| Marko Stojadinović | |
| Biskup timocki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 lipca 1918 |
| Data śmierci |
20 września 1992 |
| Biskup timocki | |
| Okres sprawowania |
1977–1992 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja |
Eparchia timocka |
| Śluby zakonne |
10 sierpnia 1939 |
| Diakonat |
27 września 1940 |
| Prezbiterat |
19 sierpnia 1945 |
| Nominacja biskupia |
1977 |
| Chirotonia biskupia |
10 lipca 1977 |
| Data konsekracji |
10 lipca 1977 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
Milutin, imię świeckie Marko Stojadinović (ur. 23 lipca 1918 w Gornjim Kovilju, zm. 20 września 1992) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
Ukończył seminarium duchowne św. Sawy przy monasterze Rakovica, a następnie studia teologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. 10 sierpnia 1939 został postrzyżony na mnicha w monasterze Grgeteg. 27 września 1940 został wyświęcony na hierodiakona przed biskupa niskiego Jana, natomiast 19 sierpnia 1945 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa budimljańskiego Waleriana. Był przełożonym monasteru Grgeteg, kierował także monasterem Krušedol i służył jako ekonom w domu biskupim w Sremskich Karlovcach[1]. Następnie był również jednym z pracowników rezydencji patriarszej w Belgradzie, służył w eparchii sremskiej i wykładał w seminariach Serbskiego Kościoła Prawosławnego w Prizrenie, Belgradzie i Sremskich Karlovcach. W tym ostatnim seminarium po 1945 pełnił obowiązki rektora[1]. Do tego czasu został archimandrytą[1].
W 1977 został wybrany na biskupa timockiego i wyświęcony 10 lipca 1977 tegoż roku w soborze św. Michała Archanioła w Belgradzie[1]. Na urzędzie pozostawał do śmierci w 1992[1].