Data i miejsce urodzenia |
8 maja 1959 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Marisa Masullo, później Petrucci (ur. 8 maja 1959 w Mediolanie[1]) – włoska lekkoatletka, sprinterka, trzykrotna mistrzyni igrzysk śródziemnomorskich i trzykrotna olimpijka.
Kariera sportowa
Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1977 w Doniecku[2][3]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów[4], a na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze w eliminacjach biegu na 200 metrów i sztafety 4 × 100 metrów[5].
Zwyciężyła w biegu na 200 metrów oraz zdobyła srebrne medale w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1979 w Splicie[1][6]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1980 w Sindelfingen odpadła w półfinale biegu na 60 metrów[7]. Odpadła w ćwierćfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1] oraz w półfinale biegu na 50 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble[8].
Zdobyła srebrny medal w biegu na 200 metrów i brązowy w sztafecie 4 × 100 metrów na uniwersjadzie w 1981 w Bukareszcie[9][10]. Wystąpiła w zawodach pucharu świata w 1981 w Rzymie, gdzie zajęła 6. miejsca w biegach na 100 metrów, na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów[11]. Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów, a także odpadła w półfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach[12].
Zdobyła brązowy medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie, przegrywając jedynie z reprezentantkami Niemieckiej Republiki Demokratycznej Marlies Göhr i Silke Gladisch[13]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[14]. Zdobyła srebrne medale w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów oraz brązowy medal w biegu na 200 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1983 w Casablance[1][6].
Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów oraz odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1]. Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów[15]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[16].
Zwyciężyła w biegu na 200 metrów i zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1987 w Latakii[1][6]. Odpadła w półfinale sztafety 4 × 100 metrów, ćwierćfinale biegu na 200 metrów i eliminacjach biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1990 w Glasgow odpadła w półfinale biegu na 60 metrów i eliminacjach biegu na 200 metrów[17]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie[18].
Po raz trzeci zwyciężyła w biegu na 200 metrów, a także zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów oraz zajęła 4. miejsce w biegu na 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach[6][19]. Zajęła 7. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów oraz odpadła w ćwierćfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[20]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1992 w Genui[21].
Była mistrzynią Włoch w biegu na 100 metrów w latach 1980–1985, 1987, 1988 i 1990–1992, w biegu na 200 metrów w latach 1978, 1980–1983, 1985, 1987, 1988, 1990 i 1992, w sztafecie 4 × 100 metrów w latach 1984, 1985 i 1989–1993, w sztafecie 4 × 200 metrów w 1989 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w latach 1983–1986[22][23]. W hali była mistrzynią Włoch w biegu na 60 metrów w 1979, 1981, 1983, 1985, 1991 i 1993 oraz w biegu na 200 metrów w 1980, 1984 i 1988[24].
Była rekordzistką Włoch w biegu na 100 metrów z czasem 11,29 s (24 czerwca 1980 w Turynie), trzykrotnie w biegu na 200 metrów do czasu 22,88 s (1 czerwca 1984 w Weronie), trzykrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 43,67 s (11 lipca 1991 w Atenach) i raz w sztafecie 4 × 400 metrów z wynikiem 3:30,82 (11 sierpnia 1984 w Los Angeles)[25].
Rekordy życiowe Masullo[26]:
- bieg na 100 metrów – 11,29 s (24 czerwca 1980, Turyn)
- bieg na 200 metrów – 22,88 s (1 czerwca 1984, Werona)
- bieg na 400 metrów – 52,41 s (12 czerwca 1985, Florencja)
- bieg na 50 metrów (hala) – 6,31 s (22 lutego 1981, Grenoble)
- bieg na 60 metrów (hala) – 7,19 s (6 marca 1983, Budapeszt)
- bieg na 200 metrów (hala) – 23,44 s (10 lutego 1988, Turyn)
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Marisa Masullo [online], olympedia.org [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1977 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ European Athletics U20 Championships Tallinn 2021. Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 137 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 405 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 558, 561 [dostęp 2021-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- 1 2 3 4 Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 411 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 414 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ Королева спорта на Всемирных универсиадах 1959– 2011 гг. [online], docme.su, 2013, s. 118, 145 [dostęp 2021-11-05] (ros.).
- ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 59–61, 83–84 [dostęp 2021-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 566, 568 [dostęp 2021-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 421 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 254–255, 365 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 577 [dostęp 2021-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 247, 365 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 448–449 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 582 [dostęp 2021-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ 1991 – ATHÈNES (GRE), (11 juin – 12 juillet) [online], cijm.org.gr, s. 5–6, 8 [dostęp 2021-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-28] (fr.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 255, 365–366 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 453–454 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ Campionati "assoluti" – donne. Tutti le campionesse italiane – 1923/2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021) [online], sportolimpico.it [dostęp 2021-11-05] (wł.).
- ↑ Italian Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-11-05] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 214, 223, 363 i 372. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Marisa Masullo w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-11-05].