem powierzonych im zadań^[34].
• Wyrażanie zgody na współdziałanie z właściwymi organami i służbami innych państw przez ABW, AW, SKW i SWW, a w przypadku CBA także z organizacjami międzynarodowymi^[34].

Działalność

Jacek Cichocki znaczną część swojej publicznej działalności jako minister koordynator służb specjalnych skupił wokół zagadnień uprawnień służb specjalnych i policyjnych oraz kontroli nad nimi. W 2011 r. zaproponował powołanie przez Sejm niezależnej, 6-osobowej komisji eksperckiej mającej kontrolować służby pod kątem przestrzegania praw obywateli. Według Jacka Cichockiego taki organ powinien dysponować wglądem w najwrażliwsze akta oraz dysponować prawem do przesłuchiwania funkcjonariuszy^[35]. Jacek Cichocki swój sprzeciw wyraził również w sprawie wdrażania w Polsce projektu systemu INDECT, służącemu do inteligentnej obserwacji i automatycznego wykrywania podejrzanych zachowań lub przemocy w środowisku miejskim. Podkreślał wówczas, że polskie służby już dysponują skutecznymi narzędziami do walki z przestępczością i nie potrzebują kolejnej innowacji, zwłaszcza takiej wzbudzającej kontrowersje związane z masowym profilowaniem społeczeństwa^[36]. W innych wypowiedziach Jacek Cichocki podkreślał znaczenie kontroli nad pozyskiwaniem przez uprawnione podmioty danych telekomunikacyjnych i ich przetwarzaniem^[37].

Zgodnie z ustaleniami sejmowej komisji śledczej ds. Amber Gold^[38], postawa Jacka Cichockiego podczas pełnionej wówczas funkcji ministra koordynatora służb specjalnych była wysoce niezadowalająca. Oskarżono go o udzielnie opinii publicznej nieprawdziwych informacji dotyczących działań prowadzonych przez służby specjalne w sprawie firmy Amber Gold od marca 2012 roku (informacje udzielone przez niego Sejmowi 30 sierpnia 2012 roku^[39]). Ujawniono bowiem, że czynności w tym zakresie podejmowano już niespełna rok wcześniej, w sierpniu 2011 roku. Komisja uznała, że nie było żadnych merytorycznych uzasadnień dla niewszczęcia postępowania i niepowiadomienia premiera i prezydenta już w 2011 roku^[40]. J. Cichocki podtrzymywał na przesłuchaniu z 2018 roku, że przed majem 2012 roku (notatka Krzysztofa Bondaryka skierowana do najważniejszych osób w państwie, w tym do koordynatora służb specjalnych, informująca o zagrożeniu ze strony Amber Gold) jego wiedza na temat sprawy ograniczała się jedynie do tego, co było wówczas obecne w doniesieniach prasowych i medialnych^[41].

Zadania

• Koordynacja działalności ABW, AW, SKW, SWW i CBA oraz sprawowanie nadzoru nad nimi^[43].
• Przygotowywanie, uzgadnianie i wnoszenie do rozpatrzenia przez Radę Ministrów projektów: założeń projektów ustaw, ustaw, rozporządzeń i innych aktów prawnych oraz dokumentów rządowych dotyczących służb specjalnych^[43].
• Zapewnia współdziałania służb specjalnych w celu realizacji ich ustawowych zadań^[43].
• Zapoznaje się z informacjami^[43]:
  • mogącymi mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i międzynarodowej pozycji RP przekazanymi przez służby specjalne,
  • pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych o naruszeniu przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o CBA oraz przepisów o ochronie danych osobowych,
  • CBA w zakresie działalności analitycznej dotyczącej zjawisk występujących w obszarze jego właściwości.
• Zapoznawanie się i opiniowanie rocznych sprawozdań przedstawianych przez pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych^[43].
• Analizowanie składanych przez szefa CBA oraz jego zastępców Prezesowi Rady Ministrów oświadczeń majątkowych^[43].
• Dokonywanie uzgodnień dotyczących kontroli lub poszczególne jej czynności przeprowadzanych przez CBA w obiektach pozostających w zarządzie Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu^[43].
• Dokonywanie czynności wynikających ze stosunku służbowego szefa ABW, szefa AW i szefa CBA z wyłączeniem ich powoływania i odwoływania^[43].

