Miechowsko-Działoszycki Obszar Chronionego Krajobrazu
obszar chronionego krajobrazu
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Data utworzenia

1995

Akt prawny

Rozporządzenie Nr 12/95 Wojewody Kieleckiego z dnia 29 września 1995 r.[1]

Powierzchnia

41 152,0 ha

Obszary chronione

1 rezerwat przyrody[2]

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Miechowsko-Działoszycki Obszar Chronionego Krajobrazu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Miechowsko-Działoszycki Obszar Chronionego Krajobrazu”
Ziemia50°30′36″N 20°07′12″E/50,510000 20,120000

Miechowsko-Działoszycki Obszar Chronionego Krajobrazu – obszar chronionego krajobrazu położony w Niecce Nidziańskiej, w południowo-zachodniej części województwa świętokrzyskiego. Zajmuje powierzchnię 41 152 ha znajdującą się na obszarze gmin: Działoszyce, Imielno, Michałów, Sędziszów, Słupia Jędrzejowska i Wodzisław[1].

Został utworzony w 1995 roku[1][3] na terenie ówczesnego województwa kieleckiego. W wyniku reformy administracyjnej w 1999 roku znalazł się w granicach województw świętokrzyskiego (40 333 ha[4]) i małopolskiego (57 080 ha[3]). W 2012 roku część położoną w województwie małopolskim przekształcono w osobny Obszar Chronionego Krajobrazu Wyżyny Miechowskiej[5].

Obszar utworzono w celu przywrócenia czystości wód rzek biorących tu swój początek. Spełnia on rolę retencyjno-wodochronną i gleboochronną lasów porastających wododział Nidy, Pilicy i Wisły. Gospodarka leśna w M-DOChK ma uwzględniać ochronę występujących tu cennych zbiorowisk roślinnych[4].

W obszarze występują kompleksy leśne w postaci zbiorowisk grądowych i dąbrowy świetlistej. Ich fragment podlega ochronie we florystycznym rezerwacie przyrody Lubcza. Urozmaicona rzeźba terenu sprawia, że występująca tu roślinność jest bardzo różnorodna. Spośród chronionych gatunków roślin występują tu: bluszcz pospolity, dzwonecznik wonny, kokoryczka okółkowa, lilia złotogłów, orlik pospolity, pluskwica europejska, róża francuska, tojad dzióbaty, tojad mołdawski, wawrzynek wilczełyko, ciemiężyca zielona, miodunka miękkowłosa, a także storczykowate: kruszczyk szerokolistny i podkolan dwulistny[4].

Występujące tu bezleśne pagórki kredowe i wąwozy lessowe porośnięte są murawami kserotermicznymi i wieloma rzadkimi roślinami. Na obrzeżach lasów i muraw kserotermicznych rosną zarośla leszczynowe i tarninowe, spełniające ważną rolę biocenotyczną i gleboochronną[4].

Na terenie M-DOChK znajdują się liczne stanowiska archeologiczne. W rejonie Brześcia, Dziemięrzyc, Moczydła i Sudołu spotykane są tzw. kurhany małopolskie. W okolicach Szczotkowic znajduje się kopiec z epoki brązu. W Klimontowie i Krzelowie położone są dawne dwory obronne i grodziska. Na terenie obszaru znajdują się także liczne zabytki architektury sakralnej, zespoły dworsko-parkowe oraz zachowane układy zabudowy miejskiej[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 Miechowsko-Działoszycki Obszar Chronionego Krajobrazu. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-11-08].
  2. ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
  3. 1 2 Raport o stanie środowiska w województwie małopolskim w 2004 roku. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  4. 1 2 3 4 5 Raport o stanie środowiska – WIOŚ Kielce 2000. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Kielcach. [dostęp 2018-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
  5. ↑ Obszar Chronionego Krajobrazu Wyżyny Miechowskiej. [w:] Powiat Miechowski [on-line]. Starostwo Powiatowe w Miechowie. [dostęp 2018-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-08)].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.