Meczet Al-Karawijjin
Ilustracja
Meczet i Uniwersytet Karawijjin
Państwo

 Maroko

Miejscowość

Fez

Wyznanie

islam

Rodzaj

meczet

Historia
Data budowy

IX wiek

Położenie na mapie Maroka
Mapa konturowa Maroka, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Meczet Al-Karawijjin”
Ziemia34°03′52″N 4°58′24″W/34,064444 -4,973333
Strona internetowa

Meczet Al-Karawijjin (arab. جامعة القرويين, Dżami'at al-Karawijjin, fr. Mosquée Quaraouiyine) – meczet w marokańskim mieście Fez, wzniesiony w IX wieku (podaje się rok 859 jako rozpoczęcie budowy) jako centrum uniwersyteckie. Nauczano tam m.in. Koranu, logiki i filozofii. Meczet ten jest uważany za jeden z najstarszych uniwersytetów świata.

Historia

Arabska nazwa meczetu (Al-Karawijjin) pochodzi od tunezyjskiego miasta Kairuan, czwartego świętego miasta islamu[1].

Według Ibn Abi Zara Fatima al-Fihri, inicjatorka budowy meczetu, wykorzystała majątek po ojcu na budowę meczetu nazwanego na cześć imigrantów z jej miasta. Kiedy ludzie przestali się mieścić w budynku, Fatima kupiła meczet zbudowany około 845 pod nadzorem sułtana Maroka Yahya ibn Muhammada I rozbudowała go dwukrotnie. Sama nadzorowała prace budowlane. Tunezyjski historyk Hassan Hosni Abdelwahab napisał, że wykorzystała jednie zasoby z ziemi, którą kupiła, z niej pozyskiwała wodę, piasek itp.[2] Budowa meczetu trwała 18 lat[3]. Według marokańskiego historyka Abdelhadiego Tazi Fatima Al-Fihri pościła aż do zakończenia budowy meczetu[4].

Arabski historyk i filozof ibn Chaldun napisał, że Fatima zbudowała meczet z przylegającą do niego madrasą. Nie wiadomo, kiedy obiekt stał się uniwersytetem Al-Karouine. Może stało się to za panowania dynastii Almorawidów w XI wieku, może w XIV wieku za dynastii Marynidów. Wówczas Fez stał się stolicą Maroka. Kolejni władcy dofinansowywali działanie meczetu i uczelni. Z czasem w placówce obok teologii i recytacji Koranu zaczęto wykładać prawo, matematykę i astronomię. Prowadzono lekcje muzyki i zajęcia z medycyny. Studiowali tu muzułmanie, Żydzi i chrześcijanie, m.in. Awerroes, Ibn Hazm, holenderski orientalista i matematyk Jacob van Gool, Majmonides oraz Gerbert z Aurillac, późniejszy papież Sylwester II. Rozbudowano bibliotekę uważaną za najstarszą na świecie. Zachował się: pochodzący z IX wieku Koran, rękopis ibn Chalduna z XIV wieku i kopia Ewangelii wg św. Marka z XII wieku. Od 2017 bibliotekę można zwiedzać. Za współczesną renowację biblioteki odpowiadała Aziza Chaouni[1].

Uniwersytet Al-Karawijjin był pierwszą instytucją nadającą współcześnie znane stopnie naukowe[5].

Przypisy

  1. 1 2 Anka Florczak, O Fatimie al-Fihri i jej niezwykłym marzeniu [online], Lente, 5 marca 2020 [dostęp 2022-11-17] (pol.).
  2. ↑ كتاب - شهيرات التونسيات [online], web.archive.org [dostęp 2022-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-01].
  3. ↑ Akel Kahera, Latif Abdulmalik, Craig Anz, Design Criteria for Mosques and Islamic Centres, Routledge, 26 października 2009, s. 81, ISBN 978-1-136-44127-1 [dostęp 2022-11-17] (ang.).
  4. ↑ فاطمة الفهرية أم البنين مؤسسة أول جامعة في العالم [online], web.archive.org, 1 listopada 2020 [dostęp 2022-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  5. ↑ Rebecca Mortimer, Fatima al-Fihri: Founder of the world’s first university [online], Manchester University Press, 8 marca 2018 [dostęp 2022-11-17] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.