Uprawnienia

• Żądanie od szefów służb specjalnych informacji związanych z planowaniem i wykonywaniem powierzonych im zadań^[43].
• Wyrażanie zgody na współdziałanie z właściwymi organami i służbami innych państw przez ABW, AW, a w przypadku CBA o także z organizacjami międzynarodowymi^[43].

Działalność

Zgodnie z doniesieniami prasowymi i rządowymi 23 kwietnia 2014 r. odbyły się największe od lat 70. ćwiczenia służb podległych MSW. W wywiadzie minister koordynator służb specjalnych powiedział, że przedsięwzięcie skierowane jest na diagnozowanie słabych stron działań służb w sytuacjach kryzysowych^[45][46]. W czerwcu 2014 r. tygodnik „Wprost” opublikował materiały dotyczące tzw. „afery podsłuchowej”, w którą jedną z zaangażowanych osób był Bartłomiej Sienkiewicz^[47]. W jej wyniku, został zmuszony do rezygnacji z urzędu ministra spraw wewnętrznych i pełnienia funkcji ministra koordynator służb specjalnych^[48].

Zadania

• Koordynacja działalności ABW, AW, SKW, SWW i CBA oraz sprawowanie nadzoru nad nimi^[51].
• Przygotowywanie, uzgadnianie i wnoszenie do rozpatrzenia przez Radę Ministrów projektów: założeń projektów ustaw, ustaw, rozporządzeń i innych aktów prawnych oraz dokumentów rządowych dotyczących służb specjalnych^[51].
• Zapewnia współdziałania służb specjalnych w celu realizacji ich ustawowych zadań^[51].
• Zapoznawanie się z informacjami^[51]:
  • mogącymi mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i międzynarodowej pozycji RP przekazanymi przez służby specjalne,
  • pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych o naruszeniu przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o CBA oraz przepisów o ochronie danych osobowych,
  • CBA w zakresie działalności analitycznej dotyczącej zjawisk występujących w obszarze jego właściwości.
• Zapoznawanie się i opiniowanie rocznych sprawozdań przedstawianych przez pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych^[51].
• Analizowanie składanych przez szefa CBA oraz jego zastępców Prezesowi Rady Ministrów oświadczeń majątkowych^[51].
• Dokonywanie uzgodnień dotyczących kontroli lub poszczególnych jej czynności przeprowadzanych przez CBA w obiektach pozostających w zarządzie Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu^[51].
• Dokonywanie czynności wynikających ze stosunku służbowego szefa ABW, szefa AW i szefa CBA z wyłączeniem ich powoływania i odwoływania^[51].

Uprawnienia

• Żądanie od szefów służb specjalnych informacji związanych z planowaniem i wykonywaniem powierzonych im zadań^[51].
• Wyrażanie zgody na współdziałanie z właściwymi organami i służbami innych państw przez ABW, AW, a w przypadku CBA także z organizacjami międzynarodowymi^[51].
• Wyrażanie zgody na współpracę SKW i SWW ze służbami i organami innych państw po zasięgnięciu opinii ministra obrony narodowej^[51].

Działalność

W 2015 r. Jacek Cichocki zrezygnował z pełnionej funkcji ministra koordynatora służb specjalnych w związku z aferą podsłuchową. Przyjął on na siebie odpowiedzialność za niewystarczająco skuteczne działanie służb^[52].

