Metropolita Banatu | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1923 |
Data i miejsce śmierci |
28 września 2014 |
Metropolita Banatu | |
Okres sprawowania |
1962–2014 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja |
Archieparchia Timișoary |
Śluby zakonne |
1961 |
Diakonat |
1948 |
Prezbiterat |
1960 |
Nominacja biskupia |
15 grudnia 1960 |
Chirotonia biskupia |
15 stycznia 1961 |
Data konsekracji |
15 stycznia 1961 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | |||||||
|
Mikołaj, imię świeckie Nicolae Mihail Corneanu (ur. 21 listopada 1923 w Caransebeș, zm. 28 września 2014 w Timișoarze) – rumuński biskup prawosławny.
Życiorys
Syn kapłana prawosławnego, proboszcza cerkwi św. Jana w Caransebeș[1]. Wykształcenie średnie uzyskał w liceum w rodzinnym mieście, natomiast wyższe studia teologiczne ukończył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Bukareszcie w 1946. W 1949 uzyskał stopień doktora teologii na podstawie dysertacji poświęconej życiu Antoniego Wielkiego i początkom monastycyzmu w dolinie Nilu. Od 1947 do 1948 wykładał w Akademii Teologiczne w Caransebeș[2].
W 1948 został wyświęcony na diakona jako mężczyzna żonaty. Od tego samego roku zasiadał w zarządzie duchownym eparchii Timișoary, gdzie był sekretarzem eparchialnym, referentem i radcą administracyjnym[2]. W latach 1956–1959 był wykładowcą w seminarium w Caransebeș, nauczając greki i języka francuskiego[1]. W 1960 przyjął święcenia kapłańskie[2] z rąk Teoktysta (Arapaşu)[1].
15 grudnia 1960 został nominowany na biskupa Aradu[2]. W związku z tym w 1961 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Cernica, przyjął imię zakonne Mikołaj[1]. 15 stycznia 1961 przyjął chirotonię biskupią z rąk patriarchy rumuńskiego Justyniana[1], po czym 22 stycznia został intronizowany[2].
17 lutego 1962 objął katedrę Timișoary i Caransebeș, równocześnie został mianowany metropolitą Banatu[2]. W 1967 był locum tenens metropolii Siedmiogrodu, zaś od 1977 do 1978 – metropolii Oltenii[2].
Jako metropolita Banatu szczególnie angażował się w restaurację zabytków sakralnych na terenie eparchii, założył również muzeum archieparchii Timișoary. Brał udział w ruchu ekumenicznym, działał w Światowej Radzie Kościołów, w której od 1978 do 1981 był członkiem Komitetu Centralnego[2]. W 1992 został członkiem honorowym Akademii Rumuńskiej[2]. Autor publikacji z zakresu teologii i historii Kościoła[2], także przekładów tekstów teologicznych z j. greckiego. Wielokrotnie reprezentował Kościół Rumuński w czasie wizyt zagranicznych w innych autokefalicznych Kościołach prawosławnych[1]. W 2008 wziął udział w Świętej Liturgii odprawianej przez duchownych Rumuńskiego Kościoła Greckokatolickiego i przyjął komunię świętą z rąk duchownego tego Kościoła. Czyn ten został potępiony przez Synod Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego, jednak hierarchę nie spotkały żadne dalsze konsekwencje[3].
Według badań Narodowej Rady Badań Archiwów Securitate był wieloletnim współpracownikiem Securitate[4].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 IPS Nicolae, Mitropolitul Banatului
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 NICOLAE CORNEANU. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-04)].
- ↑ Румынский Синод осудил митрополита, причастившегося с униатами, но наказывать его не стал
- ↑ Turnatoriile lui Nicolae Corneanu, cel mai longeviv si prolific informator al Securitatii si membru al Comisiei Tismaneanu, spalate de Adevarul lui Patriciu