Prasa i telewizja

Po opuszczeniu wojska podjął pracę jako dziennikarz prasowy w Manchestrze, później przeniósł się do Londynu, gdzie dołączył do zespołu dziennika Daily Express. W latach 60. powrócił do Manchesteru w charakterze dziennikarza nadającej stamtąd telewizji Granada, należącej do sieci ITV. Był także felietonistą sportowym (piszącym zwłaszcza o krykiecie) niedzielnego wydania dziennika The Times. W 1969 po raz pierwszy został prowadzącym własnego programu, którym był magazyn filmowy Cinema.

W 1971 przeszedł do stacji BBC, dla której zaczął prowadzić własny talk-show o nazwie Parkinson, w którym prowadził wywiady z największymi osobistościami brytyjskiego i światowego show-biznesu. Charakterystycznym elementem jego programów był specyficzny styl prowadzenia rozmowy – Parkinson podchodził do swoich gości bezpośrednio i z dużym humorem, przy czym unikał zadawania pytań, które mogłyby zostać odebrane przez rozmówcę jako kłopotliwe czy konfrontacyjne. Uzyskiwał dzięki temu efekt lekkiej i szczerej rozmowy w przyjaznej atmosferze^[4]. Choć sporadycznie zdarzały mu się krótkie scysje z gośćmi na antenie (m.in. z Woodym Allenem), czasem bywał też krytykowany przez celebrytów w prasie (np. Meg Ryan w niewybrednych słowach uznała jego sposób prowadzenia wywiadu z nią za protekcjonalny^[5]), to na rozmowę z nim zgodziło się łącznie ponad dwa tysiące osób z grona najbardziej znanych ludzi świata^[4].

Pierwsza odsłona programu emitowana była do 1982 roku, kiedy to Parkinson opuścił BBC i wrócił do pracy dla ITV, początkowo w charakterze jednego z prezenterów porannego magazynu TV-am, a później także jako prowadzący innych programów rozrywkowych. W 1995 powrócił do prowadzenia programów w BBC, a w 1998 reaktywował tam swój talk-show po 16 latach przerwy. Był on emitowany do 2004 roku, kiedy to Parkinson znów zmienił pracodawcę i przeniósł swój program do ITV1, gdzie prowadził go jeszcze przez trzy lata.

W 2007 ogłosił przejście na częściową emeryturę, podczas której jego pierwszym projektem miało być napisanie autobiografii^[6]. Ukazała się ona w 2008 pod tytułem Parky: My Autobiography. Powrócił także do pisania felietonów dla prasy. W 2009 poważne kontrowersje wywołał jego tekst na temat Jade Goody, która zmarła w wyniku bardzo szeroko relacjonowanej przez media choroby nowotworowej. Parkinson skrytykował medialny szum wokół tej sprawy, uznając Goody za reprezentantkę wszystkiego tego, co najgorsze we współczesnej Wielkiej Brytanii^[7].

W 2012 powrócił do pracy w telewizji jako prezenter programu Parkinson: Masterclass na antenie Sky Arts, w którym przeprowadzał wywiady z artystami i innymi osobami ze świata kultury. W 2014 na zlecenie australijskiej telewizji Network Ten przeprowadził wywiad z pływakiem Ianem Thorpem, w czasie którego sportowiec wyznał, iż jest gejem^[8].

Radio

W latach 1985–1988 prowadził magazyn Desert Island Disks, jedną z najbardziej popularnych pozycji programowych BBC Radio 4. Powrócił do BBC Radio w 1994, kiedy to został prowadzącym autorskiej audycji sportowej Parkinson on Sport na antenie BBC Radio 5 Live. Następnie od 1996 do 2007 był gospodarzem niedzielnych poranków na antenie najchętniej słuchanej brytyjskiej stacji radiowej, BBC Radio 2.