Zadania

• Sprawowanie nadzoru i kontroli działalności służb specjalnych^[53].
• Koordynowanie działalności służb specjalnych^[53].
• Wspomaganie Rady Ministrów w kształtowaniu głównych kierunków polityki rządu dotyczącej działalności służb specjalnych^[53].
• Wyznaczanie strategicznych kierunków rozwoju i funkcjonowania służb specjalnych^[53].
• Badanie, ocenianie i monitorowanie poprawności realizacji przez służby specjalne zadań określonych w przepisach prawa, wytycznych, planach i programach^[53].
• Opracowywanie programów działalności służb specjalnych w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa^[53].
• Zatwierdzanie rocznych planów i sprawozdań przygotowywanych przez szefów służb specjalnych^[53].
• Dokonywanie oceny stopnia realizacji rocznych planów działalności służb specjalnych oraz formułowanie wniosków i rekomendacji wynikających z tej oceny^[53].
• Wyznaczanie celów i kierunków rozwoju współpracy międzynarodowej służb specjalnych oraz dokonywanie oceny efektów tej współpracy^[53].
• Wyznaczanie standardów i minimalnych wymagań w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi i mieniem w służbach specjalnych^[53].
• Analizowanie i dokonywanie oceny działań podejmowanych przez: ABW oraz SKW w zakresie nadzoru funkcjonowania systemu ochrony informacji niejawnych i szefa ABW w zakresie wykonywania funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa^[53].
• Rozpatrywanie skarg na działalność służb specjalnych^[53].
• Przeprowadzanie kontroli w służbach specjalnych na zasadach i w trybie określonych w Ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. Nr 185, poz. 1092)^[53].
• Przeprowadzanie kontroli prawidłowości realizacji postępowań sprawdzających, kontrolnych postępowań sprawdzających oraz postępowań bezpieczeństwa przemysłowego^[53].
• Analizowanie i dokonywanie oceny stosowania przez służby specjalne uprawnień umożliwiających ingerencję w prawa i wolności człowieka i obywatela^[53].
• Podejmowanie działań służących zapewnieniu współdziałania służb specjalnych w ramach przyznanych im kompetencji i postawionych przed nimi zadań, a także organizowanie i zapewnienie współpracy służb specjalnych z innymi służbami i instytucjami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa państwa^[53].
• Zapewnianie optymalnych warunków dla współpracy służb specjalnych ze służbami specjalnymi innych państw i organizacjami międzynarodowymi^[53].
• Wyrażanie zgody na współdziałanie ABW i AW z właściwymi organami i służbami innych państw, a w przypadku CBA – także z organizacjami międzynarodowymi^[53].
• Organizowanie warunków prawidłowego funkcjonowania systemu wywiadowczego państwa, w sposób zapewniający efektywne wykorzystanie informacji dotyczących strategicznych interesów państwa przez konstytucyjne organy państwa^[53].
• Opracowywanie i przygotowywanie projektów ustaw, rozporządzeń i innych aktów prawnych dotyczących bezpieczeństwa państwa, z zastrzeżeniem kompetencji właściwych ministrów, oraz programów służących zbudowaniu zintegrowanego systemu służb specjalnych^[53].
• Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między służbami specjalnymi^[53].
• Opracowywanie, prowadzenie procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania oraz wnoszenie do rozpatrzenia: założeń projektów ustaw, projektów ustaw, projektów rozporządzeń i innych aktów prawnych oraz dokumentów rządowych dotyczących służb specjalnych^[53].
• Prowadzenie współpracy międzynarodowej z organami innych państw oraz instytucjami międzynarodowymi zajmującymi się nadzorem, koordynacją i kontrolą służb specjalnych^[53].
• Organizowanie polityki informacyjnej systemu służb specjalnych oraz wyznaczanie założeń i kierunków działań podejmowanych w tej dziedzinie przez służby specjalne^[53].
• Prowadzenie badań i studiów nad systemami zarządzania służbami specjalnymi oraz ich kontrolą w celu optymalizacji rozwiązań stosowanych w Polsce^[53].

Uprawnienia

• Żądanie dostępu do informacji, w tym niejawnych, dokumentów, analiz i sprawozdań okresowych lub dotyczących poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw od szefów służb specjalnych^[53].
• Żądanie dostępu do informacji dotyczących planowania budżetu i jego wykonywania oraz polityki kadrowej prowadzonej w poszczególnych służbach specjalnych^[53].
• Wydawanie szefom służb specjalnych wiążących ich wytycznych i poleceń^[53] w celu koordynacji działań w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa i obronności państwa^[56].
• Wydawanie decyzji^[53] dotyczących możliwości podejmowania przez służby specjalne współdziałania z właściwymi organami i służbami innych państw^[56][29].
• Występowanie do członków Rady Ministrów oraz organów administracji rządowej o przedstawienie informacji niezbędnych w sprawach nadzoru, kontroli i koordynacji działalności służb specjalnych^[53].
• Zapoznawanie się z informacjami mogącymi mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i międzynarodowej pozycji RP^[53].
• Zapoznawanie się i opiniowanie rocznych sprawozdań przedstawianych przez pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych^[53].
• Powoływanie zespołów do opracowania określonych zagadnień oraz zlecanie sporządzania ekspertyz oraz innych opracowań^[53].

