Mech

Mech podczas koncertu w klubie Fonobar (2013)
Inne nazwy	WHB United
Rok założenia	1977
Pochodzenie	Warszawa  Polska
Gatunek	hard rock, heavy metal[1], rock symfoniczny, rock progresywny, rock
Aktywność	1974-1986, od 2004
Wydawnictwo	Pronit, Polton, Agencja Artystyczna MTJ, Metal Mind Productions, GAD Records
Powiązania	Armagedon
Współpracownicy
Filip Holszański, Tomasz Stańko, Tomasz Szukalski
Strona internetowa

Mech – polski zespół muzyczny, wykonujący obecnie muzykę z pogranicza hard rocka i heavy metalu^[1].

Historia zespołu

Maciej Januszko

Oficjalnie Mech (pierwotnie jako Zjednoczone Siły Natury „Mech”) powstał w 1977 roku w Warszawie z inicjatywy Macieja Januszki i Roberta Milewskiego, którzy poznali się na początku lat 70., będąc uczniami VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie^[2]. Lecz tak naprawdę początki działalności zespołu sięgają roku 1974 i wówczas do grona założycieli Mechu należałoby dodać kolejnego ucznia LO im. T. Reytana – Janusza Łakomca, który wraz z Januszką (w tym czasie obydwaj byli już studentami) dał mu początek, a do których we wrześniu 1974 r. dołączył Milewski^[2]. Do 1977 roku zespół Mech, początkowo używający nazwy WHB United – związany był z klubem Politechniki Warszawskiej – „Mechanik” (od którego wziął swoją nazwę), w latach 1977–1979 – z klubem Hybrydy, a od 1979 – z klubem Riviera-Remont^[2]. W listopadzie 1975 roku grupa wzięła udział w Mokotowskiej Młodzieżowej Jesieni Muzycznej, gdzie zdobyła główną nagrodę i wystąpiła podczas rozdania nagród w warszawskim Teatrze Rozmaitości^[2]. Początkowo zespół działał w składzie: Maciej Januszko – śpiew, gitara; Robert Milewski vel Millord – śpiew, instrumenty klawiszowe; Janusz Łakomiec – gitara; Krzysztof Fijałkowski – gitara basowa; Adam Lewandowski – perkusja (później m.in. Air Condition)^[2].

Debiut Mechu na dużej scenie miał miejsce w 1979 roku, podczas Pop Session w Sopocie i zakończył się sukcesem^[2]. Był to przełom, dzięki któremu kwintet zaistniał w świadomości słuchaczy, jak również organizatorów imprez muzycznych^[2]. Od tego momentu formacja regularnie koncertowała na najważniejszych imprezach rockowych w kraju, takich jak m.in.: Rock w Roku Dziecka (1979)^[3], Międzynarodowa Wiosna Estradowa w Poznaniu (1980), Festiwal Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie (1980), kolejna edycja festiwalu Pop Session (1980)^[2], czy Rock na Wyspie we Wrocławiu (1981)^[3]. W sierpniu 1980 roku z nową sekcją rytmiczną, którą tworzyli: Andrzej Nowicki – gitara basowa (w zespole 1979-04.1981; później Perfect) i Janusz Domański – perkusja (w zespole 07.1979-02.1981; później ZOO^[4]), zespół zarejestrował swojego pierwszego singla dla Tonpressu na którym znalazły się kompozycje Ogród snów i Romantic Blues, a także sesję nagraniową w Programie III P. R., w wyniku której powstał ok. 40-minutowy materiał^[2], który został wydany na płycie dopiero w 2016 roku – nakładem wytwórni GAD Records^[2][5]. Mech grał wówczas muzykę, którą można sklasyfikować jako rock symfoniczny, zaś sztandarowym utworem formacji w tym okresie była kompozycja pt. Atlantis Suite^[2]. W pierwszych dniach stycznia następnego roku został nagrany drugi singiel formacji, zawierający utwory Królewski Poker / TV Super Star (Tonpress, 1981)^[2].

Również w styczniu 1981 roku, muzycy z gościnnym udziałem czołowego polskiego trębacza jazzowego Tomasza Stańki, zrealizowali program telewizyjny pt. Atlantis Suite, gdzie zaprezentowali utwory: Atlantis Suite, Romantic Blues, Przemiana materii i TV Super Star^[2]. W lutym 1981 r. w Teatrze Małym w Warszawie z ponownym udziałem Stańki, zespół zaprezentował spektakl pt. Podróże Guliwera, gdzie jako pierwszy krajowy wykonawca wykorzystał w nim lasery i kompletną kwadrofoniczną aparaturę nagłaśniającą^[2]. Widowisko sfilmowano i wyemitowano w Telewizji Polskiej^[2]. Od lutego 1981 roku w skład grupy wchodzili: Januszko (od tego momentu zaczął grać na basie)^[5], Łakomiec, Milewski i Andrzej Dylewski – perkusja, instrumenty perkusyjne^[2]. W tym składzie Mech nagrał premierowe kompozycje na swój trzeci singiel Kaskader / Tir (PolJazz, 1982)^[6], a także dwa longplaye: Bluffmania (Pronit; nagrano: czerwiec-lipiec 1982) i Tasmania (Polton; nagrano: grudzień 1982-styczeń 1983) – obydwa ukazały się w roku 1983^[2].

