Michał Jaros
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1981
Aleksandrów Kujawski

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu

Stanowisko

poseł na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2007)

Partia

PO (2005–2016)
Nowoczesna (2017–2018)
PO (od 2019)

Odznaczenia
Order Honoru (Gruzja)

Michał Jaros (ur. 26 stycznia 1981 w Aleksandrowie Kujawskim) – polski polityk i samorządowiec, poseł na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji.

Życiorys

W 2003 pełnił funkcję przewodniczącego Niezależnego Zrzeszenia Studentów[1]. W latach 2004–2005 był przewodniczącym samorządu studenckiego na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu[2]. W 2006 ukończył studia z zakresu zarządzania i inżynierii produkcji na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Prowadził własną działalność gospodarczą.

Został członkiem honorowym Towarzystwa Miłośników Kultury Kresowej[3], członkiem rady społecznej Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 1 we Wrocławiu[4], a także członkiem Międzyzakładowego Klubu Honorowych Dawców Krwi PCK przy PKP Wrocław Główny[5] i prezesem zarządu Fundacji Młoda Gwardia zajmującej się szkoleniem młodych siatkarek[6].

W 2005 wstąpił do Platformy Obywatelskiej. W tym samym roku bezskutecznie kandydował do Sejmu[7]. W latach 2006–2007 pełnił funkcję radnego wrocławskiej rady miejskiej[8]. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski. Kandydując w okręgu wrocławskim, otrzymał 4740 głosów[9]. Był też pełnomocnikiem wojewody dolnośląskiego ds. Euro 2012[10]. W wyborach w 2011 uzyskał 9635 głosów i ponownie wszedł do Sejmu[11]. W Sejmie VII kadencji został m.in. przewodniczącym Parlamentarnego Zespołu ds. Wolnego Rynku oraz Parlamentarnego Zespołu do spraw Kresów, Kresowian i Dziedzictwa Ziem Wschodnich i wiceprzewodniczącym Polsko-Gruzińskiej Grupy Parlamentarnej. 30 października 2013 został zawieszony na 3 miesiące w prawach członka PO[12].

W 2014 przewodniczył kolejno regionalnym kampaniom wyborczym do Parlamentu Europejskiego[13] oraz przed wyborami samorządowymi[14]. W grudniu tegoż roku został sekretarzem Platformy Obywatelskiej w regionie dolnośląskim[15]. W wyborach w 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 12 233 głosy[16]. 20 marca 2016 został przewodniczącym wrocławskich struktur PO[17], którym był przez dwa dni. 13 czerwca tego samego roku wystąpił z partii, przechodząc do klubu poselskiego Nowoczesnej[18]. W styczniu 2017 został przyjęty do tej partii[19]. W tym samym roku zasiadł w jej radzie krajowej[20]. W 2018 kierował kampanią samorządową Koalicji Obywatelskiej we Wrocławiu[21]. 5 grudnia 2018 opuścił dotychczasowy klub i partię, przechodząc do klubu PO-Koalicja Obywatelska[22]. Powrócił potem także do PO. W 2019 został szefem sztabu Koalicji Europejskiej w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu wyborczym nr 12[23]. W lipcu 2019 został szefem regionalnego sztabu wyborczego Koalicji Obywatelskiej w kampanii wyborczej do polskiego parlamentu[24].

W wyborach w tym samym roku kolejny raz uzyskał mandat poselski, otrzymując z ramienia KO 30 196 głosów[25]. W Sejmie IX kadencji był inicjatorem powołania Parlamentarnego Zespołu ds. Związków Metropolitalnych, objął funkcję jego przewodniczącego[26]. W październiku 2019 ponownie został sekretarzem PO w województwie dolnośląskim[27]. W październiku 2021 wybrany na przewodniczącego regionalnych struktur partii[28]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (z wynikiem 30 512 głosów)[29].

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2005 Platforma Obywatelska Sejm V kadencji nr 3 1125 (0,89%)N[7]
2006 Rada Miejska Wrocławia nr 3 1013 (3,04%)T[8]
2007 Sejm VI kadencji nr 3 4740 (0,85%)T[9]
2011 Sejm VII kadencji 9635 (1,94%)T[11]
2015 Sejm VIII kadencji 12 235 (2,34%)T[30]
2019 Koalicja Obywatelska Sejm IX kadencji 30 196 (4,61%)T[25]
2023 Sejm X kadencji 30 512 (3,93%)T[29]

Odznaczenia

Odznaczony gruzińskim Orderem Honoru (2011)[31].

