Marcin Dymiter (ur. 1971 w Słupsku) – polski muzyk, artysta dźwiękowy, niezależny kurator i badacz audiosfery. Członek Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej[1][2]. Jeden z pionierów nagrań terenowych w Polsce[3][4][5][6][7].
Życiorys zawodowy
Wyrasta ze środowiska muzyki alternatywnej, noisu i punka. Związany był lub jest z różnymi zespołami muzycznymi oraz bardziej efemerycznymi formacjami, m.in.: Ewa Braun, Mordy, emiter, niski szum, ZEMITER, MAPA.
Jako niezależny kurator artystyczny związany był z festiwalami: Control Room (Gdańsk)[8], Wydźwięki/Resonances (Galeria El, Elbląg), mikro_makro (Słupsk, Flensburg). Był pomysłodawcą i kuratorem – wspólnie z Marcinem Barskim – projektu "Polish Soundscapes”[9][10][11], pierwszej polskiej wystawy prezentującej zjawisko nagrań terenowych (field recording), oraz współtwórcą Instytutu Pejzażu Dźwiękowego - oddolnej inicjatywy ludzi zainteresowanych nagraniami terenowymi, sztuką dźwięku (sound art) czy szeroko pojętą tematyką przestrzeni dźwięku[12][13]. Brał udział w organizowanej przez muzeum Reina Sofia w Madrycie wystawie "Audiosphere. Sound Experimentation 1980-2020" dotyczącej zjawisku sztuki dźwięku na świecie, której kuratorem był Francisco Lopez[14]. Na specjalne zaproszenie Instytutu Cervantesa w Warszawie, objął opieką kuratorską projekt "Pustka i cisza"[15].
Jest inicjatorem "Tracklisty" - serii wykładów multimedialnych dotyczących istotnych kierunków w muzyce oraz sound artu jako gałęzi sztuki współczesnej. "Tracklista" to forma edukacyjna łącząca prezentację muzyki i multimedialny wykład. Spotkania koncentrują się na kluczowych zagadnieniach i zjawiskach w muzyce XX i XXI wieku i odbywają się w całej Polsce, zazwyczaj w instytucjach poświęconych sztuce współczesnej lub na nią otwartych (Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, BWA w Tarnowie, ASP w Katowicach i Gdańsku, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Medialab, NOSPR i Biuro Dźwięku w Katowicach, Galeria EL w Elblągu i inn.). Pierwszym podsumowaniem trwającego wciąż cyklu była napisana z Marcinem Różycem książka Dźwięki i szwy (BWA Tarnów 2015).
Tworzy instalacje dźwiękowe, słuchowiska, muzykę do filmów, spektakli teatralnych, wystaw i przestrzeni publicznych. Współpracuje z artystą wizualnym Ludomirem Franczakiem – wcześniej w projekcie emiter_franczak audio video performance, następnie w ramach działań teatralnych i performatywnych („Erft”, „Odzyskane”, „Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej”, „Atlas of Sounds”[16]), odpowiada za muzykę i opracowanie dźwiękowe. Współpracował także z Joanną Rajkowską, Elżbietą Jabłońską, Anną Baumgart, Anną Witkowską, Risą Takitą, Magdaleną Franczak, Karoliną Głusiec.
Publikuje teksty w periodykach kulturalno-społecznych oraz wydaje książki poświęcone tematom nagrań terenowych, dźwięku, hałasu i ciszy, a także różnym sposobom słuchania i związanym z tą czynnością technologiom (jego książka Notatki z terenu była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej w 2022 roku). Zarejestrowane pejzaże dźwiękowe wydaje w ramach serii "Field Notes" lub implementuje je do innych nagrań. Prowadzi warsztaty edukacyjne i spacery dźwiękowe.
