Marcin Horała
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 października 1981
Gdańsk

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, politolog

Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Stanowisko

poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji (od 2015), wiceminister infrastruktury (2019–2022), wiceminister funduszy i polityki regionalnej (2022–2023)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

podpis

Marcin Michał Horała (ur. 2 października 1981 w Gdańsku) – polski polityk, prawnik, politolog i samorządowiec, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji. Od 2019 do 2023 pełnomocnik rządu ds. Centralnego Portu Komunikacyjnego dla RP, w latach 2019–2022 sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury, w latach 2022–2023 sekretarz stanu w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej.

Życiorys

Absolwent prawa i politologii na Uniwersytecie Gdańskim, po studiach podjął pracę w jednym z gdyńskich przedsiębiorstw gospodarki morskiej[1]. Działacz stowarzyszenia KoLiber[2] oraz Stowarzyszenia Przyjaciół Cisowej, był także wiceprezesem Powiernictwa Polskiego[1].

W 2002 bezskutecznie kandydował do Rady Miasta Gdyni z KWW Naprzód Gdynio! – Lista Prawicowa[3]. Był członkiem Unii Polityki Realnej[4], w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 kandydował bez powodzenia z listy UPR[5]. W tym samym roku przeszedł do Prawa i Sprawiedliwości. Był radnym dzielnicy Chylonia. W wyborach w 2006, 2010 i 2014 wybierany na radnego Gdyni[1]. W 2014 jednocześnie bez powodzenia ubiegał się o miejską prezydenturę[6].

W wyborach parlamentarnych w 2011 kandydował bezskutecznie na posła z listy PiS[7]. W wyborach w 2015 wystartował ponownie do Sejmu w okręgu gdyńskim. Uzyskał mandat posła VIII kadencji, otrzymując 10 546 głosów[8]. 20 lipca 2018 został przewodniczącym komisji śledczej ds. wyłudzeń VAT[9]. W 2018 ponownie kandydował na prezydenta Gdyni, uzyskując 16,9% głosów[10].

W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 86 079 głosów[11]. W IX kadencji zasiadł w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Ustawodawczej[12].

W listopadzie 2019 został powołany na stanowiska sekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury i pełnomocnika rządu ds. CPK dla RP[13]. W kwietniu 2022 dodatkowo powołany na funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej[14]. W lipcu tegoż roku odszedł z Ministerstwa Infrastruktury, zajmowane przez niego stanowisko pełnomocnika rządu ds. CPK dla RP przeniesiono do drugiego z resortów[15]. W wyborach w 2023 po raz trzeci z rzędu został wybrany do Sejmu, zdobywając 47 974 głosy[16]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji w administracji rządowej.

Życie prywatne

Jest żonaty z Beatą, ma trzy córki: Agatę, Agnieszkę[1] oraz Martę[17].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 O Marcinie. horala.pl. [dostęp 2019-11-16].
  2. ↑ KoLibranci idą do samorządów!. koliber.org, 25 listopada 2014. [dostęp 2015-10-25].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2018-01-29].
  4. ↑ Osiem powodów ostatnich sukcesów Korwina. stefczyk.info, 19 maja 2014. [dostęp 2015-10-25].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2004. [dostęp 2015-11-24].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-10-25].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-10-25].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  9. ↑ Marcin Horała przewodniczącym komisji śledczej ds. VAT. interia.pl, 20 lipca 2018. [dostęp 2018-07-20].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-22].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  12. ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2019-11-16].
  13. ↑ Marcin Horała wiceministrem infrastruktury. gov.pl, 28 listopada 2019. [dostęp 2019-11-28].
  14. ↑ Projekt CPK przeniesiony do Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej. interia.pl, 20 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-21].
  15. ↑ „Zakończyłem swoją misję”. Marcin Horała odchodzi z resortu po niemal trzech latach. money.pl, 2 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-02].
  16. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  17. ↑ Polityk PiS został ojcem. Pochwalił się trzecią córką. se.pl, 12 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-13].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.