Kariera naukowa

Absolwent Wydziału Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej. Jego praca magisterska z zakresu ochrony powietrza została nagrodzona przez Ministra Ochrony Środowiska i Stowarzyszenie Inżynierów Przemysłu Chemicznego^[1]. Pracę doktorską w zakresie filozofii „Podstawy filozoficzne ewolucji polityki ekologicznej: od instrumentów ochrony środowiska do zrównoważonego rozwoju” obronił na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego^[2]. Wykładowca przedmiotu „Bezpieczeństwo ekologiczne” na UKSW, a także zagadnień służby cywilnej i zrównoważonego rozwoju w Krajowej Szkole Administracji Publicznej, w której był zastępcą dyrektora w latach 2008–2015.

Kariera zawodowa i społeczna

W latach 1986–1989 pracował w Polfie Tarchomin, a w latach 1990–1991 w Zakładzie Aparatury Procesowej Wydziału Inżynierii Chemicznej i Procesowej PW. W latach 1997–1999 był przewodniczącym rady nadzorczej spółki akcyjnej Chemia Wrocław, a w 2006 był członkiem rady nadzorczej Katowickiego Holdingu Węglowego^[1].

Współzałożyciel Stowarzyszenia Absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, gdzie pełnił funkcję wiceprezesa i prezesa zarządu. W 1998 został ekspertem ds. służby cywilnej Sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych. Był również wiceprzewodniczącym Fundacji „Partnerstwo dla Środowiska”^[1]. W kadencji 2007–2010 był członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju przy Prezydium PAN^[3].

Kariera w służbie cywilnej

W 1993 ukończył studia w Krajowej Szkole Administracji Publicznej i od tego czasu pracuje w służbie cywilnej – początkowo w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Od 1994 z przerwami pracuje na różnych stanowiskach w Ministerstwie Środowiska. Początkowo jako wicedyrektor Departamentu Polityki Ekologicznej i Integracji Europejskiej, a od 1998 jako dyrektor generalny. Następnie, od 2001, pracował na stanowisku radcy generalnego, będąc odpowiedzialnym za m.in. strategię zrównoważonego rozwoju UE i strategię lizbońską^[1], później (w 2016) za Inspekcję Ochrony Środowiska^[4]. Jako przedstawiciel MŚ przewodniczył radzie nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska w Poznaniu. W latach 1994–1996 był sekretarzem Komisji ds. Ekorozwoju, a w latach 2002–2003 Rady ds. Zrównoważonego Rozwoju. W latach 1999–2001 był członkiem Zespołu ds. Etyki przy Radzie Służby Cywilnej. W 2002 został polskim audytorem w GRECO (Grupa Państw Przeciwko Korupcji przy Radzie Europy)^[1]. W latach 2006–2008 i 2016–2018 pełnił funkcję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska^[5].