Maria Ewa Radziwiłłowa
Herb
Łabędź
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1860
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1930
Warszawa

Ojciec

Jan Kazimierz Zawisza-Kierżgajło

Matka

Maria Kwilecka

Mąż

Michał Piotr Radziwiłł

Tablica epitafijna Marii Radziwiłłowej w dolnym kościele bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie

Maria Ewa Radziwiłłowa, z Kieżgajłów-Zawiszów (ur. 16 czerwca 1860 w Warszawie, zm. 6 czerwca 1930 tamże) – polska działaczka filantropijna, fundatorka kościołów.

Życiorys

Była córką Jana Kieżgajły Zawiszy (ziemianina, archeologa, etnografa) i Marii z Kiwileckich. 17 maja 1879 poślubiła Michała Radziwiłła, ziemianina, właściciela Nieborowa. Od lat 80. aktywnie uczestniczyła w działalności filantropijnej, fundowała szkółki i schroniska dla ubogiej młodzieży na warszawskiej Pradze (m.in. przytułek „Nazaret”). Szkołę dla młodych rzemieślników oraz kościół ufundowała także w swoich dobrach rodzinnych (Dworzec na pograniczu ziemi białostockiej i nowogródzkiej). Należała do Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności.

Po śmierci męża (1903) przeniosła się do Warszawy na stałe, gdzie mimo dużego majątku żyła skromnie, fundując kolejne katolickie obiekty sakralne, m.in. bazylikę Najświętszego Serca Jezusowego przy ul. Kawęczyńskiej[1].

Zmarła wskutek potrącenia przez rowerzystę. Została pochowana w podziemiach (dolnym kościele) kościoła św. Krzyża w Warszawie.

Rodzina

Jej siostra Maria Magdalena (używała imienia Magdalena), żona najpierw Ludwika Krasińskiego (ziemianina i przemysłowca), potem Mikołaja Radziwiłła (kapitana wojsk rosyjskich, folklorysty białoruskiego), była również działaczką filantropijną, aktywną w białoruskim ruchu narodowym.

Z małżeństwa z Michałem Radziwiłłem nie miała dzieci.

Upamiętnienie

Marię Radziwiłłową i jej męża upamiętnia jedna z tablic Praskiej Galerii Sław wmurowanych w chodnik ul. Stalowej w Warszawie w 2017 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 5. Idźkowskiego–Kawęczyńska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1999, s. 334. ISBN 83-909794-6-2.
  2. ↑ Na Stalowej odsłonięto Praską Galerię Sław. twoja-praga.pl, 30 września 2017. [dostęp 2023-03-01].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.