Wykształcenie i praca zawodowa

W 1975 ukończył Zasadniczą Zawodową Szkołę Samochodową. W latach 1976–1977 pracował jako kierowca w Przedsiębiorstwie Łączności w Olsztynie. Od 1977 do 1978 był pracownikiem budowlanym w przedsiębiorstwie PEWEROL w Ostródzie. W latach 1978–1979 ponownie zatrudniony w olsztyńskim Przedsiębiorstwie Łączności jako mechanik. W latach 1979–1981 był pracownikiem Zakładowej Zawodowej Straży Pożarnej w Olsztyńskich Zakładach Opon Samochodowych. Od 1981 do 1982 pracował w przedsiębiorstwie Lasy Państwowe w Kudypach jako kierowca. Do 1990 zatrudniony był w Zakładowej Zawodowej Straży Pożarnej w Gutkowie. Członek Ochotniczej Straży Pożarnej oraz Polskiej Federacji Związków Hodowców Bydła Mlecznego. Zasiadł w zarządzie Warmińsko-Mazurskiego Związku Hodowców Bydła.

W 1990 zaczął prowadzić indywidualne gospodarstwo rolne o powierzchni 75 ha w Jonkowie, zajmujące się produkcją bydła mlecznego^[1]. W latach 1994–1998 zasiadał w zarządzie i radzie gminy Jonkowo. Był założycielem Fundacji „Dzieciom Rolników”, której został wiceprezesem.

W kwietniu 2008 został odznaczony przez ministra rolnictwa Odznaką honorową „Zasłużony dla Rolnictwa”^[2].

Działalność polityczna i związkowa

Od 1985 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a w 1990 wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego^[3], w którym pełnił funkcję wiceprezesa zarządu wojewódzkiego. Z partii tej odszedł w 2001. W 1998 został równocześnie przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa „Samoobrona” Warmii i Mazur (do 2007).

W wyborach do Sejmu w 2001 uzyskał liczbą 6753 głosów mandat poselski na Sejm IV kadencji jako kandydat Samoobrony RP z okręgu olsztyńskiego. Wszedł w skład prezydium klubu parlamentarnego tej partii. Od 2001 do 2007 przewodniczył zarządowi wojewódzkiemu ugrupowania.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Olsztynie oskarżył go udział w nielegalnej okupacji Urzędu Wojewódzkiego. Proces w tej sprawie został w 2002 warunkowo umorzony przez tamtejszy sąd^[4].

Wraz z Jerzym Pękałą w czasie IV kadencji Sejmu został upomniany przez Komisję Etyki Poselskiej za stosowanie „wobec siebie przemocy”, doprowadzając „do widocznych uszkodzeń ciała i utraty równowagi”. Według KEP posłowie „(…) sprawiali wrażenie osób znajdujących się w stanie wskazującym na nadmierne spożycie alkoholu. Zachowywali się w sposób zaprzeczający elementarnym zasadom przyzwoitości i dobrego wychowania (…)”^[5].

W wyborach w 2005 po raz drugi został posłem (dostał 5892 głosy). Zasiadał w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej, Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Komisji do Spraw Unii Europejskiej. Był także wiceprzewodniczącym komisji nadzwyczajnej ds. prawa spółdzielczego.

W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję (otrzymał 1861 głosów^[6]). Tuż po wyborach wystąpił z Samoobrony RP^[7]. Brał udział w zakładaniu Partii Regionów. W wyborach samorządowych w 2010, 2014 i 2018 kandydował do sejmiku warmińsko-mazurskiego z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej lub SLD Lewica Razem^[8][9][10].

W wyborach parlamentarnych w 2011 bezskutecznie kandydował do Sejmu z listy SLD (otrzymał 414 głosów)^[11]. W 2014 ubiegał się nadto o urząd wójta gminy Jonkowo (startując z własnego komitetu, otrzymał 15,19% głosów i zajął trzecie miejsce spośród czterech kandydatów)^[12]. W 2015 i 2023 ponownie był kandydatem do Sejmu – startował odpowiednio z listy Zjednoczonej Lewicy oraz Nowej Lewicy^[13][14].