Marian Kiniorski

Marian Kiniorski
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1868 ; Pokrzywnica
Data i miejsce śmierci	23 maja 1943 ; Warszawa
	Senator I kadencji (II RP)
Okres	od 12 listopada 1922; do 13 lipca 1927
Przynależność polityczna	Związek Ludowo-Narodowy
	Odznaczenia

Marian Kiniorski, ps. Rusticus (ur. 1 grudnia 1868 w Pokrzywnicy, w pow. Radom, zm. 23 maja 1943 w Warszawie) – polski polityk, senator I kadencji z listy Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, wiceprezes klubu Związku Ludowo-Narodowego.

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Radomiu (zdał maturę jako ekstern we Wiaźmie w 1888), Wyższą Szkołę Rolniczą w Dublanach oraz z wyróżnieniem i nagrodą Szkołę Nauk Politycznych w Paryżu.

Od 1910 działał w Lidze Narodowej i Towarzystwie Oświaty Narodowej. W latach 1900–1903 był wydawcą i redaktorem naczelnym „Ekonomisty”. Od 1904 radca Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie. Poseł do I Dumy Państwowej w 1906 i IV Dumy Państwowej w latach 1912–1914. W czasie I wojny światowej sekretarz Międzypartyjnego Koła Politycznego. Prezes Centralnego Towarzystwa Rolniczego w latach 1918–1923. W 1918 członek Rady Stanu z ramienia Rady Regencyjnej. W 1923 delegat rządu na międzynarodowym kongresie rolniczym w Paryżu. Członek władz Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych. W latach 1922–1927 senator RP, w 1930 wycofał się z życia publicznego. Był ziemianinem, posiadał majątek Suchodębie niedaleko Kutna^[1].

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 188-1-8)^[2].

Grób Mariana Kiniorskiego na cmentarzu Powązkowskim

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej (Francja)
Komandor Orderu Zasługi Rolniczej (Francja, 26 grudnia 1923)^[3]

Życie prywatne

Syn Kazimierza (1839-1876, właściciela Pokrzywnicy) i Joanny z Kosseckich (1850-1896). Jego siostrą była Władysława (1874-1956), żona Józefa Świeżyńskiego. Żonaty od 1900 z Zofią z Sosnowskich Rączkowską (1873-1921) i od 1923 z Heleną Stanisławą z Jasieńskich Felicjanową Niegolewską (1879–1954). Z pierwszego małżeństwa miał syna Kazimierza (ur. 1903)^[4].

Przypisy

↑ Dorota Mycielska Jarosław MaciejD.M.J.M. Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, 2009 .
↑ Cmentarz Stare Powązki: SZYMON KONARSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-30] .
↑ Wiadomości polityczne. Odznaczenia francuskie. „Kurjer Polski”. Nr 45, s. 4, 15 lutego 1924. Warszawa. [dostęp 2021-05-14].
↑ M. Ratyński, Marian Kiniorski (1868-1943), [w:] Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego, red. K. Kawęcki, t. 1, Warszawa 2020, s. 180, 183.

Bibliografia

Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 337. [dostęp 2021-05-14].
Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939, t. III, Warszawa 2005, s. 108.
Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

Linki zewnętrzne

Publikacje Mariana Kiniorski w bibliotece Polona.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Dorota Mycielska Jarosław MaciejD.M.J.M. Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, 2009 .

[2] Cmentarz Stare Powązki: SZYMON KONARSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-30] .

[3] Wiadomości polityczne. Odznaczenia francuskie. „Kurjer Polski”. Nr 45, s. 4, 15 lutego 1924. Warszawa. [dostęp 2021-05-14].

[4] M. Ratyński, Marian Kiniorski (1868-1943), [w:] Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego, red. K. Kawęcki, t. 1, Warszawa 2020, s. 180, 183.

[1]

[2]

[3]

[4]