Sztyga ustawiona ze snopów orkiszu

Mendel (z niem. mandel) – zwyczajowa miara liczbowa: 15 sztuk, czyli 1/4 kopy, stosowane w Polsce od XIV wieku[1]. Gdzieniegdzie mendel liczył 16 (mendel chłopski)[2].

Miara stosowana w odniesieniu do produktów rolnych np. jajek, drobiu[3][4]. Określenie to bywa jeszcze spotykane na bazarach[5].

Na Podkarpaciu specyficznie układano snopy zboża w mendle[1]. Cztery snopy były kładzione na ziemi kłosami do środka, a następnie układało się dwie następne warstwy; na wierzchu w formie daszka układane były trzy snopy[1]. W niektórych okolicach mendlami nazywało się sztygi.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Mała encyklopedia rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964.
  2. ↑ Nowa encyklopedia PWN. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 163, ISBN 83-01-11967-5.
  3. ↑ Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 678.
  4. ↑ Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak). T. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1979, s.138, ISBN 83-01-00283-2.
  5. ↑ Ile to tuzin, kopa i mendel?. [dostęp 2022-11-25].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.