Marek Pijarowski
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1951
Wrocław

Gatunki

muzyka klasyczna

Zawód

dyrygent, profesor zwyczajny Akademii Muzycznej we Wrocławiu i UMFC

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Marek Michał Pijarowski (ur. 25 kwietnia 1951 we Wrocławiu) – polski dyrygent, pedagog, multiinstrumentalista.

Wykształcenie

Jego uzdolnienia muzyczne ujawniły się w liceum muzycznym, gdzie opanował grę na kilku instrumentach (fortepian – jako główny, skrzypce, obój, organy). Jest absolwentem Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im Karola Szymanowskiego we Wrocławiu w klasie fortepianu. Studiował we wrocławskiej Akademii Muzycznej, którą ukończył w klasie dyrygentury Tadeusza Strugały. Otrzymał dyplom z wyróżnieniem. Naukę kontynuował na Międzynarodowych Kursach Muzycznych w Weimarze u Arvida Jansonsa.

W 1974, jako najmłodszy uczestnik, zdobył I miejsce na konkursie dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach, a w 1977 był finalistą Konkursu im. H. von Karajana w Berlinie. W owym roku otrzymał stypendium rządu austriackiego i przez dziewięć miesięcy doskonalił umiejętności pod okiem prof. Carla Osterreichera. Podczas pobytu na stypendium w Wiedniu zetknął się bezpośrednio ze sztuką dyrygencką Herberta von Karajana, Leonarda Bernsteina, Georga Soltiego, Claudia Abbado.

W 1997 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych.

Życie prywatne

Jest synem muzykologa – Wiktora Spodenkiewicza i aktorki – Barbary Pijarowskiej-Spodenkiewicz. Jego bratem jest Adam Spodenkiewicz (ur. 1945) – astronom i wiolonczelista[1].

Osiągnięcia i działalność

Marek Pijarowski debiutował we Wrocławiu w 1973, gdzie rok później został asystentem dyrygenta Filharmonii Wrocławskiej. W 1975 roku został drugim dyrygentem filharmonii. Pięć lat później objął stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Wrocławskiej oraz Polskiego Festiwalu Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova. Obie te funkcje pełnił aż do 2001 roku. W latach 2002-2005 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Łódzkiej. Od roku 2007 pełni funkcję szefa-dyrygenta Orkiestry Filharmonii Poznańskiej.

Marek Pijarowski jest profesorem zwyczajnym. Od wielu lat prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie jest kierownikiem Katedry Dyrygentury. W 2006 roku objął również klasę dyrygentury na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. Ponadto w latach 1995-1996 pełnił funkcję prorektora wrocławskiej uczelni muzycznej.

Zasiada w jury konkursów dyrygenckich np: Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. G. Fitelberga w Katowicach oraz - jako przewodniczący - w Międzynarodowego Przeglądu Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego w Białymstoku.

Jako dyrygent regularnie występuje w kraju oraz poza jego granicami. Osiągnął m.in. status „stałego gościnnego dyrygenta Filharmonii Pomorskiej” w Bydgoszczy. Dużo koncertował w Polsce i na świecie. Filharmonią Narodową dyrygował w Niemczech, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia – w Hiszpanii i Francji, „Sinfonią Varsovia – w Hiszpanii, Filharmonią Krakowską we Francji.

Pracował z wieloma orkiestrami europejskimi, a także zespołami spoza starego kontynentu m.in. w: Turcji, Egipcie, Izraelu, Meksyku, Korei Południowej, Chinach, Kanadzie, USA i na Kubie.

Medale i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ Polski slownik biograficzny: Sowiński Jan-Stanisław August Poniatowski, Skład główny w księg, Gebethnera i Wolffa, 1935 [dostęp 2023-12-07] (pol.).
  2. ↑ M.P. z 2022 r. poz. 303
  3. ↑ M.P. z 2005 r. nr 6, poz. 86
  4. ↑ Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. listopad 2009. [dostęp 2016-04-19].
  5. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2017-01-21].
  6. ↑ Medal J.S. Kamińskiego. 18 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-19].
  7. ↑ PROFESOR MAREK PIJAROWSKI DOKTOREM HONORIS CAUSA AMKL. 29 września 2021. [dostęp 2021-09-30]. (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.