Mario Mantovani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1950
Arconate

Mario Mantovani (ur. 28 lipca 1950 w Arconate) – włoski polityk, były poseł do Parlamentu Europejskiego, senator i wiceminister infrastruktury.

Życiorys

Ukończył studia filologiczne i literaturoznawcze na Libera università di lingue e comunicazione IULM w Mediolanie. Przez 25 lat pracował jako wykładowca, prowadził też założoną przez siebie fundację. Od 2001 przez kilkanaście lat był burmistrzem miasta Arconate.

W 1999 i 2004 był wybierany do Parlamentu Europejskiego z ramienia partii Forza Italia (przekształconej w 2009 w Lud Wolności). Należał do Grupy Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) i Europejskich Demokratów. Brał udział m.in. w pracach Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz Komisji Rozwoju Regionalnego[1]. W 2008 złożył mandat europosła w związku z wyborem w skład Senatu XVI kadencji (w PE zastąpiła go piosenkarka Iva Zanicchi). W tym samym roku w rządzie Silvia Berlusconiego został sekretarzem stanu w ministerstwie infrastruktury i transportu (pełnił tę funkcję do 2011). W 2013 z listy PdL odnowił mandat senatora na XVII kadencję. W tym samym roku wybrany na radnego Lombardii, do 2015 zajmował stanowisko wiceprezydenta regionu i asesora ds. zdrowia. Później przystąpił do ugrupowania Bracia Włosi[2].

W 2015 został na pewien czas tymczasowo aresztowany, a w 2019 skazany w pierwszej instancji za przestępstwa korupcyjne na karę 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności[3]. Na skutek odwołania w 2022 wyrok ten został uchylony w 2022, a polityka prawomocnie uniewinniono[4].

Ojciec polityk Lucrezii Mantovani.

Przypisy

  1. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-09-12].
  2. ↑ Ersilio Mattioni: Il ritorno in grande stile di Mario Mantovani, il campione di preferenze (e grane giudiziarie) punta a tornare in Europa con Fratelli d’Italia. ilfattoquotidiano.it, 24 lipca 2023. [dostęp 2024-04-10]. (wł.).
  3. ↑ Garavaglia assolto, 5 anni e mezzo a Mantovani. varesenews.it, 18 lipca 2019. [dostęp 2022-09-12]. (wł.).
  4. ↑ Mantovani e Garavaglia, è finita Il Pg non ricorre in Cassazione. ilgiorno.it, 7 lipca 2022. [dostęp 2024-04-10]. (wł.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.