Michael Ball

Michael Ball (2006)
Imię i nazwisko	Michael Ashley Ball
Data i miejsce urodzenia	5 czerwca 1962 Bromsgrove
Gatunki	musical
Aktywność	od 1984
Strona internetowa

Michael Ashley Ball (ur. 27 czerwca 1962 w Bromsgrove, Worcestershire) – brytyjski aktor musicalowy, piosenkarz oraz prezenter radiowy i telewizyjny. Pierwszy w historii wykonawca roli Mariusza w Les Misérables, znany również jako Alex w Aspektach miłości i Edna Turnblad w Hairspray (za tę rolę zdobył w 2008 Laurence Olivier Award dla najlepszego aktora w musicalu).

Wczesne lata

Urodził się w Bromsgrove w Anglii z walijskiej matki i ojca Anglika. Jego ojciec był początkowo robotnikiem w zakładach przemysłowych, później biznesmenem, dziadek artysty górnikiem. Ball ma siostrę o dziewięć lat od niego młodszą. Przeniósł się z rodzicami do Kornwalii (w okolice Parku Narodowego Dartmoor) w wieku 3 lat. Nie brał nigdy lekcji śpiewu – jako chłopiec uczył się śpiewać, śpiewając do muzyki odtwarzanej w radiu. Gdy miał 11 lat rodzice oddali go na naukę do Plymouth College, jednak młody Michael nie czuł się zbyt dobrze w atmosferze typowej brytyjskiej szkoły średniej.

Gdy miał 14 lat, jego ojciec zabrał go w trakcie wakacji szkolnych na kilka przedstawień teatralnych, m.in. Royal Shakespeare Company, Króla Leara w Stratford-upon-Avon, które zrobiły na nim ogromne wrażenie. Po wakacjach kontynuował naukę w Guildford School of Acting, gdzie odnalazł się w odpowiadającym sobie środowisku. W weekendy dorabiał z koleżanką na ulicy improwizacjami wokalnymi. Studia ukończył w 1984 roku.

Teatr muzyczny

Po ukończeniu szkoły pierwszym poważnym wyzwaniem była rola Fryderyka w przestawieniu Piraci z Penzance w Manchester Opera House, na otwartym przesłuchaniu Ball został wybrany z około 600 kandydatów. Wystąpił także w spektaklu Godspell w roli Judasza w Aberystwyth.

Przełomem w karierze było znalezienie się w obsadzie debiutującego w październiku 1985 musicalu Les Misérables. Producent Cameron Mackintosh obsadził go w roli Mariusa^[1]. Po około miesiącu zachorował na zapalenie migdałków, co spowodowało prawie dwumiesięczną przerwę w występach. Kiedy wrócił do pracy w 1986 był nadal przemęczony i zaczął dostawać na scenie ataków paniki. Opuścił spektakl i przez prawie rok pozostawał w depresji^[2]. Mimo że nie występował zbyt długo jako Marius, zapisał się w historii jako pierwszy w historii wykonawca tej roli, co skutkowało udziałem w kilku wykonaniach okolicznościowych Les Misérables, m.in.: w koncercie z okazji 10. rocznicy premiery Les Misérables (8 października 1995), jubileuszowym koncercie Hey, Mr. Producer! z okazji 30-lecia pracy twórczej producenta Camerona Mackintosha (1998), podczas występu w zamku Windsor w obecności Elżbiety II i prezydenta Francji Jacques'a Chiraca (18 października 2004)^[1] – jako Jean Valjean, 21. rocznicy premiery spektaklu (2006)^[3] czy na koncercie galowym z okazji 25. rocznicy premiery spektaklu (3 października 2010)^[1]. W 2010 był obecny na próbach Les Misérables w Teatrze Muzycznym Roma, na dwa dni przed premierą spektaklu w Polsce^[4]

Po opanowaniu napadów lękowych Ball zaczął występować w innych musicalach. W 1987 został obsadzony jako Raoul w drugiej historycznie obsadzie musicalu Upiór w operze (pierwsza obsada została obsadą premierową na Broadwayu). Śpiewał później kolejno w musicalach: Aspects of Love Andrew Lloyd Webbera w 1989 jako Alex w premierowej obsadzie londyńskiej w Prince of Wales Theatre, powtórzył tę rolę rok później na Broadwayu w Broadhurst Theatre, New York^[5], Pasja Stephen Sondheima w 1996 jako Giorgio w premierowej obsadzie londyńskiej w Queen’s Theatre^[5], Chitty Chitty Bang Bang w 2002 jako Caractacus Potts w premierowej obsadzie londyńskiej w The Palladium Theatre^[5], The Woman in White w 2005 jako Count Fosco, zastępstwo za Michaela Crawforda w londyńskim Palace Theatre, powtórzył tę rolę również w Marquis Theatre na Broadwayu^[5], Patience w 2005 jako Reginald Bunthorne w New York City Opera na Broadwayu w Lincoln Centre^[5], Kismet w 2006 jako Hajj w English National Opera na West Endzie w The Coliseum^[5] i Hairspray w 2007 jako Edna Turnbland w premierowej obsadzie londyńskiej w Shaftesbury Theatre^[5]

Dyskografia solowa

• Michael Ball (1992)
• Always (1993)
• One Careful Owner (1994)
• The Best of Michael Ball (1994)
• First Love (1996)
• The Musicals (1996)
• The Movies (1998)
• In Concert at the Royal Albert Hall (1999)
• Christmas (1999)
• This Time...It's Personal (2000)
• Centre Stage (2001)
• A Love Story (2003)
• Music (2005)
• One Voice (2006)
• Back To Bacharach (2007)

Ważniejsze osiągnięcia

• utwór Love Changes Everything (z musicalu Aspects of Love) na 1 miejscu list przebojów w 1989 roku
• zdobycie 2 miejsca na Konkursie Piosenki Eurowizji w roku 1992 piosenką One Step Out Of Time
• debiutancki album solowy Michael Ball osiągnął 1 miejsce na liście najlepiej sprzedających się albumów UK albums chart w roku 1992
• zdobył łącznie 8 Złotych i 1 Platynową Płytę
• utwór You’ll Never Walk Alone nagrany w celach charytatywnych z bohaterem wojennym, 99 letnim kapitanem Tomem Moore na 1 miejscu list przebojów w kwietniu 2020.^[6][7][8]

Życie osobiste

Ball pozostaje od 1992 roku w nieformalnym związku ze starszą od niego o 19 lat dziennikarką i prezenterką telewizyjną Cathy McGowan. W 2000 uratowała go z pożaru domu, wyciągając go w środku nocy z sypialni. Jest ojcem chrzestnym wnuczki partnerki^[9].

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Michaela Balla(ang.)
• Strona w bazie IMDb (ang.)(ang.)
• Szczegółowy życiorys artysty(ang.)

Przypisy