Meredith Rainey-Valmon

Pełne imię i nazwisko	Meredith Lee Rainey-Valmon
Data i miejsce urodzenia	15 października 1968 Brooklyn
Wzrost	168 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska panamerykańskie złoto Mar del Plata 1995 bieg na 800 m brąz Winnipeg 1999 bieg na 800 m

Meredith Lee Rainey-Valmon (ur. 15 października 1968 w Brooklynie^[1]) – amerykańska lekkoatletka specjalizująca się w biegach średniodystansowych, przede wszystkim w konkurencji biegu na 800 metrów. Dwukrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich (Barcelona, Atlanta), sześciokrotna uczestniczka mistrzostw świata (czterokrotna na stadionie i dwukrotna w hali), dwukrotna medalistka igrzysk panamerykańskich, uczestniczka uniwersjady.

Jest żoną Andrewa Valmona, również lekkoatlety^[1].

Przebieg kariery

W 1989 roku reprezentowała swój kraj na rozgrywanej w Duisburgu uniwersjadzie. W konkurencji biegu na 800 m wywalczyła w finałowym etapie 8. miejsce. Dwa lata później była uczestniczką halowych mistrzostw świata w Sewilli, gdzie w tej samej konkurencji także awansowała do finału, zajmując ostatecznie 6. miejsce. Startowała również w mistrzostwach świata w Tokio, ale zmagania zakończyła w fazie eliminacji^[2].

Na rozgrywanych w Barcelonie igrzyskach olimpijskich uzyskała w eliminacjach czas 2:01,33. Dało jej to 3. miejsce w grupie eliminacyjnej, ale rezultat nie dał awansu do półfinału^[3].

W 1993 roku ponownie wystąpiła na mistrzostwach świata, w ramach których tym razem udało się jej zakwalifikować do finału, zajmując w nim 5. miejsce. Tą samą lokatę wywalczyła też na światowym czempionacie w Göteborgu^[2]. Startowała na igrzyskach obu Ameryk w Mar del Plata, gdzie otrzymała złoty medal^[4].

Uczestniczyła także w igrzyskach olimpijskich w Atlancie. Odpadła ona w półfinale, uzyskując rezultat czasowy 1:59,36 plasujący Amerykankę na 7. miejscu w grupie (wcześniej przebrnęła przez eliminacje, zajmując w grupie 4. miejsce z czasem 1:59,96)^[5].

W 1999 roku zdobyła drugi w karierze medal igrzysk panamerykańskich, ponadto zajęła 4. miejsce podczas halowych mistrzostw globu. Ostatni start z jej udziałem miał miejsce w Sacramento podczas mistrzostw Stanów Zjednoczonych rozegranych w lipcu 2000 roku, wówczas Amerykanka zajęła 4. miejsce w finale konkursu biegu na 800 m^[2].

Osiągnięcia

Wszystkie poniższe rezultaty dotyczą konkurencji biegu na 800 m.

Rok	Zawody	Miasto	Miejsce	Wynik
1989	Uniwersjada	Duisburg	8.	2:04,55
1991	Halowe mistrzostwa świata	Sewilla	6.	2:04,82
1991	Mistrzostwa świata	Tokio	3. H	2:04,84
1992	Igrzyska olimpijskie	Barcelona	3. H	2:01,33
1993	Mistrzostwa świata	Stuttgart	5.	1:59,57
1993	Finał Grand Prix IAAF	Londyn	5.	2:00,34
1995	Igrzyska panamerykańskie	Mar del Plata		1:59,44
1995	Mistrzostwa świata	Göteborg	5.	1:58,20
1995	Finał Grand Prix IAAF	Monako	6.	1:58,42
1996	Igrzyska olimpijskie	Atlanta	7. SF	1:59,36
1999	Halowe mistrzostwa świata	Maebashi	4.	1:59,11
1999	Igrzyska panamerykańskie	Winnipeg		2:01,51
1999	Mistrzostwa świata	Sewilla	3. H	2:00,86
1999	Finał Grand Prix IAAF	Monachium	8.	2:03,40
Źródło: [2][4]

W swej karierze zdobyła trzy tytuły mistrzyni Stanów Zjednoczonych, wszystkie wywalczone w Atlancie. W 1996 została mistrzynią kraju, natomiast halowe tytuły mistrzowskie otrzymała w 1995 i 1999 roku^[2].

Rekordy życiowe

• bieg na 400 m – 52,60 (13 sierpnia 1990, Grosseto)
• bieg na 800 m – 1:57,04 (17 czerwca 1996, Atlanta)
• bieg na 1500 m – 4:19,66 (3 kwietnia 1999, Durham)

Halowe

• bieg na 400 m – 52,96 (25 lutego 1990, Ithaca)
• bieg na 800 m – 1:59,11 (7 marca 1999, Maebashi)

Źródło: ^[2]

Przypisy