Melicytus ramiflorus | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Melicytus | ||
Nazwa systematyczna | |||
Melicytus J.R.Forst. & G.Forst. Charact. Gen. [123]. 1 Mar 1776[3][4] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
M. ramiflorus J. R. et J. G. A. Forster[3] | |||
Synonimy | |||
|
Melicytus – rodzaj roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Obejmuje 19 gatunków[4]. Centrum zróżnicowania rodzaju jest w Nowej Zelandii, gdzie rośnie 15 gatunków, w tym 14 rodzimych, z czego aż 12 to endemity[5]. Pozostałe występują we wschodniej Australii (M. dentatus) i wyspach południowo-zachodniego Oceanu Spokojnego po Fidżi i Wyspy Salomona[6]. Występują na obszarach skalistych w górach i na wybrzeżach oraz w zimozielonych lasach. Niektóre gatunki uprawiane są jako ozdobne ze względu na licznie tworzone wzdłuż pędów jagody[6].
Morfologia
- Pokrój
- Niskie drzewa do 10 m wysokości i krzewy, często o pędach gęsto rozgałęzionych, sztywnych i wznoszących się ku górze. M. crassifolius jest niską rośliną poduszkową[6].
- Liście
- Zimozielone, skrętoległe, pojedyncze, całobrzegie lub ząbkowane[6]. Zwykle niewielkie, wsparte przylistkami[5].
- Kwiaty
- Jednopłciowe z kwiatami męskimi i żeńskimi powstającymi na różnych roślinach (w efekcie te są dwupienne)[6]. Kwiaty są drobne – osiągają od 3 do 6 mm średnicy[6]. Wyrastają zebrane w pęczki lub pojedynczo w kątach liści, na krótkich szypułkach wspartych dwoma drobnymi przysadkami[5]. Mają 5 zrastających się działek kielicha. Płatków jest 5, często odgiętych na zewnątrz, barwy białawej, zielonkawej lub jasnożółtej. Okwiat jest talerzykowato rozpostarty lub dzwoneczkowaty[6]. Kwiaty męskie zawierają 5 pręcików o nitkach często połączonych ząbkowaną na szczycie błonką w rurkę. Na nitkach lub błonce występują łuski lub woreczki miodnikowe[5]. Kwiaty żeńskie zawierają jednokomorową zalążnię powstającą z trzech owocolistków, z szyjką słupka rozgałęzioną (z dwoma, trzema lub sześcioma ramionami)[6].
- Owoce
- Jagody barwy białej, ciemnoniebieskiej, purpurowej, czasem dwubarwne – niebieskie z jednej strony i białe z drugiej[6]. Zawierają nieliczne, czarne i kanciaste nasiona[5].
Systematyka
- Pozycja systematyczna rodzaju
Rodzaj należy do rodziny fiołkowatych (Violaceae), a w jej obrębie do podrodziny Violoideae, plemienia Rinoreeae i podplemienia Hymenantherinae (monotypowego po włączeniu do Melicytus przedstawicieli rodzaju Hymenanthera)[7].
- Wykaz gatunków[4]
- Melicytus alpinus (Kirk) Garn.-Jones
- Melicytus angustifolius (R.Br. ex DC.) Garn.-Jones
- Melicytus chathamicus (F.Muell.) Garn.-Jones
- Melicytus crassifolius (Hook.f.) Garn.-Jones
- Melicytus dentatus (R.Br. ex DC.) Molloy & Mabb.
- Melicytus drucei Molloy & B.D.Clarkson
- Melicytus fasciger Gillespie
- Melicytus flexuosus Molloy & A.P.Druce
- Melicytus improcerus Heenan, Courtney & Molloy
- Melicytus lanceolatus Hook.f.
- Melicytus latifolius (Endl.) P.S.Green
- Melicytus macrophyllus A.Cunn.
- Melicytus micranthus (Hook.f.) Hook.f.
- Melicytus novae-zelandiae (A.Cunn.) P.S.Green
- Melicytus obovatus (Kirk) Garn.-Jones
- Melicytus orarius Heenan, de Lange, Courtney & Molloy
- Melicytus ramiflorus J.R.Forst. & G.Forst.
- Melicytus × ramilanceolatu s Allan
- Melicytus samoensis (Christoph.) A.C.Sm.
- Melicytus venosus Courtney, Heenan, Molloy & de Lange
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- 1 2 Melicytus. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2021-06-22]. (ang.).
- 1 2 3 4 Melicytus J.R.Forst. & G.Forst.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-06-22].
- 1 2 3 4 5 Melicytus J.R.Forst. & G.Forst.. [w:] nzflora.info [on-line]. Manaaki Whenua Landcare Research. [dostęp 2021-06-22].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 140. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ Genus Hybanthus Jacq.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2021-02-14].