Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1928 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 maja 2021 |
Zawód, zajęcie |
polityk, przyrodnik |
Tytuł naukowy |
doktor inżynier nauk przyrodniczych |
Alma Mater |
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie |
Stanowisko |
poseł na Sejm PRL IX kadencji i Sejm kontraktowy (1985–1989, 1990–1991) |
Odznaczenia | |
Marian Szatybełko (ur. 4 sierpnia 1928 w Józisze, zm. 21 maja 2021[1] w Gdańsku[2]) – polski przyrodnik i polityk, doktor nauk przyrodniczych, poseł na Sejm IX oraz X kadencji.
Życiorys
Syn Kacpra i Jadwigi[2]. W czasie II wojny światowej walczył w brygadzie „Wiktor” Armii Krajowej na Wileńszczyźnie. Ukończył w 1952 studia na Wydziale Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (ze specjalizacją rybacką), a w 1959 został absolwentem Wydziału Rybactwa Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie. Studiował również na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej (1953–1955). W 1975 na Akademii Rolniczej w Szczecinie uzyskał stopień naukowy doktora inżyniera nauk przyrodniczych (specjalność technika połowu). Od 1952 pozostawał zatrudniony w Morskim Instytucie Rybackim. Wraz z Józefem Krępą wynalazł i opatentował sposób wybierania włoka na pokład statku rybackiego. W latach 1980–1981 należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Był także przewodniczącym oddziału wojewódzkiego Polskiego Związku Katolicko-Społecznego. Od 1983 zasiadał w komitecie wykonawczym rady wojewódzkiej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego w Gdańsku.
W 1985 i 1989 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Gdynia. W pierwszej kadencji zasiadał w Komisji Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej, Komunalnej i Mieszkaniowej, Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Gospodarki Morskiej, Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą oraz Komisji Gospodarki Morskiej oraz w dwóch komisjach nadzwyczajnych. W trakcie drugiej kadencji zasiadał w Komisji Polityki Społecznej, Komisji Przekształceń Własnościowych, Komisji Zdrowia oraz Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących zmian systemowych w gospodarce.
1 grudnia 1989 Sejm X kadencji unieważnił jego wybór[3]. Ponownie ubiegał się o mandat poselski w wyborach uzupełniających, które odbyły się 11 lutego 1990, odzyskując mandat poselski[4]. Ponownie złożył ślubowanie 8 marca 1990. W 1991 bez powodzenia kandydował do Senatu w województwie gdańskim z ramienia Wyborczej Akcji Katolickiej. Wycofał się z aktywności politycznej, pozostał aktywnym działaczem organizacji pozarządowych (m.in. sopockiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom Niepełnosprawnym SPON).
Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie[5].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989)
- Złoty Krzyż Zasługi (1985)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej[6]
Przypisy
- ↑ Marian Szatybełko. wyborcza.pl, 27 maja 2021. [dostęp 2021-05-31].
- 1 2 Marian Szatybełko. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2024-01-20].
- ↑ Uchwała Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z dnia 1 grudnia 1989 r. w sprawie protestów wyborczych i stwierdzenia nieważności wyboru posła (M.P. z 1989 r. nr 40, poz. 314).
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 13 lutego 1990 r. o wynikach głosowania i wyniku wyborów uzupełniających do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadzonych dnia 11 lutego 1990 r. w okręgu wyborczym nr 22 w Gdyni do mandatu nr 89 (M.P. z 1990 r. nr 7, poz. 50).
- ↑ Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2022-10-13].
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2015-08-14].
Bibliografia
- Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2013-06-29].
- Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej 1989–1991, Książka i Wiedza, Warszawa 1991, s. 249.
Linki zewnętrzne
- Dr inż. Marian Szatybełko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-06-29] .