Michał Laszczkowski
Ilustracja
Piotr Gliński powołuje Michała Laszczkowskiego na p.o. dyrektora Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków (2022)
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1982
Warszawa

Zawód, zajęcie

działacz społeczny, historyk

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Stanowisko

prezes Fundacji Dziedzictwa Kulturowego (od 2012)
p.o. dyrektora Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków (2022–2023)
dyrektor Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków (od 2023)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal „Pro Bono Poloniae” Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Michał Laszczkowski (ur. 22 listopada 1982 w Warszawie) – polski działacz społeczny, historyk, aktywista kultury, menedżer dziedzictwa. W latach 2022–2023 p.o. dyrektora Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków, od 2023 dyrektor Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków.

Wykształcenie

Absolwent XXVII Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Czackiego w Warszawie. Ukończył prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (2006)[1] oraz politologię na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Pod kierunkiem dr hab. Adama Dobrońskiego obronił tytuł doktora nauk historycznych na Uniwersytecie w Białymstoku[2].

Praca zawodowa

W latach 2007–2017 pełnił funkcję rzecznika prasowego Narodowego Centrum Kultury, w latach 2017–2019 obejmował stanowisko zastępcy dyrektora ds. programowych Instytutu Adama Mickiewicza[3], gdzie nadzorował pion programowy Instytutu, w tym program zagraniczny wydarzeń kulturalnych towarzyszących 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę[4].

Z jego inicjatywy 19 kwietnia 2022 został powołany Narodowy Instytut Konserwacji Zabytków (dalej NIKZ), gdzie pełni funkcję dyrektora[5][6]. Celem NIKZ jest upowszechnianie wysokiego standardu prac prowadzonych przy zabytkach, prowadzenie badań archeologicznych i konserwatorskich, popularyzacja dobrych praktyk oraz edukowanie w zakresie historii konserwacji.

Członek Rady Odbudowy Pałacu Saskiego[7].

Działalność społeczna

Podczas studiów był członkiem Korporacji Akademickiej Welecja, w której pełnił m.in. funkcje prezesa i oldermana. Po studiach aktywny członek organizacji filisterskich m.in. dwukrotny prezes Stowarzyszenia Filistrów Polskich Korporacji Akademickich i wiceprezes Stowarzyszenia Filistrów Welecji. Inicjator organizacji Komerszy Polskich – corocznego zjazdu polskich korporacji akademickich. Był redaktorem naczelnym pisma popularnego „Korporant Polski. Pismo polskich korporantów” (lata 2006–2011)[8] oraz pisma naukowego „Historia Academica. Studia i Materiały”[9]. Założyciel i pierwszy prezes Towarzystwa Tradycji Akademickiej[10].

Od 2002 do 2006 zasiadał w radzie warszawskiej dzielnicy Ochota z listy Prawa i Sprawiedliwości[11]. Od 2012 prezes Fundacji Dziedzictwa Kulturowego, koordynator największych programów konserwatorskich realizowanych z polskich środków publicznych za granicą m.in. na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, kościele św. Wawrzyńca w Żółkwi, kolegiacie Świętej Trójcy w Ołyce i kościele św. Mikołaja w Kamieńcu Podolskim. W latach 2012–2020 kierowana przez niego Fundacja poddała profesjonalnej konserwacji ponad 600 zabytkowych nagrobków, pomników i epitafiów polskich, ukraińskich, tatarskich, ormiańskich, niemieckich i żydowskich w Polsce, na Białorusi, Ukrainie, Łotwie, w Mołdawii, we Francji i Włoszech.

Twórca programu odnowienia cmentarzy tatarskich w Polsce[12].

Inicjator i autor projektu renowacji cmentarza żydowskiego przy ulicy Okopowej w Warszawie[13]. Pomysłodawca funduszu wieczystego na ten cel, zasilonego w drodze ustawy kwotą 100 milionów złotych. Inicjator powołania Koalicji Opiekunów Cmentarzy Żydowskich w Polsce[14]. W 2020 z jego inicjatywy odsłonięto tablicę na warszawskim Powiślu, upamiętniającą 190. rocznicę podpalenia Browaru Weissa – akcji rozpoczynającej wybuch Powstania Listopadowego[15].

