Meir Ezofowicz
Ilustracja
Meir i Gołda. Ilustracja do powieści Elizy Orzeszkowej autorstwa Michała Elwiro Andriollego
Gatunek

melodramat, niemy

Rok produkcji

1911

Data premiery

22 września 1911

Kraj produkcji

Królestwo Polskie

Czas trwania

oryginalnie ok. 23 minuty; do dziś zachowały się jedynie fragmenty[1]

Reżyseria

Józef Ostoja-Sulnicki

Scenariusz

Józef Ostoja-Sulnicki

Główne role

Maria Dulęba
Władysław Grabowski
Wiktor Kamiński

Zdjęcia

Jan Skarbek-Malczewski

Scenografia

Józef Galewski

Produkcja

Sfinks – Aleksander Hertz
Globus (firma rosyjska)[2]

Meir Ezofowicz – polski niemy film fabularny z 1911 roku, oparty na powieści Elizy Orzeszkowej pod tym samym tytułem. Do dziś zachowały się jedynie fragmenty filmu, znajdujące się obecnie w archiwum Filmoteki Narodowej[1].

Fabuła

Tytułowy Meir Ezofowicz pochodzi z postępowej rodziny żydowskiej. Młody mężczyzna kieruje się zasadą miłości bliźniego, walczy z zacofaniem i niesprawiedliwością. Popada przy tym w konflikt ze starszyzną miasteczka kierowaną przez rabina. Meir zakochuje się w Gołdzie, młodej karaimce. Ich miłość kończy się tragicznie – Gołda zostaje porwana i utopiona w rzece przez fanatyczny tłum[1].

Okoliczności produkcji

Jesienią 1911 roku w prasie pojawiły się doniesienia, że Towarzystwo Udziałowe Sfinks zamierza zrealizować trzy adaptacje filmowe polskiej literatury: Pana Tadeusza według poematu Mickiewicza, Meira Ezofowicza według powieści Orzeszkowej oraz Pracownice Igły według dramatu Zygmunta Przybylskiego. Ostatecznie udało się wyprodukować jedynie drugi z wymienionych filmów, a jego premiera odbyła się 22 września 1911 roku. Z zachowanych fragmentów filmu można wywnioskować, że zdjęcia zrealizowano w plenerach udających Grodno, najprawdopodobniej na Dynasach. Według oficjalnych materiałów promujących film reżyserem był dziennikarz Józef Ostoja-Sulnicki, ale na podstawie wypowiedzi świadków epoki można domniemywać, że reżyserować mógł sam producent Aleksander Hertz[2].

Zdaniem historyczki kina Małgorzaty Hendrykowskiej Hertz zrezygnował z ekranizowania Mickiewicza, ponieważ znał widowiskową wartość tematu żydowskiego, niezbyt często wykorzystywanego w polskiej kulturze. Co więcej, rynkiem zbytu dla filmu miała być w zamierzeniu Rosja, o czym świadczy współprodukowanie filmu przez rosyjską firmę Globus. Fakt ten sprawiał, że polski temat narodowy był w tym przypadku mniej atrakcyjny. Towarzystwo Sfinks dysponowało również gotowymi ujęciami przedstawiającymi Grodno, ponieważ jego operatorzy nakręcili w 1910 roku reportaż z pogrzebu Orzeszkowej – był to dodatkowy powód skłaniający Hertza do zekranizowania właśnie Meira Ezofowicza. Innym ważnym czynnikiem mogło być oswojenie odbiorców z popularnym typem wizualizacji powieściowych bohaterów, widocznym w ilustracjach Michała Elwiro Andriollego[2].

Obsada

Obsada filmu podana za Stanisławem Janickim[1]:

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Stanisław Janicki, Polskie filmy fabularne 1902-1988, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1990, s. 10, ISBN 978-83-221-0503-0, OCLC 24209334.
  2. 1 2 3 Tadeusz Lubelski, Historia kina polskiego, 1895-2014, wyd. 2, Kraków 2015, s. 40-43, ISBN 978-83-242-2707-5, OCLC 941070158.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.