Marga reglowa
Quedius paradisianus
(Heer, 1839)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Staphyliniformia

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

kusaki

Plemię

Staphylinini

Podplemię

Quediina

Rodzaj

Quedius

Podrodzaj

Quedius (Raphirus)

Gatunek

marga reglowa

Synonimy
  • Philonthus paradisianus Heer, 1839
  • Quedius monticola Erichson, 1840
  • Quedius paradisianus var. flavopilus Gerhardt, 1899
  • Quedius paradisianus ab. fenestratus Scholtz, 1928 (nomen nudum)
  • Quedius paradisianus var. fenestratus Scholtz, 1928 (nomen nudum)

Marga reglowa[1][2] (Quedius paradisianus) – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.

Taksonomia

Gatunek opisany został po raz pierwszy w 1839 roku przez Oswalda Heera pod nazwą Philonthus paradisianus. Jako miejsce typowe wskazano „Paradies an der Zaportalp” w Szwajcarii[3]. Zalicza się do niego dwa podgatunki[4][3]:

  • Quedius paradisianus korgeanus Fagel, 1968
  • Quedius paradisianus paradisianus (Heer, 1839)

Pierwszy opisany został w 1968 roku przez Gastona Fagela na łamach „Bulletin & annales de la Société royale d'entomologie de Belgique”. Jako miejsce typowe wskazano Abant Dagh w zachodniej Turcji. Epitet gatunkowy nadano na cześć Horsta Korgego[5].

Morfologia

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 7 do 8,5 mm. Głowa jest okrągława, czarna ze słabym połyskiem brązowym oraz z brunatnożółtymi czułkami i głaszczkami. Czułki mają człon pierwszy krótszy niż dwa następne razem wzięte, a człon trzeci znacznie dłuższy niż drugi. Przedplecze jest wypukłe, jednolicie czarne. Na powierzchni czarnej tarczki obecne jest punktowanie. Pokrywy są czarne ze słabym połyskiem brązowym, czasem z brunatno rozjaśnionymi krawędziami tylnymi, niekiedy z parą podłużnych plam czerwonawej barwy. Oprócz punktów makroskopowych na powierzchni pokryw wyraźnie widoczne są punkty mikroskopowe. Odnóża są w całości brunatnożółte. Tylna ich para odznacza się stopami o członie pierwszym nie przekraczającym długością członu ostatniego. Odwłok jest smolistoczarnobrunatny, czasem z brunatnymi rozjaśnieniami tylnych krawędzi tergitów. Na przedzie trzech pierwszych tergitów odwłoka nie występują szarobrunatne plamki[6].

Ekologia i występowanie

Owad głównie górski, zasiedlający przede wszystkim regiel dolny i regiel górny[6][7], ale obecny też w piętrze subalpejskim[7]. Bytuje w ściółce, pod opadłymi liśćmi i kamieniami, wśród mchów, oraz w butwiejących starych pniakach i kłodach[7]. Szczególnie częsty wzdłuż strumieni i potoków[6]. Jest drapieżnikiem polującym na ślimaki, larwy i drobne bezkręgowce, zjadającym także ich jaja[2].

Gatunek palearktyczny, znany z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Macedonii Północnej, południowej Rosji, Cypru[4], Turcji, Kaukazu i Turkmenistanu[7]. W Europie występuje tylko podgatunek nominatywny[4]. W Polsce znany z Przedgórza Sudeckiego, Sudetów, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Karpat – szczególnie w tych ostatnich pospolity[7][6][8].

Przypisy

  1. ↑ Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.
  2. 1 2 Quedius paradisianus – Marga reglowa. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2023-03-11].
  3. 1 2 Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Insecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.
  4. 1 2 3 Quedius (Raphirus) paradisianus (Heer, 1839). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-11].
  5. ↑ Gaston Fagel. Contribution à la connaissance des Staphylinidae. CII. Espèces inédites d’Anatolie et du bassin méditerranéen. „Bulletin & annales de la Société royale d'entomologie de Belgique”. 104, s. 118–134, 1968.
  6. 1 2 3 4 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.
  7. 1 2 3 4 5 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.
  8. ↑ gatunek: Quedius (Raphirus) paradisianus (O. Heer, 1839). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-03-11].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.