Działalność

W 2016 r. rzecznik ministra koordynatora służb specjalnych poinformował o wystosowaniu przez Mariusza Kamińskiego żądania w kierunku resortów, którym podlegają spółki Skarbu Państwa, w celu uzyskania informacji w sprawie umów zawieranych przez te spółki. Sprawa ta dotyczyła siedmiu ministerstw i 66 spółek. Był to jeden z elementów walki z korupcją w Polsce^[57].

W 2017 r. na zorganizowanej konferencji Mariusz Kamiński oraz jego zastępca Maciej Wąsik przedstawili założenia ustawy o jawności życia publicznego. Dotychczasowe trzy ustawy, czyli ustawa o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, ustawa o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa i ustawa o dostępie do informacji publicznej, miały zostać zastąpione przez ustawę antykorupcyjną. Jak wskazywał Kamiński, ustawa ta miała na celu zwiększenie transparentności państwa i kontroli społecznej nad osobami pełniącymi funkcje publiczne^[58].

Zadania

• Sprawowanie nadzoru i kontroli działalności służb specjalnych^[54].
• Koordynowanie działalności służb specjalnych^[54].
• Wspomaganie Rady Ministrów w kształtowaniu głównych kierunków polityki rządu dotyczącej działalności służb specjalnych^[54].
• Wyznaczanie strategicznych kierunków rozwoju i funkcjonowania służb specjalnych^[54].
• Badanie, ocenianie i monitorowanie poprawności realizacji przez służby specjalne zadań określonych w przepisach prawa, wytycznych, planach i programach^[54].
• Opracowywanie programów działalności służb specjalnych w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa^[54].
• Zatwierdzanie rocznych planów i sprawozdań przygotowywanych przez szefów służb specjalnych^[54].
• Dokonywanie oceny stopnia realizacji rocznych planów działalności służb specjalnych oraz formułowanie wniosków i rekomendacji wynikających z tej oceny^[54].
• Wyznaczanie celów i kierunków rozwoju współpracy międzynarodowej służb specjalnych oraz dokonywanie oceny efektów tej współpracy^[54].
• Wyznaczanie standardów i minimalnych wymagań w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi i mieniem w służbach specjalnych^[54].
• Analizowanie i dokonywanie oceny działań podejmowanych przez: ABW oraz SKW w zakresie nadzoru funkcjonowania systemu ochrony informacji niejawnych i Szefa ABW w zakresie wykonywania funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa^[54].
• Rozpatrywanie skarg na działalność służb specjalnych^[54].
• Przeprowadzanie kontroli w służbach specjalnych na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. poz. 1092)^[54].
• Przeprowadzanie kontroli prawidłowości realizacji postępowań sprawdzających, kontrolnych postępowań sprawdzających oraz postępowań bezpieczeństwa przemysłowego^[54].
• Analizowanie i dokonywanie oceny stosowania przez służby specjalne uprawnień umożliwiających ingerencję w prawa i wolności człowieka i obywatela^[54].
• Podejmowanie działań służących zapewnieniu współdziałania służb specjalnych w ramach przyznanych im kompetencji i postawionych przed nimi zadań, a także organizowanie i zapewnienie współpracy służb specjalnych z innymi służbami i instytucjami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa państwa^[54].
• Zapewnianie optymalnych warunków dla współpracy służb specjalnych ze służbami specjalnymi innych państw i organizacjami międzynarodowymi^[54].
• Wyrażanie zgody na współdziałanie ABW i AW z właściwymi organami i służbami innych państw, a w przypadku CBA – także z organizacjami międzynarodowymi^[54].
• Organizowanie warunków prawidłowego funkcjonowania systemu wywiadowczego państwa, w sposób zapewniający efektywne wykorzystanie informacji dotyczących strategicznych interesów państwa przez konstytucyjne organy państwa^[54].
• Opracowywanie i przygotowywanie projektów ustaw, rozporządzeń i innych aktów prawnych dotyczących bezpieczeństwa państwa, z zastrzeżeniem kompetencji właściwych ministrów, oraz programów służących zbudowaniu zintegrowanego systemu służb specjalnych^[54].
• Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między służbami specjalnymi^[54].
• Opracowywanie, prowadzenie procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania oraz wnoszenie do rozpatrzenia: założeń projektów ustaw, projektów ustaw, projektów rozporządzeń i innych aktów prawnych oraz dokumentów rządowych dotyczących służb specjalnych^[54].
• Prowadzenie współpracy międzynarodowej z organami innych państw oraz instytucjami międzynarodowymi zajmującymi się nadzorem, koordynacją i kontrolą służb specjalnych^[54].
• Organizowanie polityki informacyjnej systemu służb specjalnych oraz wyznaczanie założeń i kierunków działań podejmowanych w tej dziedzinie przez służby specjalne^[54].
• Prowadzenie badań i studiów nad systemami zarządzania służbami specjalnymi oraz ich kontrolą w celu optymalizacji rozwiązań stosowanych w Polsce^[54].