Dyskografia
- 2009 – microsillon
- 2010 – selected soundworks 1: Ruchomy pamiętnik
- 2017 – sinus balticus
- 2020 – AO music for small electronic objects, beats, tape and voice
- 2020 – selected soundworks 2
- 2020 – Muzyka na czas pandemii 2020
- 2020 – HOME OFFICE
- 2022 – ELECTRONICS FOR DOGS
- 2022 – emiter, Where old buildings once stood come new ones
- 2022 – emiter, Five tracks from a single source
- 2023 – Selected Soundworks 3: Remiks, czyli Przeróbka
- 2023 – Selected soundworks 4: Trzy miejsca/ Drei Orte/ Three Places
- 2023 – Les grands voyages de Janina Węgrzynowska. Fantaisies au sujet de la géométrie et du mouvement
Książki
- Dźwięki i szwy, BWA Tarnów, Tarnów 2015, wraz z Marcinem Różycem
- Notatki z terenu, Wydawnictwo Części Proste, 2021
- Przewodnik dla audiokulturalnych, Wydawnictwo Adamada 2021
- Maszyny do ciszy, Wydawnictwo Części Proste, 2023
Artykuły
Stypendia
- 2011 – Stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego
- 2011 – Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- 2012 – Stypendium Fundacji Wyszehradzkiej
Przypisy
- ↑ Requiem Records, profil twórcy [dostęp 2024-01-23]
- ↑ "Sygnał/Szum", profil twórcy [dostęp 2024-01-23]
- ↑ Jan Błaszczak, Marcin Dymiter, culture.pl [dostęp 2021-01-23]
- ↑ Jan Błaszczak, Marcin Dymiter: jak punk pokochał ciszę, "Tygodnik Powszechny", 10.01.2024 [dostęp 2024-01-23]
- ↑ Dzwiekowe miasto -- sounds of the cities | Marcin Dymiter aka Emiter | TEDxGdynia
- ↑ Emiter w kręgu elektroniki i improwizacji, Polskie Radio Dwójka [dostęp 2024-01-23]
- ↑ Przemysław Gulda, Słuchową dominantą Gdańska jest transport. Marcin Dymiter opowiada o dźwiękach, "Gazeta Wyborcza. Trójmiasto", 19.04.2021 [dostęp 2024-01-23]
- ↑ II Control Room. Muzyk Marcin Dymiter o związkach pejzażu z dźwiękiem i hałasu z architekturą, 12.09.2020 [dostęp 2024-01-23]
- ↑ "Polish Soundscapes", Centrum Sztuki WRO [dostęp 2024-01-20]
- ↑ Polish Soundscapes, "Nowa Muzyka", 13.09.2016 [dostęp 2024-01-20]
- ↑ Instytut Pejzażu Dźwiękowego, zapowiedź wystawy "Polish Soundscapes" [dostęp 2024-01-20]
- ↑ Ćwiczenia ze słuchu / Instytut Pejzażu Dźwiękowego, "Fragile - pismo kulturalne", 1.06.2016 [dostęp 2024-01-20]
- ↑ „Obecność” – cykl przygotowany przez Instytut Pejzażu Dźwiękowego, 2018 [dostęp 2024-01-20]
- ↑ Audiosphere, Sound Experimentation 1980-2020, Museo Reina Sofía [dostęp 2024-01-23]
- ↑ Instytut Cervantesa w Warszawie, 09/04/2021-15/11/2021 [dostęp 2024-01-23]
- ↑ Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej, Instytut Teatralny, 6.05.2016 [dostęp 2024-01-23]
- ↑ Marcin Dymiter, Co tam szumi? Warsztaty dźwiękowe i tracklista, czyli o działaniu dźwiękowym na obrzeżach, "Czasopismo kulturalno-społeczne KULTURA ENTER", 2010/04 nr 21 [dostęp 2024-01-23]
- ↑ Marcin Dymiter, Izolator, "Dwutygodnik", 09/2023 nr 68
- ↑ W parkach i ogrodach, "Dwutygodnik", 06/2023 nr 363