Marian Grzegorz Gerlich (ur. 2 czerwca 1949 w Katowicach) – doktor habilitowany nauk humanistycznych, antropolog kultury, etnolog, muzealnik, publicysta. Badacz tożsamości kulturowej, etnicznej oraz tradycyjnej religijności, kultury śląskiej i romskiej, a także Polaków na Kresach. Autor kilkunastu książek i ponad 250 artykułów naukowych^[2]. Wieloletni doradca Stowarzyszenia Romów w Polsce.

Życiorys

Po ukończeniu liceum im. Stefana Batorego w Chorzowie podjął studia etnograficzne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył w 1974 roku (praca magisterska pod kierunkiem prof. Aleksandra Lecha Godlewskiego). Następnie podjął pracę jako socjolog w Hucie Pokój w Rudzie Śląskiej (1974–1975). Od 16 lutego 1975 roku do 31 grudnia 1992 roku pracował w Śląskim Instytucie Naukowym. W 1980 roku obronił pracę doktorską na temat religijności pod kierunkiem prof. Adolfa Dygacza na Uniwersytecie Wrocławskim.

W Śląskim Instytucie Naukowym pełnił funkcję zastępcy kierownika Zakładu Badań Socjologicznych (1985–1986) oraz sekretarza naukowego (od 1988 roku do likwidacji instytutu w 1992 roku). W 1993 roku był dyrektorem Ośrodka Badań Społeczno-Kulturowych Towarzystwa Zachęty Kultury w Katowicach. W latach 1994–1995 doradca medialny w firmach prywatnych. W latach 1996–1997 zastępca dyrektora Instytutu Holocaustu i Dziejów Romów w Europie Środkowej, potem dyrektor Romskiego Instytutu Historycznego. Od 1997 do 1998 roku kierownik Zakładu Kultury Ludowej Górnośląskiego Parku Etnograficznego w Chorzowie. W latach 1998–2003 dyrektor Muzeum Miejskiego w Zabrzu^[3]. W latach 2003–2006 redaktor naczelny Zabrzańskiego Informatora Samorządowego (ośrodka prasowo-telewizyjnego)^[4]. Od 2006 do 2007 roku dziekan Wydziały Dziennikarskiego Wyższej Szkoły Humanistycznej w Katowicach, w latach 2007–2008 docent na Wydziale Dziennikarstwa Małopolskiej Szkoły Zawodowej w Krakowie. W latach 2008–2013 pracował w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Śląskiego. W 2011 roku obronił habilitację na podstawie pracy „My, prawdziwi Górnoślązacy...”. Studium etnologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2013–2016 pracownik Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego.

W latach pracy poza ośrodkami naukowymi prowadził badania terenowe – zwłaszcza na obszarze Górnego i Dolnego Śląska oraz Litwy, Słowacji i Czech. Współpracował z ośrodkami uniwersyteckimi m.in. w Warszawie, Łodzi i we Wrocławiu, a także z placówkami muzealnymi (m.in. Muzeum Niepodległości w Warszawie).

Redaktor naczelny pism naukowych i kulturowych, w tym: „Zarania Śląskiego” (1984–1992), „Dialogu–Pheniben” (1995–2003), „Orbis Interior. Pisma Muzealno-Humanistycznego” (1999– 2003) oraz „Kronik Miasta Zabrza”^[2].

Wybrane publikacje

Przypisy