Marantów
osiedle Konina
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Konin

Dzielnica

Niesłusz

Strefa numeracyjna

63

Kod pocztowy

62-510

Tablice rejestracyjne

PN

Położenie na mapie Konina
Mapa konturowa Konina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Marantów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Marantów”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Marantów”
Ziemia52°14′47″N 18°16′25″E/52,246300 18,273625

Marantów – osiedle Konina położone w północnej części miasta, przy drodze do Ślesina. W obręb miasta została włączona 1 stycznia 1968[1].

Pierwsza wzmianka o istnieniu wsi Marantów (dawniej - Morantów) pochodzi z 1791 roku[2][2].

Dzielnica o charakterze przemysłowym. Głównym zakładem jest Fabryka Urządzeń Górnictwa Odkrywkowego (FUGO). Została utworzona w 1962 roku jako zakład naprawczy Kopalni Węgla Brunatnego Konin. Fabryka stała się osobnym przedsiębiorstwem w 1966 roku przyjmując nazwę: Konińskie Zakłady Naprawcze PWB. W dzielnicy znajdowała się także wybudowana w latach II wojny światowej, a uruchomiona w 1945 roku brykietownia – jedyny w ówczesnej Polsce zakład przemysłowy produkujący brykiety z węgla brunatnego[2]. Główne obiekty produkcyjne, w których znajdowały się zabytkowe maszyny produkujące brykiety, zostały rozebrane w 2003 roku[3].

Na wschód od osiedla, w lesie niedaleko Rudzicy jesienią 1941 roku Niemcy zgładzili 1500 Żydów przywiezionych tutaj z gett wiejskich z rejonu Grodźca i Rzgowa. Zwłoki ofiar złożono w trzech zbiorowych mogiłach. W 1944 roku ciała wydobyto i poddano kremacji. Miejsce mordu upamiętnia krzyż i tablice pamiątkowe[2].

Obecnie tereny Marantowa znajdują się w obrębie dzielnicy Niesłusz. Znajduje się tu m.in. siedziba Nadleśnictwa Konin oraz schronisko dla zwierząt.

Przypisy

  1. ↑ Dz.U. z 1967 r. nr 38, poz. 198
  2. 1 2 3 4 Piotr Maluśkiewicz, Województwo konińskie : szkic monograficzny, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, 1983, s. 108, ISBN 83-01-00534-3, OCLC 11783554
  3. ↑ Historia konińskich brykietów [online], Głos Koniński, 16 września 2022 [dostęp 2023-10-06] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.