Michał Dziubański

Data i miejsce urodzenia	7 maja 1971 Gdańsk
Uchwyt	praworęczny[1]
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy srebro Eindhoven 1998 (drużynowo) brąz Brema 2000 (drużynowo)
Odznaczenia

Michał Dziubański (ur. 7 maja 1971 w Gdańsku) – polski tenisista stołowy i trener, medalista mistrzostw Europy.

Życiorys

W trakcie trwania kariery był zawodnikiem AZS-AWF Gdańsk oraz klubów niemieckich, m.in. TTC Rohn Sprudel Fulda.

W 1988 został brązowym medalistą mistrzostw Europy kadetów w grze podwójnej (w parze z Marcinem Kusińskim)^[1].

Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata w 1989, 1995 i 1999^[1]. Był członkiem kadry narodowej Polski, która zdobyła srebrny medal (drużynowo) mistrzostw Europy w 1998^{[uwaga 1]} oraz brązowy medal (również drużynowo) mistrzostw Europy w 2000^{[uwaga 2][1]}. W 1994 został akademickim wicemistrzem świata w turnieju drużynowym^{[uwaga 3]}.

Na indywidualnych mistrzostwach Polski seniorów wywalczył 12 medali: w grze pojedynczej – cztery brązowe medale (1991, 1998, 2001, 2002), w grze podwójnej – trzy srebrne (1998, 2001, 2002) oraz dwa brązowe medale (1999, 2000), w grze podwójnej mieszanej – dwa złote medale (1999 – w parze z Kingą Stefańską, 2002 – w parze z Wiolettą Matus) oraz srebrny medal (2001)

Był trenerem reprezentacji Polski juniorów i kadetów, a od 2010 do 2018 trenerem seniorskiej reprezentacji Polski kobiet.

W 2013 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne osiągnięcia w pracy szkoleniowej i trenerskiej, za zasługi dla rozwoju i upowszechniania sportu osób niepełnosprawnych” (jako trener Natalii Partyki)^[2].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Wiesław Pięta Z dziejów Akademickiego Związku Sportowego - tenis stołowy (1928-2008), wyd. Łódź 2010
• Wiesław Pięta Gramy dalej. Księga jubileuszowa 1931-2011. 80-lecie Polskiego Związku Tenisa Stołowego, wyd. Częstochowa 2011