Max Tegmark
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1967
Sztokholm

profesor nauk fizycznych
Specjalność: kosmologia fizyczna
Alma Mater

Wyższa Szkoła Handlowa w Sztokholmie
Królewski Instytut Techniczny

Uczelnia/Instytut/Instytucja

Massachusetts Institute of Technology

Strona internetowa

Max Erik Tegmark (ur. 5 maja 1967 w Sztokholmie) – szwedzko-amerykański fizyk, kosmolog i badacz sztucznej inteligencji. Profesor w Massachusetts Institute of Technology. Dyrektor naukowy w Instytucie Podstawowych Problemów (Foundational Questions Institute), niezależnej organizacji non-profit, dystrybuującej środki na badania z dziedziny fizyki i kosmologii, a także prezes Instytutu Przyszłości Życia (Future of Life Institute), organizacji stawiającej sobie za cel łagodzenie globalnych zagrożeń dla ludzkości, w szczególności związanych z rozwojem sztucznej inteligencji[1].

Kariera naukowa

Studiował równolegle ekonomię i fizykę w Sztokholmie, uzyskując dyplom z ekonomii w 1989 roku, a z fizyki w 1990 roku. Stopień magistra fizyki uzyskał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w 1992 roku, zaś doktora – w Max-Planck-Institut für Physik w Monachium w roku 1994. W 1996 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Początkowo był stypendystą Hubble’a (Hubble Fellow) w Instytucie Badań Zaawansowanych w Princeton, a następnie został adiunktem na Uniwersytecie Pensylwanii. Obecnie pracuje jako profesor fizyki w Massachusetts Institute of Technology[2].

W środowisku kosmologów znany przede wszystkim ze swoich prac na temat powstawania galaktyk. Wniósł istotny wkład w zagadnienia takie jak pomiar ciemnej materii we Wszechświecie. Jest zwolennikiem koncepcji Multiwszechświata.

Głównym celem jego badań jest fizyka inteligencji: wykorzystanie technik opartych na fizyce do lepszego zrozumienia biologicznej i sztucznej inteligencji (AI); otrzymał granty badawcze od Elona Muska w celu zbadania ryzyka egzystencjalnego związanego z zaawansowaną sztuczną inteligencją[3]. Był jednym z czterech naukowców (obok Stephena Hawkinga, Franka Wilczka, i Stuarta Russella), którzy w roku 2014 wystosowali apel do czytelników brytyjskiej gazety The Independent. Ostrzegali w nim przed bagatelizowaniem inteligentnych maszyn i postrzeganiem ich wyłącznie w kategoriach science fiction[4].

Napisał ponad dwieście artykułów technicznych. Brał udział w dziesiątkach naukowych filmów dokumentalnych. Otrzymał wiele nagród za swoje badania, w tym Packard Fellowship (2001–2006), Cottrell Scholar Award (2002–2007) oraz NSF Career Grant (2002–2007); jest członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego[3].

Książki popularnonaukowe

  • Our Mathematical Universe: My Quest for the Ultimate Nature of Reality, ISBN 978-030774425-8.
    • 2015: Nasz matematyczny Wszechświat. W poszukiwaniu prawdziwej natury rzeczywistości, tłum. Ewa L. Łokas, Bogumił Bieniok, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8069010-3.
  • Life 3.0: Being Human in the Age of Artificial Intelligence, ISBN 978-110194659-6.
    • 2019: Życie 3.0. Człowiek w erze sztucznej inteligencji, tłum. Tomasz Krzysztoń, Prószyński, ISBN 978-83-8169070-6.

Przypisy

  1. ↑ n, Fizyk Max Tegmark o obietnicy i pułapkach sztucznej inteligencji [online] [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  2. ↑ Max Tegmark [online], Big Think [dostęp 2022-07-19] (ang.).
  3. 1 2 Max Tegmark » MIT Physics [online], MIT Physics [dostęp 2022-07-19] (ang.).
  4. ↑ Stephen Hawking: Sztuczna inteligencja może być największym błędem ludzkości [online], gazetapl [dostęp 2022-07-19] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.