 | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 października 1915 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 sierpnia 1992 |
| Zawód, zajęcie |
poetka |
| Odznaczenia | |
   | |
Margarita Iosifowna Aligier (prawdziwe nazwisko Zeliger[1]; ur. 24 września?/7 października 1915 w Odessie, zm. 1 sierpnia 1992 w Moskwie) – rosyjska poetka. Matka pisarki Tatjany Makarowej[2].
Życiorys
W 1937 ukończyła studia w Instytucie Literatury im. Gorkiego w Moskwie. Debiutowała w 1933. Wydała zbiory poetyckie God rożdienija, 1938 (Rok Narodzin), Żeleznaja doroga, 1939 (Droga żelazna), Kamni i trawy, 1940 (Kamienie i trawy), Pamiati chrabrych, 1942 (Pamięci odważnych), Pierwyje primiety, 1948 (Pierwsze oznaki), Nieskolko szagow, 1962 (Parę kroków).
Wśród jej utworów znajduje się poemat Zoja[3], który autorka poświęciła życiu Zoi Kosmodiemianskiej oraz jej bohaterskiej śmierci[4]. Za utwór ten w 1943 została nagrodzona Nagrodą Stalinowską II stopnia[1]. M. Aliger jest też twórczynią poematu Starzyk o polskim inżynierze – Pawle Potockim[5].
Pochowana na Cmentarzu Pieriediełkińskim w Moskwie.
Nagrody i odznaczenia
Została odznaczona m.in.:
Przypisy
- 1 2 Вячеслав Огрызко: Несчетный счет минувших дней. Литературная Россия, 15 maja 2009. [dostęp 2013-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 sierpnia 2011)]. (ros.).
- ↑ Татьяна Макарова, melik-pashaev.ru
- ↑ Margarita I. Aligier: Zoja – tekst utworu. [dostęp 2010-01-04]. (ros.).
- ↑ Leksykon PWN. [dostęp 2010-01-04].
- ↑ Paweł Potocki. [dostęp 2010-01-04].
Bibliografia
- Popularna Encyklopedia Powszechna. Kraków: 1994, s. 98. ISBN 83-85719-07-5.