Życie prywatne

Jest żonaty, ma dwóch synów: Ignacego i Ksawerego[32].

Przypisy

  1. ↑ Historia Niezależnego Zrzeszenia Studentów. nzs.org.pl. [dostęp 2023-11-04].
  2. ↑ Życiorys. michaljaros.pl. [dostęp 2015-09-22].
  3. ↑ Honorowi członkowie Towarzystwa Miłośników Kultury Kresowej. kresowianie.info. [dostęp 2015-02-16].
  4. ↑ Prokurator Kaucz i politycy z Platformy Obywatelskiej doradzają dyrektorowi uniwersyteckiego szpitala i wydają opinie w sprawach finansowych. wdolnymslasku.pl, 15 lipca 2014. [dostęp 2015-02-16].
  5. ↑ Spotkanie z Michałem Jarosem, Posłem na Sejm RP. hdkpkp.wroclaw.pl, 23 września 2009. [dostęp 2015-02-16].
  6. ↑ Intensywny okres Fundacji Młoda Gwardia. siatka.org, 22 czerwca 2013. [dostęp 2015-03-24].
  7. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2021-04-05].
  8. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2021-04-05].
  9. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2021-04-05].
  10. ↑ Nowy pełnomocnik wojewody ds. Euro 2012. duw.pl, 7 marca 2008. [dostęp 2013-10-31].
  11. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2013-10-31].
  12. ↑ Posiedzenie Zarządu Krajowego PO 30.10.2013. platforma.org, 31 października 2013. [dostęp 2013-10-31].
  13. ↑ Wybory do PE. Platforma ma nowy plan – stawia na debaty z ekspertami. gazetawroclawska.pl, 6 maja 2014. [dostęp 2015-02-12].
  14. ↑ Michał Jaros – szef sztabu wyborczego: Jeżdżę po powiatach i sprawdzam, o co się bijemy. gazetawroclawska.pl, 19 sierpnia 2014. [dostęp 2015-02-12].
  15. ↑ Człowiek Protasiewicza sekretarzem PO w regionie. e-legnickie.pl, 20 grudnia 2014. [dostęp 2015-02-12].
  16. ↑ Oto nazwiska posłów z Wrocławia i Dolnego Śląska. Wygrywa PiS. gazetawroclawska.pl, 26 października 2015. [dostęp 2015-10-26].
  17. ↑ Malwina Gadawa: Michał Jaros nowym szefem wrocławskiej PO. Zechce zostać prezydentem?. gazetawroclawska.pl, 20 marca 2016. [dostęp 2016-06-13].
  18. ↑ Jaros przechodzi do Nowoczesnej. wyborcza.pl, 13 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-13].
  19. ↑ Jacek Harłukowicz: Nowa wiceprezydent Wrocławia i koalicja z Petru. wyborcza.pl, 27 stycznia 2017. [dostęp 2017-11-27].
  20. ↑ Jacek Harłukowicz: Michał Jaros dla „Wyborczej”: Chcę być prezydentem Wrocławia. wyborcza.pl, 30 stycznia 2018. [dostęp 2018-12-08].
  21. ↑ Kto zostanie wiceprezydentem Jacka Sutryka? Ruszyła giełda nazwisk. wyborcza.pl, 25 października 2018. [dostęp 2019-01-18].
  22. ↑ Koniec klubu Nowoczesnej. Ośmiu posłów z .N przeszło do Platformy Obywatelskiej. polskieradio.pl, 5 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-05].
  23. ↑ Koalicja Europejska przedstawiła kandydatów do Parlamentu Europejskiego. muzyczneradio.pl, 27 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29].
  24. ↑ Start kampanii wyborczej PO-KO we Wrocławiu: „Będziemy na każdym osiedlu”. wyborcza.pl, 7 lipca 2019. [dostęp 2019-08-30].
  25. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  26. ↑ Powstał Zespół ds. Związków Metropolitalnych. Wrocławski Związek Metropolitalny, 21 listopada 2019. [dostęp 2019-11-21].
  27. ↑ Platforma Obywatelska rozpoczyna powyborcze rozliczenia. radiowroclaw.pl, 26 października 2019. [dostęp 2019-11-13].
  28. ↑ Michał Jaros szefem PO na Dolnym Śląsku. wnp.pl, 23 października 2021. [dostęp 2021-10-23].
  29. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  30. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2021-04-05].
  31. ↑ Schetyna z wizytą w Gruzji. onet.pl, 20 czerwca 2011. [dostęp 2013-10-31].
  32. ↑ Ja i moja rodzina. michaljaros.pl. [dostęp 2015-02-23].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.