Uprawnienia

• Żądanie dostępu do informacji, w tym niejawnych, dokumentów, analiz i sprawozdań okresowych lub dotyczących poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw od szefów służb specjalnych^[54].
• Żądanie informacji dotyczących planowania budżetu i jego wykonywania oraz polityki kadrowej prowadzonej w poszczególnych służbach specjalnych^[54].
• Wydawanie szefom służb specjalnych wiążących ich wytycznych i poleceń^[54] w celu koordynacji działań w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa i obronności państwa^[56].
• Wydawanie decyzji^[54] dotyczących możliwości podejmowania przez służby specjalne współdziałania z właściwymi organami i służbami innych państw^[56][29].
• Występowanie do członków Rady Ministrów oraz organów administracji rządowej o przedstawienie informacji niezbędnych w sprawach nadzoru, kontroli i koordynacji działalności służb specjalnych^[54].
• Zapoznawanie się z informacjami mogącymi mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i międzynarodowej pozycji RP^[54].
• Zapoznawanie się i opiniowanie rocznych sprawozdań przedstawianych przez pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych^[54].
• Powoływanie zespołów do opracowania określonych zagadnień oraz zlecanie sporządzania ekspertyz oraz innych opracowań^[54].

Działalność

W 2017 r. podczas pełnienia przez Mariusza Kamińskiego funkcji ministra koordynatora służb specjalnych doszło do zakupu systemu Pegasus służącego do inwigilacji. Zakup ten został sfinansowany z budżetu Funduszu Sprawiedliwości na wniosek ówczesnego szefa CBA Ernesta Bejdy. Kontrowersje wzbudziło źródło z jakiego zakup został sfinansowany, ponieważ zgodnie z prawem służby specjalne mogą być finansowe wyłącznie z budżetu państwa^[59].

Zadania

• Sprawowanie nadzoru i kontroli działalności służb specjalnych^[55].
• Koordynowanie działalności służb specjalnych^[55].
• Wspomaganie Rady Ministrów w kształtowaniu głównych kierunków polityki rządu dotyczącej działalności służb specjalnych^[55].
• Wyznaczanie strategicznych kierunków rozwoju i funkcjonowania służb specjalnych^[55].
• Badanie, ocenianie i monitorowanie poprawności realizacji przez służby specjalne zadań określonych w przepisach prawa, wytycznych, planach i programach^[55].
• Opracowywanie programów działalności służb specjalnych w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa^[55].
• Zatwierdzanie rocznych planów i sprawozdań przygotowywanych przez szefów służb specjalnych^[55].
• Dokonywanie oceny stopnia realizacji rocznych planów działalności służb specjalnych oraz formułowanie wniosków i rekomendacji wynikających z tej oceny^[55].
• Wyznaczanie celów i kierunków rozwoju współpracy międzynarodowej służb specjalnych oraz dokonywanie oceny efektów tej współpracy^[55].
• Wyznaczanie standardów i minimalnych wymagań w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi i mieniem w służbach specjalnych^[55].
• Analizowanie i dokonywanie oceny działań podejmowanych przez: ABW oraz SKW w zakresie nadzoru funkcjonowania systemu ochrony informacji niejawnych i szefa ABW w zakresie wykonywania funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa^[55].
• Rozpatrywanie skarg na działalność służb specjalnych^[55].
• Przeprowadzanie kontroli w służbach specjalnych na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. poz. 1092)^[55].
• Przeprowadzanie kontroli prawidłowości realizacji postępowań sprawdzających, kontrolnych postępowań sprawdzających oraz postępowań bezpieczeństwa przemysłowego^[55].
• Analizowanie i dokonywanie oceny stosowania przez służby specjalne uprawnień umożliwiających ingerencję w prawa i wolności człowieka i obywatela^[55].
• Podejmowanie działań służących zapewnieniu współdziałania służb specjalnych w ramach przyznanych im kompetencji i postawionych przed nimi zadań, a także organizowanie i zapewnienie współpracy służb specjalnych z innymi służbami i instytucjami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa państwa^[55].
• Zapewnianie optymalnych warunków dla współpracy służb specjalnych ze służbami specjalnymi innych państw i organizacjami międzynarodowymi^[55].
• Wyrażanie zgody na współdziałanie ABW i AW z właściwymi organami i służbami innych państw, a w przypadku CBA – także z organizacjami międzynarodowymi^[55].
• Organizowanie warunków prawidłowego funkcjonowania systemu wywiadowczego państwa, w sposób zapewniający efektywne wykorzystanie informacji dotyczących strategicznych interesów państwa przez konstytucyjne organy państwa^[55].
• Opracowywanie i przygotowywanie projektów ustaw, rozporządzeń i innych aktów prawnych dotyczących bezpieczeństwa państwa, z zastrzeżeniem kompetencji właściwych ministrów, oraz programów służących zbudowaniu zintegrowanego systemu służb specjalnych^[55].
• Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między służbami specjalnymi^[55].
• Opracowywanie, prowadzenie procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania oraz wnoszenie do rozpatrzenia: założeń projektów ustaw, projektów ustaw, projektów rozporządzeń i innych aktów prawnych oraz dokumentów rządowych dotyczących służb specjalnych^[55].
• Prowadzenie współpracy międzynarodowej z organami innych państw oraz instytucjami międzynarodowymi zajmującymi się nadzorem, koordynacją i kontrolą służb specjalnych^[55].
• Organizowanie polityki informacyjnej systemu służb specjalnych oraz wyznaczanie założeń i kierunków działań podejmowanych w tej dziedzinie przez służby specjalne^[55].
• Prowadzenie badań i studiów nad systemami zarządzania służbami specjalnymi oraz ich kontroli w celu optymalizacji rozwiązań stosowanych w Polsce^[55].

