Mieczysław Kurzyna

Miecz, Lipiński

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1921 Warszawa
Data i miejsce śmierci	31 stycznia 1983 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	batalion „Czata 49”
Stanowiska	dowódca plutonu „Mieczyki”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: powstanie warszawskie
Późniejsza praca	polonista

Grób Mieczysława Kurzyny na cmentarzu Powązkowskim

Mieczysław Kurzyna ps. Miecz, Lipiński (ur. 3 sierpnia 1919 lub 1921 w Warszawie, zm. 31 stycznia 1983 tamże^[1]) – podporucznik, w powstaniu warszawskim dowódca plutonu „Mieczyków” Konfederacji Narodu w Batalionie „Czata 49”.

Życiorys

Syn Stanisława i Marii^[1]. Od października 1939 r. w organizacji konspiracyjnej Pobudka. Od 1942 r. kierownik Terenu Młodzieży Konfederacji Narodu. Studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Redagował pisma „Młodzież Imperium” i „Iskra”. W powstaniu dowódca plutonu „Mieczyki” KN składającego się z około 40 młodych narodowców w wieku 15–18 lat^[2]. Ranny 9 sierpnia 1944 roku odchodzi do szpitala. Do walki powraca na Czerniakowie. Z powstania wyszedł wraz z ludnością cywilną. Po wojnie był sekretarzem redakcji „Dziś i Jutro”, redaktorem „Kierunków” w latach 1956–1969 oraz przez jakiś czas zastępcą redaktora „Słowa Powszechnego”. W latach 1950–1953 pełnił funkcję dyrektora Liceum św. Augustyna. Był członkiem Zarządu Stowarzyszenie „Pax”^[3].

Zmarł 31 stycznia 1983. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim^[1] (kwatera 67-6-13/14)^[4].

Życie Prywatne

Jego brat bliźniak Tadeusz Kurzyna ps. „Zygfryd” walczył w tym samym oddziale^[1].

Przypisy