Maria Turzyma

Maria Wiśniewska

Data i miejsce urodzenia	ok. 1860 Kraków
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1922 Trzęsówka
Zawód, zajęcie	pisarka, publicystka, feministka
Narodowość	polska

Maria Turzyma, właśc. Maria Wiśniewska z domu Głowacka (ur. ok. 1860 w Krakowie, zm. 23 sierpnia 1922 w Trzęsówce) – działaczka na rzecz praw kobiet, pisarka, publicystka.

Życiorys

Działała szczególnie na rzecz dopuszczenia kobiet do edukacji uniwersyteckiej oraz praw wyborczych dla kobiet. Współpracowała z Marią Siedlecką i Kazimierą Bujwidową. W latach 1902–1905 wydawała w Krakowie pismo „Nowe Słowo”, poświęcone kwestii emancypacji kobiet. W 1904 założyła Stowarzyszenie Związek Kobiet i została jego przewodniczącą. Od 1907 prowadziła pensjonat w Zakopanem, a w 1911 przeniosła się do Lwowa^[1].

Podczas I wojny światowej służyła jako kurierka w Legionach, działała w POW^[1] oraz działała w krakowskim kole Ligi Kobiet Galicji i Śląska.

Była autorką zbioru nowel Nadbrzeżne Fale (1899), oraz licznych tekstów publicystycznych, m.in. Handel kobietami i Potrójne więzy kobiety, w którym podnosiła problem zależności ekonomicznej kobiet od mężczyzn^[2]. Publikowała w „Kurierze Codziennym”, „Krytyce”, „Prawdzie”.

Była żoną Feliksa Wiśniewskiego (1845–1919), powstańca styczniowego, matką Heleny Zakrzewskiej, pisarki, i Marii Wiśniewskiej (1879–1894)^[3].

Zmarła w Trzęsówce k. Kolbuszowej^[1], pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera BB-wsch-po prawej Nowosielskich)^[3].

Bibliografia

• Kazimiera Bujwidowa, Maria Turzyma – garść wspomnień, „Kobieta Współczesna” 1929, nr 19.
• Sylwetka Marii Turzymy, [w:] Cecylia Walewska, W walce o równe prawa. Nasze bojownice, Warszawa 1930.
• Zofia Zaleska, Czasopisma kobiece w Polsce (1818–1937), Warszawa 1938.

Linki zewnętrzne

• „Nowe Słowo” archiwalne numery online

Przypisy