Marian Kowalewski (ur. 5 maja 1951 zm. 3 grudnia 2023[1]) – specjalista w zakresie zarządzania strategicznego; zarządzania turystyką i rekreacją,do 31 sierpnia 2009 r. rektor Wyższej Szkoły Zarządzania Personelem w Warszawie, profesor w Zakładzie Organizacji i Zarządzania Instytutu Turystyki i Rekreacji Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego, a wcześniej m.in. szef Biura Konwojów i Pomocy Humanitarnej Centrum Operacyjnego Kwatery Głównej UNPROFOR; dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa Międzynarodowego Ministerstwa Obrony Narodowej; radca ministra w Ministerstwie Obrony Narodowej; prorektor ds. dydaktycznych Prywatnej Wyższej Szkoły Zarządzania i Biznesu; Prorektor ds.dydaktycznych Akademii Obrony Narodowej.

Kariera akademicka

Jest absolwentem Akademii Sztabu Generalnego (1982). Bezpośrednio po studiach przyjął propozycję asystentury w Instytucie Badań Strategiczno-Obronnych. W tym samym roku rozpoczął studia na Podyplomowym Studium Dydaktyki oraz zaocznych studiach doktoranckich w ASG. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1985 r. w ASG na podstawie rozprawy "Metody Heurystyczne w procesie podejmowania decyzji"; doktora habilitowanego 1990 r. w Akademii Obrony Narodowej, na podstawie rozprawy "Podstawy teorii obrony powietrznej".

W 1994 roku ukończył studia podyplomowe w George C. Marshall European Center for Security Studies w College Of Strategic Studies and Defence Economics.

W latach 1999-2004 prorektor do spraw dydaktycznych w Prywatnej Wyższej Szkole Biznesu i Administracji. Prorektor do spraw dydaktycznych Akademii Obrony Narodowej (2004).

W latach 2005-2009 rektor Wyższej Szkoły Zarządzania Personelem w Warszawie.

W 1995 roku został polskim członkiem Pugwash.

Od 2005 r. do chwili obecnej profesor Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego.

Do roku 2016 Dziekan Wydziału Turystyki i Rekreacji przez okres dwóch ustawowych kadencji.

Kariera zawodowa

W latach 1993–1994 pełnił funkcję Szefa Biura Konwojów i Pomocy Humanitarnej Centrum Operacyjnego Kwatery Głównej UNPROFOR. Od 1995 do sierpnia 1999 roku był dyrektorem Departamentu Bezpieczeństwa Międzynarodowego Ministerstwa Obrony Narodowej i jednym z negocjatorów członkostwa Polski w NATO. W sierpniu 1999 roku został mianowany Radcą Ministra Obrony Narodowej.

Dorobek naukowy

Kierował szeregiem prac naukowo-badawczych dotyczących bezpieczeństwa państwa, promował kolejnych doktorantów, prowadził wykłady głównie w Instytucie Dziennikarstwa Zagranicznego i Instytucie Spraw Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Studium Bezpieczeństwa Narodowego Uniwersytetu Warszawskiego, Krajowej Szkole Administracji Publicznej oraz w Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej.

Od 1990 do lutego 2016 opublikował 39 artykułów, siedem monografii/raportów z badań prowadzonych w ramach projektów dofinansowanych przez Unię Europejską.

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.