Wybrane publikacje

  • pismo „Korporant Polski. Pismo polskich korporantów”, red. nacz. Michał Laszczkowski, Warszawa 2006-2011.
  • Być do zgonu dzielnym mężem: wspomnienia weleckie z trudnych czasów, red. Michał Laszczkowski, Warszawa: Korporacja Akademicka Welecja 2005.
  • Historia Academica: studia i materiały, red. Michał Laszczkowski, Warszawa: Towarzystwo Tradycji Akademickiej 2009.
  • Wojciech Baranowski, Gaudeamus, red. Michał Laszczkowski, współpr. red. Kaj Małachowski, Zofia Stanecka, Adam Wiejak, Warszawa: Towarzystwo Tradycji Akademickiej 2009.
  • Polskie korporacje bałtyckie przed 1918 r., Warszawa 2011 (współautor: z A. Janicki).
  • Poola korporatsioonid Baltikumis enne 1918. aastat (współautor: Arkadiusz Janicki), tlg. Tiina Peterson, Reet Otsason, Warszawa: Towarzystwo Tradycji Akademickiej 2011.
  • Polish Baltic fraternities before 1918 (współautor: Arkadiusz Janicki), transl. Kaj Małachowski, Warszawa: Towarzystwo Tradycji Akademickiej 2011.
  • Welecja. Dzieje Korporacji, Warszawa: Towarzystwo Tradycji Akademickiej 2012.
  • Polu studentu korporācijas Baltijā līdz 1918. g. (współautor: Arkadiusz Janicki), Sebastian Tkacz, Warszawa: Towarzystwo Tradycji Akademickiej 2011.
  • Polentechnikum, Warszawa: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2012 (współautor: Arkadiusz Janicki i Ēriks Jēkabsons).
  • Za młodzi na Katyń. Relacje studentów z zesłania na Wschód, Warszawa: Rytm 2015 (współautor: Paweł Libera).
  • Kobiety niepodległej, Warszawa: Biuro Programu „Niepodległa” 2021 Kobiety niepodległej, Warszawa: Biuro Programu „Niepodległa” 2021

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Michał Laszczkowski, Koncepcje ustroju Warszawy od 1990 r. [online], Prace – Katalog – Uniwersytet Warszawski – APD, 2006 [dostęp 2022-04-21].
  2. ↑ Dr Michał Laszczkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-04-21].
  3. ↑ Dr Michał Laszczkowski pokieruje Narodowym Instytutem Konserwacji Zabytków – Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2022-10-25] (pol.).
  4. ↑ Justyniszki zyskały nowe oblicze. Dzięki architektom z Polski [online], l24.lt [dostęp 2022-10-25] (pol.).
  5. ↑ Dr Michał Laszczkowski pokieruje Narodowym Instytutem Konserwacji Zabytków [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Portal Gov.pl, 20 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-21].
  6. ↑ Powołanie dyrektora Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków [online], gov.pl/web/kultura [dostęp 2023-04-19] (pol.).
  7. ↑ Tomasz Urzykowski: Gliński powołał Radę Odbudowy Pałacu Saskiego. Znaleźli się w niej też przeciwnicy sztandarowej inwestycji PiS. [w:] 9 września 2022 [on-line]. warszawa.wyborcza.pl. [dostęp 2022-09-13].
  8. ↑ Korporant Polski. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2021-01-30]. (pol.).
  9. ↑ Historia Academica. Studia i Materiały. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2021-01-30]. (pol.).
  10. ↑ O fundacji – Fundacja Dziedzictwa Kulturowego [online], www.dziedzictwo.org [dostęp 2022-10-25] (pol.).
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2021-02-08].
  12. ↑ Fundacja Dziedzictwa Kulturowego odnowiła w tym roku prawie 100 zabytkowych nagrobków [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-10-25].
  13. ↑ Renowacja grobów żołnierzy Wojska Polskiego poległych i zmarłych podczas służby w latach 1918–1920 [online], Cmentarz Żydowski [dostęp 2022-10-25] (pol.).
  14. ↑ Powstała Koalicja Opiekunów Cmentarzy Żydowskich w Polsce [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-10-25] (pol.).
  15. ↑ Odsłonięto tablicę upamiętniającą wybuch powstania listopadowego [online], Warszawa i Mazowsze – najnowsze wiadomości w RDC [dostęp 2021-05-13] (pol.).
  16. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 października 2010 r. o nadaniu orderu i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 4, poz. 54).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.