Miłek szkarłatny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

jaskrowate

Rodzaj

miłek

Gatunek

miłek szkarłatny

Nazwa systematyczna
Adonis flammea Jacq.
Fl. austriac. 4:29. 1776

Miłek szkarłatny (Adonis flammea Jacq.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Rodzimy dla obszaru śródziemnomorskiego i południowo-zachodniej Azji. W Polsce jest archeofitem i rzadkim chwastem zbóż i roślin okopowych. Rośnie głównie na Wyżynie Małopolskiej[3].

Morfologia

Kwiat
Owoc zbiorowy
Łodyga
Pojedyncza, wzniesiona, o wysokości do 50 cm.
Liście
Pierzasto-wielodzielne, składające się z wąskich odcinków.
Kwiaty
Jaskrawo- lub krwistoczerwone. Kielich przylegający do korony. Działki kielicha owłosione, ich długość dochodzi do połowy długości płatków korony. Koniec słupków czarny.
Owoce
Jednonasienne niełupki, proste, z czarnym dzióbkiem, zebrane w owoc zbiorowy.

Biologia i ekologia

Roślina jednoroczna. Kwitnie od maja do sierpnia, roślina samopylna lub zapylana przez błonkoskrzydłe. Rośnie głównie na polach uprawnych jako chwast segetalny, szczególnie na glebach zasobnych w węglan wapnia. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Caucalido-Scandicetum[4].

Zagrożenia i ochrona

W związku z udoskonaleniem metod zwalczania chwastów roślina zagrożona wyginięciem. Aby przeciwdziałać całkowitemu jego wyginięciu zakładane są specjalne ogródki chwastów.

Kategorie zagrożenia:

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-07] (ang.).
  3. ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R. (red.): Polska czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  4. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  5. ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki: Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: IB PAN, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  6. ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  7. ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.