Wczesne lata

Urodziła się w Belgradzie^[2]. Uczęszczała do Szkoły Podstawowej im. Janko Veselinovicia na Dušanova, a następnie zapisała się do Pierwszego Męskiego Gimnazjum. Jej ojciec Milenko Dravic grał w piłkę nożną^[2], jednak porzucił swoją pasję, gdy dowiedział się, że cierpi na żółtaczkę zakaźną. Kilka lat później jej brat Rade został hokeistą. Matka Ana była utalentowana muzycznie i choć marzyła o tym, by być śpiewaczką, postanowiła zostać gospodynią domową i poświęcić się tylko swojej rodzinie^[2]. Milena od czwartego roku życia związana była ze sztuką, początkowo z tańcem, później z baletem klasycznym.

Kariera

Jeszcze w trakcie nauki, w roku 1959 reżyser František Čáp zauważył ją na okładce magazynu, na której znalazło się zdjęcie jej grupy baletowej. Čap postanowił dać jej szansę w swoim filmie pt. Vrata ostaju otvorena^[3]. Wystąpiwszy jeszcze w kilku filmach, Dravić zdecydowała zająć się profesjonalnym aktorstwem. Zaangażowała się w pracę w belgradzkiej Akademii Sztuk Dramatycznych.

Wielki przełom w jej karierze nastąpił w 1962, kiedy to zdobyła nagrodę Złotej Areny dla Najlepszej Aktorki (Zlatna arena za najbolju glavnu žensku ulogu) za rolę w filmie Branko Bauera pt. Prekobrojna^[3]. Nagroda ta była jugosłowiańskim odpowiednikiem Oscara.

W latach 1972-74 wraz z trzecim mężem i współpracownikiem Draganem Nikolićem poprowadziła popularny program Obraz z twarzą^[2].

Za role oraz wkład w dorobek kinematografii w swojej ojczyźnie w sierpniu 1994 została uhonorowana prestiżową nagrodą Pavle Vujisica.

Życie prywatne

Milena Dravić wyszła trzykrotnie za mąż. Jej ostatnim mężem był Dragan Nikolić, serbski aktor, wspólnie z którym występowała w popularnym w latach 70. programie telewizyjnym Obraz uz obraz.