Data i miejsce urodzenia |
29 września 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 marca 1961 |
Chargé d’affaires RP w Austrii | |
Okres |
od 16 marca 1933 |
Poprzednik | |
Następca | |
Poseł RP w Japonii | |
Okres |
od 10 czerwca 1933 |
Poprzednik |
Antoni Jażdżewski (chargé d’affaires) |
Następca | |
Poseł RP w Belgii | |
Okres |
od 1 listopada 1937 |
Poprzednik | |
Następca |
Leon Litwiński (chargé d’affaires) |
Odznaczenia | |
Michał Mościcki (ur. 29 września 1894 w Londynie, zm. 4 marca 1961 w Nowym Jorku) – dyplomata II Rzeczypospolitej.
Życiorys
Syn Michaliny i Ignacego Mościckich. Jego rodzeństwem byli Helena (1897−1962), pierwsza żona Tadeusza Zwisłockiego i druga żona Aleksandra Bobkowskiego, Józef Wiktor (1898−1955), późniejszy dyplomata, Franciszek Ludwik (1899−1927).
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego i awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[1][2]. W 1923 i 1924 był oficerem rezerwowym 72 pułku piechoty[3][4]. Od stycznia 1919 brał udział w pracach polskiej delegacji na konferencję pokojową w Wersalu jako sekretarz Kazimierza Dłuskiego. Od 1920 był pracownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych, w latach 1921–1924 pracował w poselstwie w Tokio, w latach 1924–1928 w Paryżu. Od 1928 do 1933 był oddelegowany do kancelarii cywilnej Prezydenta RP. W marcu 1933 został mianowany radcą poselstwa RP w Wiedniu, ale już od czerwca 1933 do 1936 piastował funkcję polskiego posła w Tokio. 22 września 1936 został odwołany z dniem 1 grudnia 1936[5]. Od 25 października 1937 do grudnia 1939 był Posłem Nadzwyczajnym i Ministrem Pełnomocnym[6] w Belgii i Luksemburgu. Odwołany przez rząd Sikorskiego wyjechał do USA, gdzie przebywał do śmierci.
Był kawalerem maltańskim.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)[7][8]
- Srebrny Krzyż Zasługi (14 czerwca 1928)[9][7]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[7]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[7]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
- Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (1936, Japonia)[10]
- Wielki Oficer Orderu Chrystusa (1931, Portugalia)[7][11]
- Wielki Oficer Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania)[7]
- Komandor Orderu św. Sawy (Jugosławia)[7]
- Komandor Orderu Zasługi Cywilnej (Bułgaria)[7]
- Komandor Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)[7]
- Komandor Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)[7]
- Komandor Orderu Białej Róży Finlandii (Finlandia)[7]
- Komandor Orderu Zasługi (Węgry)[7]
- Komandor Orderu śś. Maurycego i Łazarza (Włochy)[7]
- Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)[7][8]
- Oficer Orderu Świętego Skarbu (Japonia)[7]
- Oficer Orderu św. Grzegorza Wielkiego (Stolica Apostolska)[7]
- Kawaler Orderu Korony Włoch (Włochy)[7]
- Krzyż Magistralny Orderu Maltańskiego (SMOM)[7][8]
- Medal Koronacyjny Króla Jerzego VI (Wielka Brytania)
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 586.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 298.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 339.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 523.
- ↑ Odwołanie p. M. Mościckiego z Tokio. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 218 z 23 września 1936.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 41.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 507–508.
- 1 2 3 Alina Szklarska-Lohmannowa: Mościcki Michał (1894–1961). [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXII/1977 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2016-05-04].
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 137, poz. 235 „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
- ↑ Poseł Mościcki opuścił Tokio. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 231 z 8 października 1936.
- ↑ CIDADÃOS ESTRANGEIROS AGRACIADOS COM ORDENS PORTUGUESAS. presidencia.pt. [dostęp 2011-05-02]. (port.).
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 507–508.
- Archiwum Michała Mościckiego w zbiorach Instytutu Piłsudskiego