Maria Regent-Lechowicz
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1925
Radom

Data i miejsce śmierci

15 listopada 2008
Warszawa

Posłanka II kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 lutego 1957
do 20 lutego 1961

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Ambsador PRL w Sztokholmie
Okres

od 13 kwietnia 1983
do 17 grudnia 1987

Poprzednik

Paweł Cieślar

Następca

Sławomir Dąbrowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Maria Regent-Lechowicz z domu Berger (ur. 29 lipca 1925 w Radomiu, zm. 15 listopada 2008 w Warszawie) – polska sędzia i działaczka społeczna, posłanka na Sejm PRL II kadencji (1957–1961), wiceminister sprawiedliwości (1978–1982), ambasador PRL w Szwecji (1983–1987).

Życiorys

W czasie II wojny światowej była słuchaczką tajnych wykładów, pracowała również jako maszynistka w firmie „Ericsson”. W warunkach okupacji złożyła egzamin maturalny w Radomiu. W 1947 uzyskała magisterium na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1970 obroniła doktorat z dziedziny prawa pod kierunkiem prof. Jerzego Śliwowskiego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika[1].

Po studiach podjęła pracę w sądownictwie w rodzinnym Radomiu (m.in. jako przewodnicząca wydziału karno-rewizyjnego w sądzie wojewódzkim). Sprawowała mandat radnej Miejskiej Rady Narodowej. W 1957 przeniosła się do Warszawy, gdzie znalazła zatrudnienie jako sędzia wojewódzka w Sądzie Wojewódzkim. Od 1961 do 1967 pracowała w Ministerstwie Sprawiedliwości jako dyrektorka Departamentu Spraw Nieletnich. Od 1967 do końca lat 70. była radczynią MS. W 1967 zasiadała w polskiej delegacji na XXII sesję Zgromadzenia Ogólnego ONZ.

W 1949 wstąpiła w szeregi Stronnictwa Demokratycznego, gdzie od 1965 zasiadała w Radzie Naczelnej i Centralnym Sądzie Partyjnym. Była także szefową zespołu Centralnego Komitetu ds. Młodzieży[2]. Z ramienia Stronnictwa znalazła się w Sejmie PRL II kadencji w 1957 jako reprezentantka okręgu Radom. Zasiadła w Komisjach Wymiaru Sprawiedliwości oraz Kultury i Sztuki. Wybrano ją na Sekretarza Sejmu.

W 1974 Rada Państwa mianowała ją sędzią Sądu Najwyższego (orzekała w Izbie Karnej; ponowna nominacja do SN w 1977). Od 1978 do 1982 sprawowała funkcję wiceministra sprawiedliwości. Była członkinią Komitetu ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet ONZ (1982–1986)[3]. W 1983 rozpoczęła misję ambasadora PRL w Sztokholmie[4]. Była wówczas jedynym politykiem SD sprawującym funkcję ambasadorską[5], a zarazem pierwszą w historii Polski kobietą na stanowisku ambasadorskim[6][7]. W 1985 przewodniczyła obradom XIII Kongresu SD jako delegatka z województwa tarnobrzeskiego[8]. W 1987 powróciła do kraju.

Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Jej bratem był Janusz Karsz (1911–1971)[9], aktor, reżyser i kierownik pracowni teatrów lalkowych[10], siostrą – Elżbieta Wnukowa. Z pierwszym mężem miała syna i córkę[11]. Jej drugim mężem był Włodzimierz Lechowicz[12].

Zmarła w listopadzie 2008. Została pochowana na cmentarzu rzymskokatolickim w Radomiu[13].

Przypisy

  1. ↑ Doktoraty. law.uni.torun.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]., law.uni.torun.pl [dostęp: 13 maja 2011]
  2. ↑ Krystyna Marszałek, Czas odległy a jednak bliski, Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego, Białystok 2006, s. 181
  3. ↑ The Committee on the Elimination of Discrimination against Women marks its 25th anniversary in 2007, ohchr.org [dostęp: 13 maja 2011] (ang.)
  4. ↑ M. Regent-Lechowicz złożyła listy uwierzytelniające, „Kurier Polski”, nr 73 z 14 kwietnia 1983, s. 1
  5. ↑ Waldemar Żebrowski, Stronnictwo Demokratyczne w warunkach demokratyzacji ustroju politycznego, Olsztyn 2003, s. 120
  6. ↑ Edward Kowalczyk przyjął Marię Regent-Lechowicz, „Kurier Polski”, nr 62 z 29 marca 1983, s. 1
  7. ↑ Stefan Bem, Pierwsza pani ambasador, „Kurier Polski”, nr 74 z 15–17 kwietnia 1983, s. 3
  8. ↑ XIII Kongres Stronnictwa Demokratycznego, „Kurier Polski”, nr 72 z 12–14 kwietnia 1985, s. 5
  9. ↑ „Kurier Polski”, nr 113 z 15–16 maja 1971, s. 2 (nekrolog).
  10. ↑ Edward Csató, Almanach sceny polskiej, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1972, s. 222 (nota biograficzna)
  11. ↑ „Kurier Polski”, nr 231 z 27 listopada 1986, s. 2 (nekrolog Włodzimierza Lechowicza).
  12. ↑ Kondolencje dla Marii Regent, „Trybuna Ludu”, nr 279 (13135), 29–30 listopada 1986, s. 6
  13. ↑ „Gazeta Stołeczna”, nr 269 z 18 listopada 2008, s. 8 (nekrolog).

Bibliografia podstawowa

  • Maria Regent-Lechowicz, w: Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, s. 112 (nota biograficzna ze zdjęciem)
  • Sylwetka w Biuletynie Stronnictwa Demokratycznego, nr 12 (134), grudzień 1977, s. 53 (dział: "Nominacje Rady Państwa")

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.