Uprawnienia

• Żądanie dostępu do informacji, w tym niejawnych, dokumentów, analiz i sprawozdań okresowych lub dotyczących poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw od szefów służb specjalnych^[55].
• Żądanie informacji dotyczących planowania budżetu i jego wykonywania oraz polityki kadrowej prowadzonej w poszczególnych służbach specjalnych^[55].
• Wydawanie szefom służb specjalnych wiążących ich wytycznych i poleceń^[55] w celu koordynacji działań w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa i obronności państwa^[56].
• Wydawanie decyzji^[55] dotyczących możliwości podejmowania przez służby specjalne współdziałania z właściwymi organami i służbami innych państw^[56][29].
• Występowanie do członków Rady Ministrów oraz organów administracji rządowej o przedstawienie informacji niezbędnych w sprawach nadzoru, kontroli i koordynacji działalności służb specjalnych^[55].
• Zapoznawanie się z informacjami mogącymi mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i międzynarodowej pozycji RP^[55].
• Zapoznawanie się i opiniowanie rocznych sprawozdań przedstawianych przez pełnomocnika do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych^[55].
• Powoływanie zespołów do opracowania określonych zagadnień oraz zlecanie sporządzania ekspertyz oraz innych opracowań^[55].

Działalność

Na początku 2022 r. Mariusz Kamiński odmówił udziału w pracach senackiej komisji nadzwyczajnej dotyczącej spraw nielegalnej inwigilacji Pegasusem. Uzasadniając swoją odmowę, Mariusz Kamiński odpowiedział, że „wybrane służby zajmujące się w Polsce zwalczaniem przestępczości otrzymały uprawnienia do stosowania metod kontroli operacyjnej. Konieczność stosowania takich metod jest oczywista i zrozumiała – każde państwo musi być w stanie ścigać sprawców przestępstw. W związku z rozwojem technologicznym służby muszą z kolei stale dbać o rozwój własnych możliwości w tym zakresie”. Podtrzymywał więc dotychczasowe stanowisko władz, zgodnie z którym podejmowane działania nie były niezgodne z prawem^[61].

Mariusz Kamiński odmówił również spotkania z członkami komisji śledczej Parlamentu Europejskiego ws. Pegasusa. Minister koordynator służb specjalnych odpowiedział, że spotkanie jest niemożliwe (natomiast Zbigniew Ziobro nie odpowiedział). Przewodniczący Komisji uważał, że brak chęci udziału w jej pracach jest związana z chęcią zatajenia pewnych faktów przez stronę polską^[62].