W lutym 1982 roku Mech wystąpił razem z Kombi i Exodusem na prestiżowym koncercie w Sali Kongresowej^[2]. Czasy oraz sytuacja w kraju zmieniały się – stan wojenny i boom rockowy w Polsce, wymusiły zmianę stylu formacji, która odeszła od grania rocka progresywnego, podążając teraz w kierunku cięższej i łatwiejszej w odbiorze muzyki rockowej^[2]. Skrócono także nazwę zespołu do jednego, podstawowego wyrażenia „Mech”^[2]. Z nowym materiałem, w efektownej oprawie świetlnej i pirotechnicznej, zespół zaprezentował się jako gwiazda na festiwalu jarocińskim w roku 1983^[2]. W 1984 roku zaś, pojawił się w filmie Pawła Karpińskiego pt. To tylko rock, wykonując utwór Brudna muzyka^[2]. Mech nadal sporo koncertował – jednym ze stałych miejsc jego występów był Berlin Zachodni^[2]. W tym samym roku odszedł jeden z liderów grupy – Robert Milewski, zaś do Januszki i Łakomca dołączyli – gitarzysta Marcin „Samba” Otrębski i perkusista Wiesław Gola^[2]. W 1985 roku Mech przekazał do prezentacji radiowej utwór pt. Samosierra, który miał być zapowiedzią nowego albumu zatytułowanego Mechmania^[2].

Zespół zawiesił działalność w 1986 roku^[2], przekształcając się w grupę akompaniującą Jackowi Skubikowskiemu^[7]. W tym charakterze wziął udział w kolejnych nagraniach studyjnych, telewizyjnych i koncertach artysty^[7]. Do swojej nazwy powrócił w roku 2004, kiedy to reaktywował się z inicjatywy Jurka Owsiaka i Janusza „Kosy” Kosińskiego. Zespół wystąpił na festiwalu Przystanek Woodstock, a także nagrał ścieżkę dźwiękową do gry komputerowej Painkiller. W nowym składzie oprócz Macieja Januszki (śpiew), znaleźli się: Piotr „Dziki” Chancewicz – gitary (ex Syndia, Agency, BO-Session, Dogbite); Krzysztof Najman – gitara basowa (ex Closterkeller, Tadeusz Nalepa, John Porter Band, Virgin); Piotr „Posejdon” Pawłowski – perkusja (ex Closterkeller, John Porter Band, Virgin).

Jesienią 2005 ukazała się pierwsza po reaktywacji płyta, na której usłyszeć można kilka starych utworów w nowych aranżacjach oraz nowe, utrzymane w konwencji hard i heavy rocka. Na płycie znalazły się także teledyski do utworów „Painkiller” i „Nie widzieć nic”.

Mech koncertował na największych festiwalach i wydarzeniach kulturalnych w kraju, jak: Przystanek Woodstock, Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Warszawie, Hunterfest, Metal Hammer Festival, oraz u boku takich wykonawców jak Korn, Black Label Society, Soulfly czy Heaven and Hell. 5 listopada 2008 grupa wystąpiła u boku grupy Uriah Heep^[8]. 10 sierpnia 2011 zespół m.in. wraz z Judas Priest wziął udział w kolejnym Metal Hammer Festival.

W latach 2012–2014 grupa wydała kolejno trzy albumy: ZWO (album studyjny z premierowymi kompozycjami i nową wersją utworu „Popłoch”)^[9][10], Mechmania (album koncertowy DVD)^[11] i kompilację X podsumowującą 10 lat działalności zespołu po reaktywacji. Na albumie kompilacyjnym znalazł się również nowy utwór pt. „To on, to on, to on”^[12][13].

W 2016 ukazała się płyta z archiwalnymi nagraniami z pierwszego okresu działalności grupy pt. Zjednoczone Siły Natury Mech^[5][14].

W 2019 miała miejsce premiera reedycji drugiej płyty zespołu – Tasmania. Płyta po raz pierwszy ukazała się na nośniku CD i została wzbogacona o utwór „Samosierra” (nagrany w 1984 roku) i kilka na nowo zmiksowanych piosenek z podstawowej wersji albumu^[15].

Choć zespół nigdy nie ogłosił zawieszenia ani zakończenia swojej działalności, obecnie nie koncertuje, ani nie wydaje nowych albumów.

Muzycy

Piotr „Dziki” Chancewicz

Dyskografia

Tomasz „Sooloo” Solnica

Paweł „Rekin” Jurkowski

Albumy studyjne

Kompilacje

Single

Notowane utwory

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna zespołu MECH. mech.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-31)]. (pol.)